Alle inzendingen over gebaar OR gat

Al vanaf het begin de eerste glimp Niet na het eerste contact en ook zeker Niet na de eerste kus Echt mijn gevoel dat in de meeste gevallen een loopje neemt met de waarheid Raar zijn de waarden, naar haar normen gevormd Onzinnig 't verdriet Stompzinnig die liefde Eigenlijk genegenheid Verrassend aanwezig door Aangedaan verdriet in…

gebaren en je laat nachtbloemen verwelken omdat ze niet blijven bloeien in duister het sterrenstrooisel uit jouw gedachten gebaart nogmaals naar die tederheid waar de eenzaamheid naar luistert.…

verbinding maakt die ons verder drijft de denker zijn gedachten als veerman doopt in de regenboog van hoop, het tij te keren, zijn de zwartste raven in de rui, zullen de lichtste wederkeren net als jij en ik, horend zichtbaar in de mensen met de blik naar voren al blijft wel wat improviseren, een eerste stap als voortschrijdend gebaar…

Waarom omdat ik van je hou loop ik je achterna waar je ook gaat ik kom er aan juist nu de angst regeert lijkt alles verkeerd te gaan en kunnen wij elkaar niet meer verstaan woorden, tranen, kussen en gebaren het lijken loze kreten ze komen niet aan…

Het is niet meer zegbaar dan in woordeloos gebaren of zwaaien naar het heengaan van de barre westenwind misschien heb je het in de gaten is het een gevoel diep in jezelf voel je het tastbaar in de kieren maar het is een heengaan dat niet meer terugkeert als een volwassen kind het is een heengaan zonder een weerzien een stilte in de…

Week vijf start zondag van het lopend jaar, Dus wil ik u hier graag op attenderen: De Hersenstichting gaat dan collecteren, En men waardeert daar elk royaal gebaar. “De kans op Parkinson is levensgroot, Maar meestal is men voor die tijd al dood.” (Een neuroloog, die even wordt gequoot)…

Het Koningspaar en Schippers plus nog Rutte Dat oordeelt Neelie Kroes als veel te zwaar Dat wordt toch uitgelegd als een gebaar Gaat Poetin er geen valse hoop uit putten? Welnee vindt Mark, ik was hem juist de oren Dat homo's ook bij Winterspelen horen…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

verzamelaar van obscene gebaren krijgt van zijn teamgenoot, het ‘middelvinger-gebaar’ cadeau voor zijn verjaardag teamgenoot re-mailt: -‘op dit moment heb ik een top-gebaar dubbel: 'het is het: duim tussen wijs- en middelvinger-gebaar!’ Guido De Pelsmaeker - © (SABAM)…

Een geste is een leuk gebaar gewoon een aardigheidje zeg maar en soms is juist die geste zeg maar dat leuke gebaar een beetje vergeten en dat is raar!…

Een boot gaat schuil in de mist. Dit heet geloven. 3x Met een groot gebaar duwt hij alle wolken weg. Sint houdt van de zon.…

ontbijt met thee en gebaar na gebaar zich overgeeft aan de dag zoals zij later nog de deur op slot enkel nog de stilte en een vleugje Jour d' Hermès achter zich laat.…

Als ik in gebaren, kon laten zien wat er is, zou geen enkele spier in mijn lichaam, in rust zijn. Als ik in woorden, kon vertellen, wat er door me heen gaat, zou mijn mond nooit meer stil staan. Als ik precies zou kunnen laten zien, wat ik voel en denk, dan zou mijn binnenkant, mijn buitenkant zijn...…

Vaak gaat het om de simpele gebaren het schillen van de aardappels en de dikte van de schillen in het kritisch oog van een moeder die het, omdat ze ouder is altijd beter weet De spetters die je maakte bij het laten vallen in de met water gevulde, grote, zwarte pan waarin het heelal zou kunnen passen omdat er zoveel ruimte in het niets is…

Alles moet beter, mooier, groter in deze tijd maar dat gaat niet altijd. Alles moet liever, gezonder, rijker, dat proberen we toch. De mensen worden brutaler, vervelender er is geen respect, want onbeschofter,geweldadiger, smeriger en nietsontziend, tja dát lukt heel veel mensen wel.…

* een laatste gebaar wil eigenlijk naar leven lonken…

terug in de tijd herinnering geboren bewaar dit doosje niets gaat verloren wat zit er in zal men je vragen het zijn momenten van warme dagen een stem, een gezicht een blik, een gebaar een foto, een glimlach voor jou zo dierbaar lange gesprekken een gedicht voor jou maar vooral de woorden ik hou van jou…

Maar bestaat er dan geen maatstaf, gaat het eindeloos door, zien we nooit eens achteraf: de schoonheid gaat niet voor! Ik wil alleen maar zeggen, wat is nou nog mooi? als we zo onze grenzen blijven verleggen, blijft het een eindeloze gooi..…

morgen gaat het gewoon verder omdat het uitsloven je hart eens opbreekt vier maar de pijl richt op die ritmische bossen…

als wind gaat liefde ongrijpbaar mooi en pijnlijk als vuur gaat passie heftig en vluchtig als water gaat bloed in stromen gaat leven als gister over in heden nu verleden voorbij wat blijft…

Tijd, korrelfijn als woestijnzand Sahara- land van oude farao`s korrelfijn de tijd woestijnland verdwijnt door kieren van mijn dichters hand…

dagen duren lang, elke dag droom ik van jou, omdat ik van je hou, ben bang voor ruzie, bang voor dat het over gaat, elke dag hou ik meer van jou, we praten niet zo gauw tegen elkaar, laatste vraag, gaat het niet meer tussen ons?…

ik wilde niet er voor gaan en toch het is gedicht…

Het gat waarin ik liep, niet viel maar liep, was donder, dender, duister. En de stank van vleermuis uitwerpsels, tot hoofdpijn toe in mijn neus doordrongen. Krantenknipsels aan de muur, het gesteente hol en zacht. Zo het rottend om me heen, met schimmel in, om en tussen de muren. Een bijtende, zure azijnlucht.…

Niets gaat verloren wat niet meer is, wat we niet kunnen meedragen, komt in het zelf terug als we dat willen, we mogen niets anders vragen.…

We schieten gaten in de maan, waardoor onze eindigheid zal schijnen.…

vermetel op om als hun God het wil - als enige - de hemel aan te raken, in de witgevlokte najaarslucht, het haantje draait beducht op het kruis zijn ronde in de weerschijn van de halve maan, het lijkt of zij beiden een val hebben gezet om mij in dit late uur nog te bekeren, in dat idee van het ware woord en een ethisch leven, wat verder gaat…

Kent u dat, het zwarte gat. Het schijnt Dat alles erin verdwijnt, Het kent geen eind. Misschien dat u misschien Het niet te zwart in moet zien.…

het verbleken van de dagen ligt niet aan de velden en wegen die zijn achtergebleven tijd heeft zich tegoed gedaan aan alles wat ooit verankerd leek in vaste waarde er vallen gaten in de muren van het bolwerk waaraan het uitgebeten heden klampt…