Alle inzendingen over engelen OR vrijheid OR sterven

wolkenformaties penselen iedere dag een luchtige prent…

verschrikt kijkt zij rond vanonder gouden veren gespitst op gevaar…

stekels opgezet of opgerold tot een bal pure bescherming…

onafscheidelijk stappen zij door het leven gestrikt voor altijd…

Verdriet is niet alleen toebedeeld aan ons mens- wezens, neen: 'k zag 'n engel echt maar EEN, ze oogde bedroefd, 't was zo triest, dat toen ze me alleen achterliet het regende dat 't goot. Zo komt 't dat verdriet vergoten door onze engelen regelrecht uit de hemel komt.…

blozende blaadjes knisperen wat verlegen tussen flarden mist…

ijzige lijnen verbergen een stille strijd bevroren woorden…

paddentrek gemist verdwaald eindigde hij als lijk in een kelder…

nog bloeit de bloem op de dodenakkers van weleer ze groeide tussen oorlogsdaden in sterven zonder ooit genade haar wortels schoten uit in ondergrondse openheid en vaderlandse kracht zij bloeide vrijheid in de mei die ons na vijf jaar eindelijk bevrijding gaf…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

na je aardse tocht leef je zeker nog verder in je eigen kroost. jlb de schouders rechten glimlachend door de dag beurt medemensen op. jlb warme ontmoeting kan koude herinnering opnieuw milderen. jlb stil en gesloten kan met lieve aandacht worden ontsloten. jlb als t' einde nadert hoop je op je kinderen tot bij de overgang…

de wens van de vader en dat het uit het kind de dood is het was waar huizen en treden de treden ladders en daken ontstonden de wegen hier te vinden de geluiden het gefluister van gestorvenen je hoort engelen zingen de vlinder lauwert in een nachtmerrie neemt kennis en vliegt dan weg om je op sterven na haar voortgang…

dit objectief geeft een kijkje in de wereld van sporenplanten…

Een dag zoals alle andere dagen waarvan er zo veel zijn Toch lijkt deze dag langzaam te vervagen Men wil niet meer gedenken, alleen maar klagen De vrijheid wordt als begrip zó klein Een enkele vlag gehesen als symbool om deze holocaust nooit meer te ondergaan Nooit meer opgejaagd als ratten in het riool Sterven van de honger, een moord voor…

wie laatst overblijft is geamputeerd, mist vooral de lichaamstaal van warme liefde. jlb mannen die durven laten zich niet te vroeg kisten zij dromen verder. jlb je hoofd leegmaken beste voorwaarde om iets nieuws te beginnen. jlb…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

Aardse geesten vechten om geschillen en de macht Duizend mensen sterven door granaat en kogelregen Waken duizend engelen aan gene zijde Brengen vriend en vijand naar de overkant Zijn de dragers van het licht en vrede wonen in een hemels land Dictators knechten volk en natie lang Zijn bezeten van hun rijkdom heersen ijdel en meedogenloos…

Het geschreven woord door niet iedereen bekoord Maar geschreven uit het hart en gevoel uit vrijheid op papier gezet Iedereen kan hier schrijven of je een dichter bent of een pro iemand die er niks van bakt En daar ben ik er een van maar ik probeer het Aan te vallen op een mening of humor daar zakt mijn broek van af ik heb een mooi gezegde…

wat ik voel of niet toch verloren gaan en zal ik na mijn doodssnik zeker weten dat engelen niet bestaan…

, er is méér Waar kom je vandaan Engel, en waarom pas nu?…

Het recht om in vrijheid te kunnen sterven, weiger ik onuitgenodigd te overhandigen, aan geen enkel zinnig of onzinnig mens.…

Doodgaan doet ieder mens wel een paar keer op een dag, sterven is doodgaan bij het gevoel en stilstaan bij het liefdesverdriet wat je hebt, overgaan doet elk mens maar één keer bij het verlaten van het lichaam en de aarde.…

Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite. Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet. De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…

Je mag, maar 't hart klopt je kunt, bent 't zo moe je moet, maar wacht op hem je wilt, dan zie je hem, een zucht, een lach een traan eindelijk, eindelijk mag je gaan. Voorbij de pijn, voorbij de lijdensweg, je laatste zucht nam alle ellende weg. Dag lieverd…

I. Nog niet al wordt het avond ga niet weg laat bladeren verdorren rood goud is in je haar verweven dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen de nacht kan je nog niet verzwelgen want de flonkerendste sterren zijn je ogen toe, ga niet weg je maakt je mooi je blijft II. Koestering niet de seconden tellen tot ze lijdt…

Ze willen vast geen publiek monument voor het voltooide leven nu uitzwaaien genaderd uren afsluit wat jij niet ziet als jij alleen papier leest. Dus schrijf ik over hun gedachtes en dat we met te veel zijn op aarde om alle prachtige kleuren te beschrijven ook over wandelingen in het park. Ze vonden het wel grappig kenden mij niet eens van…

Haar wangen droegen al dagen vele tekens, naast kraaienpootjes rondom haar ogen intens blikken als bijeengebonden schoven, vers op het land die prachtige vergezichten. En altijd is er weer die zee aan golven, naast de kleinere stappen op de paden door de duinen dwars door de weilanden langs die grotere eiken en sparren dat ene. Op die…

Vandaag en gisteren zijn en worden dagen zinnen, wellicht beleefde momenten om te bewaren te beschrijven, liefdevol te schetsen in dagboeken. Hoe ook nu weer de ene maand de andere werd deze regels in je hart herinneringen bewaarden vele dagen wel of niet een potje konden breken. Wellicht zeg je zand erover al was het aarde nu zij gisteren…