951 resultaten.
[ Ik ben niet wakker ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 Ik ben niet wakker,
ik schuil nog in mijn angstdroom –
als een pissebed.…
Herinneringen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 170 Zeer dierbaar zijn de,
in een dagboek geborgen,
herinneringen…
Voor altijd samen één
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.739 ik je in mijn hart
zit je veilig geborgen en liefdevol gekoesterd
voor altijd samen één
...…
Welkom (Senryu/haiku)
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.098 geboren worden
in nieuwe geborgenheid
dat wenst ieder kind.…
op golven gedragen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 160 naakte zandduinen
ontsluiten een thuishaven
geborgen liefde…
rozen
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 910 gedroogde rozen
geborgen in glazen pot
een steelse liefde…
Uit veilig geborgen
netgedicht
5.0 met 25 stemmen 80 schikken
in de melodie
van de muziek
die je uitstraalt
in je lach
wordt het refrein
geboren dat steeds
weet te bekoren
door de subtiele
wisseling van
akkoorden die
de nieuwe conceptie
verrassend ontsluiten
nog magistreren
je ogen de kleuren
van dit gebeuren
dat open en toch
intiem spontane
emoties laat zien die
uit veilig geborgen…
Kleinschalige geborgenheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 77 ik heb me teruggetrokken
de brokken leven zijn
even veel te groot voor mij
zij spatten in duizend
stukken uiteen
gevoelloos als steen
ze gaan mij voorbij
het bestaan komt in
vergeten niet meer langszij
ik heb de troost van
herinnering van hoe
het vroeger allemaal ging
nog is er het ambivalente
van kleinschalige geborgenheid…
Geborgen in zilver
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 310 Wanneer alle lichten
zijn gedoofd
en donker de overhand neemt
fluister ik zacht jouw naam
dan pluk ik
deze zilveren letters uit de lucht
en leg ze in een doosje
met fluweel
sluit het af
met een gouden sleutel
en berg 'm in mijn hart
zo gaat jouw naam
nooit verloren
bij opkomst van de morgenzon…
Verborgen geborgen
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 646 Op zoek naar ruimte
vrij vliegend
als een arend in de lucht
vindt zij meewiegend
behoefte aan beperking
zij vlucht
het luchtruim voelt kil en stil
zij wil een veldmuis zijn
veilig in de schoot van de aarde
zoekt zij het geheim
en geborgenheid als waarde.…
Geborgen goud
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 750 niet dat ik je misken
of wil ruilen
dat zou zoeken zijn,
geblinddoekt,
tegen beter weten in
of lijken op wisselen
van spiegelende bomen
wederom zoeken naar
broze luchtgevulde zuilen
om ze weer met tranen te vullen
uit opgeblazen dromen
noch is het zo
dat ik mijn hart snijd
uit geborgen goud
dan wel mezelf bevrijd
uit vermeende…
Best geborgen
poëzie
2.0 met 42 stemmen 2.402 Best geborgen
In de zorgen,
Liefde, leer mij schoon geduld.
Laat mij dragen
Zonder klagen,
Laat mij lijden zonder schuld.…
Onthuld in geborgenheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 445 Verontrustend en gelijkend
op een kale implantaat
stroomt het leven weg
het is alsof de nageboorte
nog schreeuwt met de stem van het kind
doch de genade is eindeloos
en het bloed dat van voren en
van achteren de rijmelaars laat dichten
hecht zich nu aan mijn handen
al vond de nacht niet wat ik zocht
en zie ik in de spiegel
van jouw…
Miste geborgenheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 209 er was geen drempel
in het huis
iedereen liep in en uit
muziek door open ramen
maakte reclame
voor een zorgeloos entree
de zoete inval
die ook heerlijk smaakte
van gasten fijnproevers maakte
toch was ik er
nooit thuis
miste geborgenheid
rust en stilte
om even te mediteren
heb ik daar moeten ontberen…
Huis van geborgenheid
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 222 Langzamerhand
Zie ik jullie
Een voor een
Vertrekken,
Het ouderlijk
Huis dat zo
Eigen voor jullie
Geworden is,
Voor jullie leeftijd
Misschien wel
Te eigen - tijd
Om te vertrekken
En op eigen benen
Te staan - jullie weten
Als geen ander
Dat ons huis
Ook altijd jullie
Thuis zal zijn,
Onvoorwaardelijk
Vangnet waar je…
geborgen tijd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 178 hoe ouder ik word hoe dieper ik soms
in mijn vroegste jaren verzeil en er
gaandeweg ook langer schuilen wil
alsof ik mij in de jachtige wereld van
nu steeds minder thuis voel, liever
de rust van 't voorbije proef
rond 'n dierbaar huis of plein tussen
vertrouwde geuren en klanken
in stil geborgen tijd
.…
Veilig in mijn bos
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 382 de stilte galmend in mijn oren
de wind zacht fluisterend door mijn haar
de bomen zingen een lied wat alleen ik kan horen
dus blijf ik daar
zwijgend staan
mijn handen op de bast van een berk
zoekend naar het echte leven
de gouden stralen van de zon
beroeren haar ook
al is het dan maar even
als ik achter een rots,
de zon zie verdwijnen…
tijdloos
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.206 als een zucht in geborgenheid
verglijd ik in diepe dromen
waar verlangen tijdloos wacht
op het ontwaken van de dag
waar de helderheid van sterren
voor eeuwig zal verdwijnen
de komst van de prille morgen
kleur aan de wereld schenkt
zodat liefde kan ontluiken
in verlangen naar elkaar
waar een ster in de nacht
tijdloos
op me wacht…
Onder de maan
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.848 Onder de maan
van de vallende sneeuw
naakt in zijn puurste vorm
is een kind geboren
Zullen wij het omhelzen, verwarmen
met liefde voeden en koesteren?
Beschermende armen bieden
wanneer onder de maan
van de vallende wind
een storm opsteekt?
Effenen we het pad
dat gelopen moet worden
zodat de onschuld niet verdwaald?
Houden wij een schuilplaats…
Mede
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 566 ja, ik ken de schijn
en de verlokking
van de honingdauw
maar ook
de schuilplaatsen
na het verfijnen
van smaak
en wat zou ik díe
graag willen wijzen
zodat ik je weer
terug kan vinden
als de ergste dorst
spontaan is gelest…
Dragen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 549 Cliché of niet, dat dikke buikje heeft zo zijn charmes
Dat kloppende hartje, gaf me geborgenheid, iets warms.
Techniek, vooruitgang, heus, niet mis
Moedertjes, wij weten wat fijner is.…
Die indringende blik
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.048 Die warmte, tederheid en geborgenheid
De bekommering om mijn gezondheid.
De zalige knuffel en het speelse kusje, zomaar
Een paradijs op aarde toverde je voor me met attent gebaar.
Je behandelde me als een prinsesje uit 1001 nacht.
Lief, ik mis je, de pijn brandt en wordt niet verzacht.
Ik... mis je.…
Ongelezen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 130 En daar op de bovenste plank
Geheel en al plat gedrukt in een hoekje
Daar, daar vond ik het
Het onvolprezen dichtersboekje
Angstig het te beduimelen
Pakte ik het kleinood voorzichtig beet
Om bij het lezen van het eerste strofe
Bijna van het trapje af te tuimelen
Velen schitterende verzen in kleine boekjes
Geschreven uit het hart dan wel…
Geestelijke rijkdom
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.785 Gisteren alweer een heerlijk gesprek, leerzaam en gevat
Oh, neen, ik loop uw deur niet plat.
Dan wandel ik huiswaarts, licht als een pluimpje, teer
Met opgelucht hartje en bergen ambities, mijn Heer!
Briesje door de wilde haren, regen of wind voel ik niet
Echtgenoot mompelt : nieuw jurkje gekocht?
Een kleedje kan je kopen, de fijne babbels…
Genot
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 145 Spinnend ronk je langs haar zij
kronkelend zacht glijdt jouw vinger
over de lijn van haar dij
slechts mogelijk
in naakte geborgenheid:
een momentopname
met een vingerknip
weer voorbij...…
Leuvense stoof
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 171 Me nooit nog zo geborgen gevoeld.…
Privacy
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 174 Uren bellen, ik noem dit gazetten en juich dit niet zo toe
Verneem nieuwtjes over mezelf die nooit hebben plaats gehad.
Of ergens wat van aan hadden; schending van de privacy
Ergens zeer gevaarlijk niemand meer te kunnen vertrouwen, in hoogdringendheid
Hard geleerd mijn kop te houden, was delen niet helen
Enkeling zo agressief wil natuurlijk…
De hoop van morgen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 401 Weder wordt het verhaal geboren
En gevierd
In de decembermaand
Gedachten hierover zijn diepgaand
vele handen houden het licht en het donker
vast
Ondanks hun last
Lopend op een berg
Kijkend naar de wolken
Zullen we met kerstmis
Weder trouw
De kerstgedachte
Proberen te vertolken
Omdat tradities
Verbinden
voor wie
Alleen is
En niet geborgen…
laat me onder je vleugels
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 Laat me verdwijnen onder je vleugels
in een slaap van ongerepte warmte
Laat me verdwijnen
in de slagen tegen mijn borst
Laat me onder je vleugels
in de engte van een zware herinnering
naast je verdwaalde voeten
Laat me verdwijnen als mijzelf…
zeker..
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 96 in handen van hoop
ligt een hart vol vertrouwen
veilig geborgen…