Alle inzendingen over ganzenveer

Ach, kwam ik uit de Pruikentijd of eerder nog, de Gouden Eeuw en was ik dan een man geweest met pijp en trotse pakken, mijn hand en hoofd gedreven door een ganzenveer Was ik erkend als Hogere Poëet, mijn fraaie schrijfsels - zwaar van diepzinnige gedachten - door dikke boeken opgezogen, de omslag goud op snee, scholieren zouden…

ziekte maar alleen in het donker en met een konijn kan ik aan jouw tederheid wennen je mag mijn land, met jouw ganzenveer verkennen.…

brand geschilderde vogels landen op het zwarte meer takken breken in het achterland niets zal blijven schrijft de gifgedoopte ganzenveer…

De inkt vloeit toch wel uit de ganzenveer.…

De inkt vloeit toch wel uit de ganzenveer.…

Een ganzenveer kan op papier vervloeken en zelfs verketteren kan ook met veel bravoure, onbegrijpelijk trompetteren. Ze kan ook met mededogen de eenzame leegten genezen, in een heilzaam woord wat we in het leven moeten herlezen.…

mijn eigen plein ontvolken van keuvelaars en querulanten gespiesd zijn zij aan scherpe dolken en slagtanden van olifanten in moddergaten van moerassen gegraven door couveusekevers zal ik hun ziel tot pulp verassen en voeren aan volwassen bevers bevrijd van vuige invloedsferen zal ik mijn dichtershart verversen om uit een fontein van ganzenveren…

Gewapend met een ganzenveer trek ik moedeloos ten strijde tegen de grote grizzlybeer die mij dreigt aan gene zijde opgeschrikt door mokerslagen op het verzengend offerblok klimt mijn pen in strakke stagen boven het kraaiennest in dok woorden klauwen uit mijn handen in gevecht met al mijn zonden voor verlies van ingewanden is mijn veer…

Letters dansen rondom mijn blauw-schrijvende pen die niets anders wil dan liefde voor je beschrijven Ik volg met ganzenveren de tekens waar niemand ooit verhalen in zag tot ik jouw glimlach erin zag verschijnen Ik dans met letters in 't rond langs de ongeschreven wet van liefde waar ik ons weer terug zal vinden…

bittere inkt Als ik mijn eigen bloed zou kunnen drinken In mijn slapen klopt leven Het glijdt langs mijn zintuigen af In slapen droom ik mij binnenste buiten Als ik me zou kunnen omdraaien En de wisselwachter vermurwen Het verglijden van de tijd te keren Ik zou het leven omarmen En de prilheid verslinden Mijn snavel bijt alleen maar ganzenveer…

Haar tuinhuis is haar houten huid Zij voelt zich daar geborgen Komt er tot rust verwerkt en duidt Zij kan zich er ontzorgen Haar tuinhuis is haar tweede vel Zij kan er contempleren Haar energiepijl stijgt er snel Dankzij wat ganzenveren Haar tuinhuis is een Lady Cave Zij vindt er inspiratie Wordt introvert en voelt- ik leef En…

over de liefde is alles geschreven met ganzenveer en tederheid het pseudo-eeuwig samenleven tot dik in de blessuretijd hoe kan ik als dichter nog over de liefde schrijven tewijl ik hunker naar geluk val ik telkens in herhaling en juist dat maakt zoveel stuk over de liefde is alles geschreven zoals zelfs hier geschreven staat toch…

in de oudheid doopte men de ganzenveer in de inktpot tot de balpen uitgevonden werd schreef men vele bomen vol typemachines kwamen er met een rood-zwart lint typepootjes kwamen vast te zitten in de strijd voor de rechten van de mens ook vandaag voert Amnesty actie met drie klikken op de knop stuur je een ‘brief’ voor hen die wachten…

een jagershoed met ganzenveer het dubbelloopse jachtgeweer ogen waakzaam wachtend op poëzie als prooi verschijnend door schrijvers van divers allooi hij schiet en raakt de minsten uit de rij vleugellam of dood ze zijn erbij geen hond die apporteert wel ratten gieren en hyena’s zij ruimen zijn arena’s struinen verder op het net naar…

hij was nooit in de Dodentoren waar opgeslagen doden lagen noch zag hij de vlucht van engelen voortgestuwd door stormen ooit dwaalde hij af van het broze het zuivere blauw van de stilte lang keek hij weg van het ene oog dat verdrietig de wereld inkeek nu is het tijd voor zijn pennenproef hij scherpt de punt van de ganzenveer…

uitkomst van mijn smeekgebeden Ik wil je met mijn huid bekleden Jij die mij nimmermeer verlaat Een lange tijd werd je geschaad Door allerlei omstandigheden Nu jij voorgoed bent teruggekeerd De spiegel niet meer is beslagen Geeft die ons als tevoren weer Je blaakt en je bent ongedeerd Mijn musketier, schavuit bij vlagen Mijn boekanier en ganzenveer…

Pioenen in haar rieten mand Een vrouw fietst over polderwegen Ze voelt de druppels milde zegen Het riet wuift aan de waterkant Ze heeft een godsgeschenk gekregen Ze nam een ganzenveer ter hand Pioenen in haar rieten mand Een vrouw fietst over polderwegen Ze koestert haar gemoedstoestand Verliet voor altijd Donkerland Ze voelt zich licht, haar…

verkrampt deden verlangen naar gesmolten chocola en vanille-ijs met erotische lyriek verdoofde ik al die zuchtende zinnen van jou en schilderde een schokkend stilleven de aanwezigheid van onzichtbaren deed je vechten tegen je schorre stem die felgekleurde zinnen schreeuwen wou ik streelde je met zinnen, mijn engel unieke gedichten met m'n ganzenveer…

ik doop mijn ganzenveer in een inktpot vol tranen waarmee ik verzen schrijf in de blauwe winterlucht over hoe we samen dansten ondanks het hebben van vier linker benen zwierden en zwaaiden we niemand dacht aan later want al wij hadden was het nu twinkelende ogen, jouw koude handen warmend in de mijne samen opgaand in een sterrenstof…

De woorden wonnen het van het penseel De ganzenveer heeft het palet verslagen Het dichtpaard wist de ezel te verjagen De schrijver vloog de schilder naar de keel Het werd de beide kunstenaars teveel En beiden zijn behoorlijk aangeslagen De woorden wonnen het van het penseel De tubes ergeren zich groen en geel Het blanco linnen eist nieuwe verdragen…

ik luister je schreden nabij de hartstocht die ik voel, het is woordeloos die brij aan letters die ik wil kneden om een liefdesuiting aan jou te forceren ze rijmen niet maar haken als gespleten ganzenveren in een zweem van reeds in oudheid gestelde snedes ik noem je nimmer liefste, maar roem je wereld waarin jij als mijn muze jouw wonderen…

de pen was een ganzenveer papier was perkament en de pen die je hoorde krassen en krassen de inktpot bijna leeg keek je naar buiten vanuit het klooster en eeuwen later protestants het klaslokaal met hoge ramen je verlangde naar buiten rennen in je korte broek tot in november de pennetjes bleven krassen elk moment kon er een…

willen doen Je vliegenzwam, je web en je pompoen De dood van groen met opstanding voor ogen Je spreeuwen naar elkander toegezogen Je winterslaap, je bosdier op rantsoen Alleen voor jou zou ik reïncarneren Ik zal je missen als ik niet meer ben Dat weten maakt me stil, bespiegelend Ik ben niet winterhard als coniferen Een klimroos aan een ganzenveren…

Zo zou ik eeuwig willen leven Met jou in ons geliefde huis In doodse stilte, zonder ruis Zeer innig met elkaar verweven Jij bent nog lang niet uitgeschreven Mijn ganzenveer is ook nog struis Zo zou ik eeuwig willen leven Met jou in ons geliefde huis Bewust, gerijpt, met groen omgeven In onze harten feestgedruis Als huisdier - de computermuis…

zoals de meeste dieren ze straffen en ze schelden kiezen de verkeerde helden ze beleren en beweren bevoogden en betogen ze bezeren en kleineren en hebben boze ogen ze zuipen en ze roken terwijl ze onrust stoken zingen ze een droevig lied dan hebben ze verdriet voor de dieren uit het dierenland zal ik al mijn woorden schrijven met de ganzenveer…

Zijn werkruimte in donkergroen en leer De mijne een salon in rood fluweel Als ik dan liefelijk wat piano speel Lok ik hem uit zijn hol vol rook, de heer Des huizes met dikdoen en ganzenveer Dat ik mij toch zo hopeloos verveel Tussen mijn porselein, spiegels en heel Wat bloemen, draperie en warme sfeer Ik ben geloof ik veel te vroeg geboren…

gebogen lopen laatste exemplaren van kudden die destijds gigantisch waren hun trage meters langs het roestend draad met luizen in de ongetemde haren hun kaken slechts tot prevelen in staat gebroken door het aangedane kwaad te oud, te ziek om nog te kunnen paren na jaren vindt men tussen broze botten een kist gevuld met aangetast papier een ganzenveer…

lettervreters zijn erbij gebaat een leven lang van zin voorzien te blijven en dat dan weer het liefst met regelmaat Dan droom ik soms van ver en grijs verleden gelezen worden was toen nog een eer en ’t dichterschap niet zelden zeer omstreden Ach, keerde nu die schone tijd maar weer dat schrijvers er een poosje over deden met inkt uit China en een ganzenveer…

Geschreven stilte op de huid leidt tot het lot van ongebondenheid zonder dat de ganzenveren breken geslepen in hun vrije vlucht van toegankelijkheid op de grens van de werkelijkheid en het lijdzaam schrijven genas verbonden in gehechte levensplooien sluimerde een onechtheid van het denken met de gesluierde waarheid voor ogen die…

de i af en toe gewoon de spons als het allemaal wat luchtiger het smijten met de verf wanneer hij het troebel zag in de galerij die hem ontdekt zou hij dan weer dichter zijn bij de aard van zijn wezen en woorden schenken bij het beeld dat vragen opgeroepen heeft hij is gewoon een dichter dus neemt hij de pen ter hand of een Bic, die ganzenveer…