1771 resultaten.
pompoenen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 145 -pompoenen te koop-
het kraampje geeft zijn voortuin
extra herfstwaarde.…
Klein maar groot genoeg
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 91 Laat het zijn zoals het
gevormd is, dan kan het goed
zijn zonder al dat extra erbij.
Soms wekt het frustratie en
irritatie te blijven streven
naar die extra kop er bovenop.
Die extra kop die je vaak niet
kunt betalen ondanks al het
werken tegen de klippen op.…
Mijn rug
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 394 Overal een extra handje bij nodig,
loop ik met stok en ben wat blij,
met de aanwezigheid van jou,
een extra paar handen,
want met die alleen van mij,
redt ik het niet.
Dank je wel lieverd!…
Jaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 Stel u bent aan het einde van uw dagen
Met medicatie hooguit nog 'n jaar
Dan maakt uw zorgverzekering bezwaar
Als u hen daar op kosten mee zou jagen
Ze willen u nog wel wat leven schenken
Maar men moet om de eigen bonus denken.…
Elk licht verliest aan glans
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 992 Elk licht verliest aan glans
breekt de zon in twee
koelt de hitte in de cel
werpt een schaduw vooruit
Elk licht verliest aan glans
zet mijn ogen in traanstand
trilt je lippen tot een kus
heft mijn handen ten hemel
Elk licht verliest aan glans
bleekt de sterren in de nacht
loopt dood in wolkenstraten
verdampt hoop in mistflarden
Elk…
Braaf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 91 Was het maar gewoon
overleven,
waar simpelheid heerst,
zonder futiliteiten,
zoals wat moet ik met
die extra dag.…
GASTVRIJHEID
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.859 U geeft hem een extra stuk taart…
Dans van glans
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 458 Koel en donker is de avond.
Vanuit het niets komen ze tevoorschijn
de naakten en behuisden.
Een voor een
glijden zij hun trage dans
schijnbaar zonder maat,
zonder doel.
Voor het eerste zonlicht
weer opgegaan in de natuur,
slechts glinstersporen achterlatend
als teken van bestaan.…
Glans van de dag
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 1.581 je hart gaat
kaalgespeeld
rondzwerven
van het verdriet
overreden
kampmens
overhangende
familiefoto
op
kaneelbruine
kleerkast
met bamboe-
boeken
scheefgegroeid…
prille glans
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 626 ik zie het dons
zweven in de ochtendzon
wanneer het licht zich
over je huid verspreidt
ik wil je minnelijk raken,
voel al warmte opkomen
in mijn lijf
samen met jou
zal ik de eerste
lentezuchten slaken
de winternacht
met mijn ogen
bevechten
als ik de schaduw
nog sluimerend aanwezig
uit jou verdrijf…
Overzilverd glans
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 309 regentranen paraderen
strelend langs jouw wang
in de kille lentewind
heel bijzonder
net zoals toentertijd
dit daagt uit tussen wilde zanden
loop je weer door de regen
in de spiegel van nat
overzilverd glans
geen geweeklaag stijgt op
als de adem vrij en natuurlijk vloeit
op moeder aarde…
Een warme glans
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 232 Zijdezacht golft over de heuvel
in een wolk van satijn
haar warmte
de wind speels
blaast lokkend
krullen in haar
donkere haren
zou je haar ontmoeten
geef haar dan een kus
van hem
die ooit haar lippen dronk
gulzig en gretig
wijl ze hem haar liefde schonk…
Geen mooier glans
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 202 Er is geen mooier
glans te rapen kastanjes
vallen bij de vleet…
In een verloren glans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 afgesleten
kunnen zij geen vorm meer geven
aan mijn voorgenomen ideaal
waar vroeger met joyeuze zwier
en snelle streken op het linnen
creaties kwamen en weer gingen
uit een licht en speels palet
schuif ik nu met mes wat dikke lijnen
mijn kleuren donkeren
bewegen in een vaag ballet
houterig zijn de figuren neergezet
in een verloren glans…
Doffe glans
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 334 Vanuit onzalige gedachten
verprutsen wij de laatste kans
in lange rij met de verdachten
die handelen in doffe glans
onze waanzinnig mooie ogen
sluiten als beslagen ruiten
getergd gekeerd en zwaar bedrogen
naar een binnen zonder buiten
in deze vers gedolven groeve
reik ik jou de stalen spade
begraaf het duister van ons droeve
vanuit voorbedachte…
Een gouden glans
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 207 hoog vloog een vogel
langzaam wiekend
op de koude wind
soms een gouden glans
als de zon scheen
op een schuine vleugelkam
een verre schreeuw
markeerde nog gebied
een mededinger was er niet
wit in blauwe lucht
oranje rood het licht
op stille vlucht na drukke dagen
nooit meer die
verantwoordelijkheden dragen
in de eindelijk ondergaande…
Je sprankelende glans
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 255 zie je glinsteren
zonnetjes spiegelen
tegen de kant
in het voorbijgaan
koel je de hand die ik
naar jou heb uitgestoken
jij watert af
van grote hoogte
helder als een beek betaamt
maar in je gaan
langs stad en land
dooft je sprankelende glans
ondoorzichtig en vervuild
stroomt het menselijk visitekaartje
schaamteloos het zeegat…
Jouw Glans
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 612 het is lust
als ik je plagend streel
wanneer wij
gevoelig
onze lippen hun weg laten bevaren
over golven van genot
zie ik vrijelijk en trots jouw glans verschijnen
langzaam
met tedere aanraking van borst en tepels
glijdend
jouw vingertoppen rond mijn mond
langs de kier
van innerlijk welbehagen
ogen verraden intense broeierigheid
gevoelig…
De glans van edelsteen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 249 Ze reeg ons tot
haar mooiste stralenkrans
we fonkelden rondom haar
maar bij het dragen
zag zij ons nooit zelf
een lumineus idee ontstond,
in een maatje kleiner
kwam er een soortgelijke
nu schittert niet
alleen haar hals
in onze nieuwe vrienden
zien wij haar ogen spiegelen
ze glinsteren ons tegemoet
wanneer ze in hen ziet
wat…
LATE GLANS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Ondergaande zon
verspreidt brede bundels licht
door zwarte wolken;
bomen gaan bescheiden schuil
in voortglijdende schaduw.…
gouden glans
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 195 als de nacht de dageraad
ontmoet
ontwaakt ze uit een diepe
slaap
de klok wijst tien voor zeven
ze verzamelt haar nog broze
krachten
en stapt uit bed
verlangend hoort ze reeds de
uren wachten
die ze zichzelf heeft
beloofd
een gouden glans te geven
nieuwsgierig zonlicht door een
kier in de gordijnen
fluistert:
wees gerust,…
spiegel zonder glans
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 161 Spiegel wat is er aan de hand
Zie jij ook mijn buitenkant
Ik ben het zat
Als ik kijk ben jij mat
Is alles dof
Het lijkt wel of ik van binnen plof
Wanneer ga je weer stralen
En kan ik je dofheid weg halen
Geef mij een kans
Ik wil weer glans…
glans van het leven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 glans van het leven
gepoetst door de gedachten
geluk gekozen
de tijd danst en danst
de beweging staat nu stil
en hoe lang is nu
de ruimte is leeg
beweging vult herhaling
stof dwarrelt uit licht
de tram is de tijd
als een beweging zo stil
langzaam tikt de vloer
stil in stilte nu
hoe lang is de beweging
om de hoek voorbij
nu…
De gouden glans
netgedicht
3.0 met 83 stemmen 36 vergeten
dat je niet
meer wilt weten
maar ontspannen
wilt genieten van
het goed gevoel
om bevrijd te zijn
even niet de
drukkende pijn
dat alles nooit meer
hetzelfde zal zijn
omdat ook in verlies
een niet te stuiten
verloren kan sluipen
door herinneringen die
snelle acceptatie
niet toestaan
maar jouw lach geeft
verlies de gouden glans…
Fonkeling op het Waterlooplein
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.015 Hij stond temidden van
smaragd en amethist
te zoeken naar meer
glans en schitter.
Wat op het oog
geen enkel kleursel had
van dichtbij bruin en mat
maar in het licht
toonde hij stralend
de mooiste glans
van groen en blauw in
fijn labradoriet.…
berken (haiku)
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.781 hoe breekbaar de glans
van spiegelende berken
in de waterplas…
Tot in het kleinste kamertje
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 138 Economiecrisis
Extra bezuiniging
Duidelijk voelbaar nu
In het gezin
Wat een getob met dat
Tweelaagstoiletpapier
Dit soort besparingen
Snijden er in…
Veel kostbaar bloed heeft 's werelds loop gestort
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.928 Veel kostbaar bloed heeft 's werelds loop gestort
en menig bloem is onverhoopt verdord;
verhef u niet op jongzijn en op glans,
de knop valt af, eer zij geopend wordt.…
BIJNA VOORJAAR
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 123 Mijn dochter beleeft
late, kleine winterpret,
plukt vroegelingen.
De maan schijnt helder:
in de stille vijver blinken
zilveren stroompjes.
Een hel lichtpuntje
glimt ergens _ bij koude nacht:
de vroegste krokus.…
verzilverd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 531 daar stond je, stijlvol
tussen al dat donker in
de zon omarmde jou
en gaf je die zilveren glans
voor mij ben jij
de koningin onder de bomen
daar in hartje winter
sta je kaarsrecht te wachten
tot de bladeren weer komen
het zal nog even duren
maar tot die tijd
straal jij iets heel bijzonders uit…