Alle inzendingen over femme fatale OR shakespeare-sonnet OR 'zwarte weduwe' =

nawoord van de schrijver: Sonnet 152 is losweg gebaseerd op Shakespeare (‘In loving thee thou know'st I am forsworn...’) in opdracht van het Amsterdamse theatergezelschap Urban Myth voor de voorstelling ’Shakespeare on soul’.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Als de doden harder huilen dan de weduwen, was het hier dan zo goed? of is het daar dan zo naar? Als de doden harder huilen dan de weduwen, fluister het me maar.…

Een vlugge glimp van witte lingerie onder roetwolk van rokken: zwarte zwanen die, gekoppeld in eenzelfde rêverie, als kanten schuitjes door de vijver varen: kokette weduwen die niet om hun doden blijven treuren - zwart is in de mode.…

De jonge weduwe zocht haar bikini en snikte toen ze het luchtbed zag. Vol met de lucht van haar lieffie opgeblazen op die tragische dag Nu, een jaar na die zwarte datum tuurt ze omhoog, ver voorbij de lucht Ze kan nog steeds niet zonder hem nu ze daar drijft op zijn laatste zucht…

Afgeleverd in een stille zwarte nacht Vadertje Poetin, the Hunter himself, hem vergeet je nooit.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

I Shakespeare sonnet Ben je van plan sonnetten te gaan schrijven, wel luchtig maar vooral niet te cliché, iets dat de lezer eeuwig bij zal blijven? Wellicht heb ik voor jou een goed idee. Wat dacht je van een fraai sonnetboeketje, dat schittert door haar kleur aan woordenpracht?…

als ik de natte aarde ruik en schuil klinkt plots een echo, roep van lang geleden een duif misschien of toch een wijze uil dan ga ik naar het bos, ben moegestreden de boom verstoot het blad, de aarde mij het spleen zal ik waarschijnlijk niet ontspringen de herfst met al zijn geuren voelt dichtbij toch zal ik van zijn kleuren blijven zingen…

Als de Zwarte Weduwe heeft gepaard Nuttigt ze haar man Zo is de natuur, nietwaar?…

Maar niemand ziet mijn tranen, Voor mij is de zwarte weduwe al langs geweest. De vuur en vlam in deze clown, Is al lang bij hem geblust. Hij wacht nu op zijn dood, Voor zijn wel verdiende rust.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Niet eerder aangegeven dus ook geen recht. Is dát hoe het moet, in dit complexe leven? Te lang gewacht dat kan zijn. Is dat de fout die niet werd verwacht? Het was impulsief leidend tot niets. Misschien ook wel 'een harde brief'.…

Onschuldig begin Speelse plaagstootjes Aftastende ronde Glimlachende knipoog Klikkende woorden Verkleinende afstand in ruimte Groter tijdbeslag Warme knuffels Troostende kus op de wang Vier ogen afspraak Groeiende magneetband Geheimenverklap Blootgelegde zwakheden Fatale kus…..…

Maar niemand ziet mijn tranen, Voor mij is de zwarte weduwe al langs geweest. Vuur en vlam in deze clown Is al lang in hem geblust. Hij wacht nu op zijn dood Voor zijn wel verdiende rust.…

van Shakespeare, waaruit een voorproefje via onderstaande link.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

fatale al zag ze zelf dat niet zo…

Het publiek verbleekt wanneer de nacht zich als een zwarte weduwe op hen stort.…

Stomdronken wilde ik je ellenlange verzen nog wel eens induiken, al werd ik er niet vrolijker van en bedacht ik steeds dat jij met een huwelijk als dekmantel stevig de herenliefde bedreef met een rijke graaf. Als toneelspeler was je een soort zwerver en dief, niet bijster geliefd, maar je rooide het om het duurste huis in Stratford te kopen…

Als sonnetteur is hij alom aanbeden Beheerste in perfectie het métier Shall I compare thee to a summer’s day Stemt mij als dichter echter niet tevreden Ik snap dat u een toelichting verwacht Helaas, ik mis een regeltje of acht…

Zal ik hem met de zomer vergelijken? Zijn verzen stranden niet in klamme dagen Maar spiegelen om hoogmoed aan te klagen En weten haarfijn pointes te bereiken Zo lang de mens kan lezen en kan spelen Zo lang zal Shakespeare’s oeuvre niet vervelen…

Wees maar gerustgesteld Dood ben ik wormenvoer Aarde krijgt aarde Dat boeit me geen zier Wat blijft bewaard is dit Appreciatievers Ik blijf de jouwe En dàt lees je híer…

de sater grijnst later klatert haar lach de dood bruuskerend het marmer af de zwarte weduwe verlaat voldaan het levenloze vod na hun intens gepaard genot er is geen graf voor hen die levend van de roem ten onder gaan pracht en praal kleurt slechts de buitenkant terwijl hun geesten naamloos dansen in het schimmenland…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Ik geloof niet dat een vrouw sterven kan noch vergaan maar dat zij -daardoor- dodelijk is daar twijfel ik niet aan…