Alle inzendingen over entiteit

ik moet mijn vlees nog schuwen en mijn hart nog kloppend maken in wat iemand ‘het bestaan’ noemt, herken ik alleen het voorbijgaan en het toekomen, het heden is van provisorische aard, slechts kenbaar als onbetreden smeltwater, achter- gelaten tijdens een reis naar het ruimteloze wormgat waar mijn lijf zich doorheen wurmt, ik moet mijn…

een getal, een daad, een liefde iets dat zichzelf kent zonder noodzaak tot notie iets dat een buitenwacht uitzondert en lichtjaren overbrugt zonder benul mijn steen ontbeert een stem gelijkend op tederheid, trilling eerder nog dan adem bevat stilte afwezigheid is afbraak ook niet meer wat het geweest is een breukvlak, een zeurende pijn…

HUIS BOOM Losse entiteiten in mijn heelal. Boom, vijver en rots zijn melkwegen, droompaden van amper aren: vanuit de ruimte nauwelijks zichtbaar, vanuit mijn vierkantig bestaan werelddelen op zich. Losse entiteiten in mijn heelal?! Uitkijk op het leven of gewoon de tuin!…

ik kon geen stappen doen in de wereld van glas als dat breekt vergeet het zijn unieke vorm is voor altijd geweest er is geen geest want de schaduw bij glas is wat was en komen gaat het nu is gevat in iets dat zich subtiel laat zien als entiteit zonder tijd ik doe geen stap voordat wat is ook zijn reflecties heeft in wat is…

vlieg langs hoge toppen door de lichte lucht zonder vleugels in gedachtevlucht op de offerbank van dood en leven wordt zonder lijden goed en kwaad gescheiden ik kantel en keer terug naar mijn fysieke entiteit die op zijn rug ontwakend weer pure schoonheid ademt…

In mijn positie van entiteit met bedachtzaamheid ben ik geëvolueerd naar meester in goddelijkheid Het galactisch genootschap zond mij telepathisch de boodschap Van non-verbale communicatie streef ik naar helderhorende interpretatie Andere geestverschijningen worden hierbij geanalyseerd en systematisch geautoriseerd De machtsoverdracht wordt komend…

ze scheurden mijn ziel en mijn lichaam uit elkaar we transformeerden in twee doornige entiteiten verwerden tot overwoekerde verhandelde eilanden waar striemende pijnen smeulen we moeten klein beginnen zachtjes landen in jouw serene onbedorvenheid?…

steil boven de cassave akker explodereert de zon ziel en lichaam scheuren uiteen in doornige entiteiten striemende pijn overwoekert haar geschonden lichaam tergend traag kruipen de minuten tegen een steile helling tijd heelt geen wonden…

Ik hing te hangen tussen twee eindeloze punten de aarde schoffelde wat ongerijmdheden ze trok de pij van de zuivering aan zij zaaide het onder mij uit als een lint van de twijfel mijn blik schoot vol op het stenen bed van de schuld en het tablet kleurde rood ik gorgelde wat wanklanken door onbestaande tunnels waardoor hemel…

Ik ben een spook, een geest, een entiteit; kan, gelijk een sliertje rook op deze site m'n ei niet kwijt! Elk item kan ik opwaarderen, mijn cijfer wordt geregistreerd. Door naar ''alles'' terug te keren is mijn bezoek prompt genegeerd.…

esoterie vleugde vaag ik had de letters opgeschreven maar ik kon woorden in de zinnen niet meer lezen zij waren voor mij wereldvreemd keek om mij heen maar kon niets benoemen met de ervaring die wij deelden iets dat tijd en ook volume had er was niets menselijks in alles wat ik rondom zag ik was mijn entiteiten kwijt…

langzaam druipt licht in zonneschildering langs kale muren tijd belijst de uren die vergaan zonder enig bewijs van bestaan geluidloos mengen kleuren verglijden naar etmaals donkere entiteit toch passeert niets ongeregistreerd wij zijn nooit naamloze passanten ons leven is geen schijn wij waren daar en deelden onlosmakend het universele…

Ontdaan van hun innerlijk bestaan, trok ik negatieve entiteiten aan die gecamoufleerd als een vrouwelijk wezen niets van mij hadden te vrezen Verschillende malen werd ik op de proef gesteld, wat aarde in lust en geweld Hun ware aard was door de eeuwen heen als een goed geheim bewaard Doch mijn positiviteit ontfermde zich over deze negativiteit Hun…

ik had je gedachten al bespeurd lang voordat ik jou zou ontmoeten jij was als een lichte tinteling voelbaar in het spanningsveld van entiteiten sprankelend waren je speelse ontladingen in vorm en kleur met een warm na-ijlen zonder direct personifiëren beloofde contact al meer dan het ludieke passeren van vele anderen…

Een eiwitspinsel van geregenereerde artificiële windsels aan bewakers van beide hersenhelften ontsnapt Een nonexistent fantasma van uitgestort levensvatbaar diepgevroren humanoïd zaad aan mensenhanden klevend dna Een entiteit die enkel door een tour de force in mijn dichtersgeest is neergedaald En als 'Realiteit' linea recta…

beeldhouwde al in onvergankelijk steen je verscheiden op fundamenten die evolutie al bij jouw geboorte had klaar gelegd in groeven en lijnen die door de matrix van genen verfijnden heel apart was dit verschijnen in twee werelden waar contrast nog in beweging was en verdieping niet te meten bleek een overgang zonder greep op twee entiteiten…

we dreven op dezelfde wind heel even voelden wij ons nog een kind onbekommerd naar de zon aarde groenig blauw diep onder ons jij hebt nu alles losgelaten eindelijk kun jij zonder zorgen praten lachen en genieten van bestaan al is het in die andere vorm al gedaan geen belemmeringen of zwaarwegende zaken in deze nieuwe entiteit…

openingen ik weet niet genoeg uit stenen te knijpen ze zeggen alles in hun eigen woorden over eeuwen die moeilijk te begrijpen zijn zonder ze verstandig bij te slijpen soms denk ik iets van hun taal te snappen en probeer hun duren te betrappen op stilstaande motieven en feiten maar met veranderingen ontsnappen ook de meest stabiele entiteiten…

ik dacht dat ik ooit in de zacht rode delen van jouw hart je ziel zou gaan ontmoeten zij bleek geen onbekende voor mij omdat de ziel- en harts- verbondenheid door liefde geringd was alleen op haar entiteit kon ik geen vat krijgen zij leek op een andere planeet te leven energetisch verbonden met elkaar haar buitenissigheden…

struiken het hoge buiten ving blauw met snelle wolken in een dunbevolkt firmament boven het ruisen van de wind hoorde ik de echo van jouw hakken in gelijkmatigheid de mantra van beweging had zijn eigen melodie in het kraken van takjes speelde genie in een magische verbondenheid hoorden wij het bos voelden het samen van vele entiteiten…

verbroken er was geen fysiek duister in het donkere licht dat uit fluwelen contrasten schemerde zacht volgde je hand de vleug van passerende gedachten die naadloos lachten zonder geluid ze namen je mee op hun tochten door de krochten van het onmetelijk grote schemerrijk onvergelijkbaar waar bezit geen status heeft en alleen entiteit…

verbroken er was geen fysiek duister in het donkere licht dat uit fluwelen contrasten schemerde zacht volgde je hand de vleug van passerende gedachten die naadloos lachten zonder geluid ze namen je mee op hun tochten door de krochten van het onmetelijk grote schemerrijk onvergelijkbaar waar bezit geen status heeft en alleen entiteit…

zevende Zegel, gevreesd en gewild Wanneer gebroken zal blijken Dat ik u nooit misleid heb En dat mijn aanraking altijd vergezeld gegaan is Met liefde, zachtheid en rechtvaardigheid Ik zal mij niet wreken op u Om uw onwetendheid en angst Nee, liefdevol bejegen ik u U bent deel van mij en ik van u Ik was geen Alpha maar wel een Omega Een entiteit…

Opnieuw met weer Die stap naar de wording Eenheid van staat Entiteit geworteld Postulaat…

een op een zelfreflecterend feitelijk waanzinnige waarneming ontmoedigen mij niet dat ik dat wil, maar dat umheimliche gevoel van het niet meer verbonden willen zijn aan de betweters die zich als machthebbers staande houden in deze o zo erg lijkende crisis ik weet het niet, youtube filmpjes van sprekers dwarrelen als doodgewaande entiteiten…

Latent tot de lente Verschuilen zich wezens Als entiteiten zonder id- Verbreken niet langer Te dimmen hun ketens Ongrijpbare zwevende geesten Ontsnapt uit de fles Doorkruisen de schimmen Lichtjaren ruimte Spottend met wetten Van ratio en tijd Onverhoeds kruipend Bij nacht en bij ontij In aders van duivelsgebroed Maar tonen op…

Als we willen weten wat en wie we zijn laat het waaien met de kop in toekomstige tegenwind het uit te schreeuwen in stil geluid in het achterland migratie tussen eb en vloed onderhuids wat we niet zien, niet alles strandt wat we vinden hebben aanrollende golven een eigen naam, benoemde entiteit als ziel van de oceaan, vloeibare…

hoe de spoelaarde zich ook ontvouwt dringen vreemde entiteiten achter het etiket dat half verbleekt de wereld verkent achter het verdroten ongeletterd verdriet handen voelen in het woelen van de gekrulde vingers die in elkaar gestoken iets delen, het delen van gepassioneerde woorden die in het stemgerei hun kracht van gisteren hebben…

en stroperig haar luchtwegen sluit de mensch, van oorsprong zeer egoïstisch doch een terdege narcistische leer heeft dit primaat geëvolueerd tot wat het nu is machtig lustig inhalig onbetrouwbaar, tuig dat onbetuigd zich laat gelden in alle maten en kleur, de één met ingevallen wangen de andere vettig en uit z’n bek stinkende entiteit…

als welving van een aards gazon, die ik in elk voorjaar opnieuw beween, die terp van wilde papavers in het heem, geplukt als een dichtboeket het rood waarin zij verdween, daar ruist de rust in haar kalmste lied van vriendschap op de zonnesteen, kompas van gekozen teksten, reizen mee op het windroos van de natuur als levende entiteit…