inloggen

Alle inzendingen over fatalistisch

6 resultaten.

Sorteren op:

De nacht als een klarinet

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 486
Het is alsof men op klarinetten speelt wanneer de nacht op het water landt en grijze schimmen stilstaan bij het geler worden van de maan toch neemt de tijd fatalistische vormen aan en verdwijnt en kwijnt het menselijk ras weg in een materialistisch moeras de struiken langs de sloten ademen niet meer, ze besloten om ons als skeletten…
elze7 juli 2009Lees meer…

Vruchteloze devotie

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 145
roep je tegendraads en kromt in allerijl krampachtig de tenen Wat een poging moge zijn van geven en nemen, fatalistisch als een “iconen” tijdbom…

kindsoldaat

netgedicht
4.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 851
Van binnen leeg en koud bevroren, waar moed iets fatalistisch heeft waar dromen lang al zijn verloren en met kogels zijn doorzeefd Karaktertrekken uitgewist, als sporen na een regenbui Een radertje in een machine niets op zichzelf, direct vervangbaar, een leven dat vergiftigd wegtikt, explosief, niets te verliezen, radeloos, een hoopje mens…

Elpis

netgedicht
1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 37
. ________________________________ DOPE Is haar humor zwart, negativistisch En is haar Lof der Zotheid defaitistisch Zij grenst aan niets, haar flirt is nihilistisch Miskent wat actueel is fatalistisch Zij kent geen tweespalt tussen goed en kwaad Voor haar is Lof der Onzin nooit te laat!…

Rotterdam - open stad

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 94
vernieuwende’ architectuur We staan hoog tegenwoordig Op de goeie lijstjes Hollywoodsterren die ons aanprijzen Hippe stad hoor We gaan Amsterdam achterna Het wordt nog eens wat Oud Rotterdam was keiharde humor op de man Maar met zelfspot Niet verfijnd Soms grof Maar werkend Badend in het zweet Nederig met zwierige verhalen waarin de fatalistische…

Ik vraag me af.

netgedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 738
Wat gaat er om in het hoofd van de koorddanser op het smalle koord hoog boven een ademloos toekijkend publiek, dat niet wetend wat het nu moet kiezen, tussen het hopen op het slagen van de acrobaat en hem de andere zijde van de staaldraad zien bereiken of zo stiekem met een ergens diep verborgen fatalistische gedachte, ontstaan in een vroege jeugd door…