Alle inzendingen over gebaar OR gat

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Haar gebaren wankelen, keren zich tegen wat zij denkt. Spreken van oker, van jasmijn en fluisteren haar stil verlangen. Weifelend zoekend tussen denken en voelen tast zij naar haar eigen waarheid die verdwijnt en opduikt als de roos in haar watervallend haar.…

Eenvoudig als een handkus mysterieus als een gebaar een brand van jaren tot peuk geworden sjekkie is ongezond daarmee gekweld alsof gezondheid terminaal nog telt een troosttrek in de schemering is hem ontraden met laatste krachten zuigen aan het leven dat ‘ongezond‘ is waar maar mag hij voor hij sterven gaat als klein gebaar…

Tot ook al dit wereldwijde, tot vervelens toe herhaalde, geruisloos verdwijnt in het museum van Vergeten Gebaren. ----------------------------------- uit: 'Oog van de tijd', 1997…

als woordenschat op golven een enkeling verward twijfelend aan eigen geest pakkend ook de zinnen over Advent en Het Feest anderen glijden af verliezen hun evenwicht ik proef het verdriet in ieder gevoelig gedicht herkenbaar de donkere dagen zeker in deze tijd van het jaar laat mij pogen ze te verlichten met een passend woord als gebaar…

een hand blijft hangen in de leegte nu het verleden spreekt en antwoord vraagt een licht gebaar dat tranen draagt door het land van mijn verlangen waaruit de vlinders zijn verjaagd terwijl de pijn die kruipt waar hij niet gaan kan de stilte van de stem die zolang zweeg verbreekt…

ik zag jou als totaal met hart en ziel hield van je liefelijke delen waarvoor ik viel of waren het de kleine dingen je haar en een gebaar die met mij aan de haal gingen in liefde en gevaar…

wie tilt nog zijn arm op in warme groet als zielen langs gaan naar het onbekende het gebaar is vaak teveel gevraagd omdat mededogen hen niet meer persoonlijk raakt een medemens verliezen snijdt in eigen vlees ook zonder het ontmoeten van hun geest…

Een vriendelijk gebaar zegt vaak veel meer dan een groot boeket bloemen. Toch zou ik best, al was het maar één keer de rozen willen zoenen.…

Als ik in alle huizen van de wereld welkom zou zijn, genoot ik niet van een groots gebaar maar van klein.…

mag ik de zon even zien in je ogen wolken versluieren je blik en in buien valt even jouw ik ja in dat gebaar van vingers die regelen is woordloos ook regenen toch blijven we droog het is slechts de wind die waait tot ik jou dan weer vind…

een hand blijft hangen in de leegte nu het verleden antwoord vraagt en spreekt een licht gebaar dat tranen draagt door het land van mijn verlangen waaruit de vlinders zijn verjaagd terwijl de pijn die kruipt waar hij niet gaan kan de stilte van de stem die zolang zweeg verbreekt…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

En in oneindig zwart gaat schel dan aan het ene git dat het verblinden moet, opdat het ziende in haar niets kan staan.…

De zon gaat onder, de dag is weer voorbij was vandaag bijzonder voor u, voor hen, voor jou of mij Een stille hint, een lief gebaar of gewoon lekker samen bij elkaar. De zon gaat onder, de schemering valt snel in Maar morgen is er weer een dag een nieuw begin!…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Mijn wens Telt voor ieder mens Dat is elkaar tolereren En heel veel accepteren Dat is voor het hele jaar Het gaat om een simpel gebaar En niet alleen met de kerst Want dan zijn onze gevoelens op zijn aller best.…

Met een liefdevol gebaar gaat zijn hand door haar grijzend haar Haar olijke blik streelt zijn warme lach met die altijd verrassende oogopslag Gearmd en zwijgend gaan zij voort want hun pure liefde behoeft geen woord…

nee ik kan het niet evenaren de hartstocht van een vrouw haar stem met haar mooie hoge klanken ik neem ze in me op net als haar vloeiende woorden schitterende poëzie met adembenemende gevoelens lees ik in en uit haar zelf geschreven boeken tranen wil ze liever verbranden omdat verdriet niet opraakt alsof het de nieuwe mode is jezelf continu…

Sprak met een breed gebaar de weerprofeet ‘Vandaag was het bij ons nog tropisch heet Maar dat orkaanfront gaat de boel verstoren’ De jongensboekentaal van Erwin Kroll Die maakte hem iconisch in zijn rol…

zonder versterker gaat zijn stem verloren slinken de woorden raken zinnen stuurloos en gedichten op drift een enkel gebaar geeft hoop voor morgen... de fluisteraar echter maakt zich zorgen zijn stem kan het niet aan Lejo van Kuijeren…

Een lieve blik Een klein gebaar Een kaartje op de post Dat is echt niet raar Het is niks groots Tijd kost het niet Moeilijk misschien wel Tot je de reactie ziet Met zo'n klein gebaar Kan je zoveel betekenen Als jij het misschien nodig hebt Wil je er ook op rekenen Het verdriet verdwijnt er niet van Je kan het wel iets beter aan…

Door slechts een simpel woord gaf jij mij weer vertrouwen in het leven en door een klein gebaar leerde jij mij weer liefde te geven. Ik was van de wereld afgesloten wilde van niemand iets weten maar door jouw woorden en gebaren wist ik dat niemand mij was vergeten.…

Op één stelt keert zij zich Naar het verzonkene Haar evenwicht duurt Het zwaartepunt schuift traag Gedragen door broze scharnieren Zwenkend en zwaaiend naar nergens De long klapt dicht Wachtend op haar kronkeling Onder neonlicht Een sober, star gebaar…

soms bloeien gebaren in stilte open soms slorpt stilte gebaren op soms onderstrepen gebaren stilte soms doet stilte woorden op slot…

Zo in elkaar verstrengeld Nemen wij afscheid van elkaar Jij gaat een leven verder Dit zwijgende afscheid voelt zo onwaar Nog een laatste blik Met vele gedachten Mijn laatste gebaar Ik laat jou los Fluister bedankt En zeg heel dankbaar ‘Het ga jou goed mijn vrind, ik heb van je gehouden, en met mijn hart en ziel bemind’…

is Zoals je ziet Een gedicht, een klein gebaar Wordt de warmte al gewaar Verdriet, verborgen emotie Voor mij niet...…

Doe voor de liefde de grote en kleine gebaren die haar hand je laat doen voor elkaar, maak het waar.…