Alle inzendingen over foto OR moeder

Nog drie zijn er in leven Soms sta ik op en heb energie dan ga ik langs langs alledrie dag tante Jo ben je nog bang voor kikkers, muizen of de kat van tante Alie die mijn moeder al lang niet zag niet zien wil of doven woorden net als daden langzaam uit dag ma wat is er nog na die kaalslag wat kan ik nog omhelzen…

een steen blijft geworpen de melk opgeschud tot breukvlak, niet opraapbaar niets is gaande alles bevroren in een moment, twijfelloos niets is herroepbaar alles voldongen in stilstaande val, bodemloos geweest is onvervangen met nadruk cursief gedrukt alle luchten eender geen wolk hetzelfde, de foto onbewogen…

Overal door de wereld Zwerven de snippers rond Van toen god Zijn foto verscheurde…

Meestal gaat het wel, soms ben ik zelfs blij, dat mag -- dan op de foto.…

Uitgeblust In water zwevend lig je nu elegant sieraad te zijn aan het strand O, ik voel de jongetjes je straks al prikken met een stok in je blubberige bol En jij ligt te wachten op vloed, houdt rustig nog vol…

haar moeder klinkend als een overwinningskreet met een scheutje afgunst DEZE OOM IS MIJN BEZIT!…

ze zomert in mijn hoofd en vult mijn gedachten met warme woorden die verzachten ik had het even koud gekregen maar haar aanwezigheid heeft de kilte verdreven je foto bracht ook mij het licht ik ben alweer voor jou gezwicht…

een winters decor met water, riet en een molen huiverend sta je op een brug naar onbekende overzij bekoorlijk gekleed in een jas die ik nooit zag je haren wapperend in de gure wind gewikkeld om je hand de riem van de vrolijke hond die nog steeds niet snapt waarheen ik nu toch ben weemoedig lijk je naar de fotograaf te kijken een vage…

Ik kijk je heel lang in je ogen en word weer even meegezogen Mensen vinden die foto naar getekend gezicht en zonder haar Maar voor mij geld de gedachte dat je voor ‘t eerst weer lachte Toen ik die foto heb genomen wisten we dat het goed zou komen De chemo werd je haast fataal 't middel erger dan de kwaal Maar je was een echte vechter…

als een innige omarming zo liefkoost tijd de vooruitgang jaren groei verbond natuur met wat de mens bedacht tot een harmonisch samengaan zelfs daar waar je het niet verwacht…

Haar moeder lacht en maakt de foto die ze van zichzelf had willen zien: het meisje, en ik incognito niet zo wijs, niet zo vol, hoog en breed van voorgeschiedenis als nu en kleiner dan wat ik weet van al de mensen die mij hebben gestreeld van al de wensen die ze met mij hebben gedeeld…

Ik zie de foto waarop wij staan mijn zussen en mijn broers Broer bert is niet daarbij hij stierf, nog jong zo plotseling in mei Onze ouders zijn allang gestorven, te vroeg nu ik zoveel vragen heb Over leven en gewenste dromen in hun hart Het lijkt zo lang geleden soms als vandaag Dat wij kinderen aan de lange tafel vochten om een…

Als fluwelen frambozen lonken je lippen naar mij Je geeft je kwetsbare pose en lacht je witte tanden vrij Je groengerande ogen stralen zoals een zoete zomerzon Ik volg je bergen en je dalen en wou dat ik je strelen kon Ik kan je mijn passie geven vol van tedere geborgenheid en onze liefde laten leven en stoeiend vrijen zonder tijd…

Het is stil in huis, ik zie je foto staan. M'n ogen branden, er vloeit een traan. Ik sluit m'n ogen en houd m'n adem in. nooit wil ik weer wakker worden, mijn leven heeft geen enkele zin. Ik open toch m'n ogen en zie je foto staan, m'n ogen branden er vloeit opnieuw een traan.…

ik leg je vast in het hier en nu wat later vroeger is zodat ik kan zien hoe mooi je was toen ik je nam op dit moment…

Het is stil in huis Ik zie je foto staan m'n ogen branden er vloeit een traan Ik sluit m'n ogen en houd m'n adem in Nooit wil ik meer wakker worden m'n leven heeft geen enkele zin Ik mis je ik mis je lach elk uur elke dag Ik open toch m'n ogen en zie je foto staan m'n ogen branden er vloeit opnieuw een traan.…

Je ogen zo blauw en zo groot, zo jong Je leven nog zo onbewogen Ik weet nog wat je toen zong ‘De wereld lag voor je voeten’ Je zei dat alles mogelijk was vandaag Met open armen wilde je alles begroeten Zenuwachtig plukte je nog aan je kraag Blonde krullen dansend op en neer Ik blijf naar je kijken, naar die foto van toen Maar die krullen…

Vader, moeder, drie toekomstige gezinnen. Zoals ik vader haat, strijker die genas. Hij wil zich voor de eerste hap bezinnen op honger, armoe, de schepper die er was, is, toch geweest moet zijn, et cetera. Hij krijgt bijna geen voedsel binnen want onze vrienden komen hem te na. Rode koppen boven glanzend tafellinnen.…

op het oog een foto uit voorheen de USSR maar schijn bedriegt we schrijven 1954 in Den Haag op een schoolplein aan de Ferdinand Bolstraat rennen piepjonge scholieren tijdens een autobandenrace naar de blinde muur van de toekomst die later vaak zo kwetsbaar bleek…

Synnott m.b.v. foto's gemaakt door Voyager 2. Despina is genoemd naar een nimf uit de Griekse mythologie. Zij was de dochter van Poseidon en Demeter. ------------------------------------- Uit: 'Kat van sneeuw', 2003.…

Zware paarden Zweten en voeren Langzaam langs de Straten vele lijken Over zwarte paden Terwijl de vrouwen Zwijgend rouwen En mannen Vettig praten…

lach je mooie lach want jij bent de mooiste, lieve schat, en zo niet dan mankeer ik wat aan mijn ogen of hou je me voor de gek, -soms geloof ik zelf niet meer wat ik denk, hoor, zie, voel, ervaar...- de vissen springen achter je op uit de fontein als twee handen uit het water, dan, nog ben ik net op tijd om ze te fotograferen, en jij loopt…

“De tijd heelt alle wonden”wordt gezegd Maar toch, voor mij, blijft het gemis Ik zie dan naar de foto, zijn beeltenis Wij waren zo enorm aan elkaar gehecht. God, wil mij weer lust en kracht geven Om toch maar verder te kunnen gaan Zodat ik mijn verdriet kan doorstaan En ook nog wat vreugde mag beleven.…

Zij lacht vertederd naar de foto, naar die man met getaande huid, met visserspet en gulle lach. In haar ogen zwellen tranen want zij werd z'n jonge bruid vijftig jaar geleden, dag op dag.…

Tussen verkleurde tierelantijnen staat de foto van een kind dat elke dag weer wordt gegroet met een brandend kaarsje ook na vijfduizend branduren is het gemis nog even jong alleen de foto meer verschoten en zijzelf steeds dichterbij…

Zo zat je vaak. Je hand knijpt in de leuning tot het bot, alsof je zoekt naar het gevoel dat in je eigen arm ontstaat. Je grondvesten een stoel, die jou natuurlijk niet begrijpt. Ik til een glas tot halverwege, dat ik al was het leeg niet eens kon legen. Een paradox weegt in mijn lijf, zodat ik niets meer goed kan maken en niet praten…

op dit gezicht is alles te vinden de glimlach heel vaag en de houding om alles te begrijpen, alles op zijn plaats met in de achtergrond het bos met de eiken nimfen dartelen gevleugeld kwinkelerend voorbij hand in hand als libellen, in elkaar geklonken de wind van zee fladdert in vlagen met hen mee…

Heerenveen - FC Twente een momentopname Kyle Ebecillio en Andreas Bjelland zitten Bilal Basacikoglu op de huid... inderdaad het vaderlandse voetbal anno 2014 ten voeten uit…

Jouw gezicht op een foto die ik vond. Lachend, terwijl jij daar levensecht voor mij stond. Te leven begon jij, te leven voor mij. De kilte verdween daardoor om mij heen. Een warme gloed ging door mijn lichaam van top tot teen. Die foto bracht bij mij veel te weeg. En even later was er een stilte die alles over steeg...…

teken van vrijheid… zomaar ergens een drankje nuttigen dan verder reizen kijkend naar de gemaakte foto denkend aan Mam zij hield zo van de klaprozen ze is nu vrij als een Adelaar het gaf hem rust in doen en denken…