Alle inzendingen over gedachte OR emotie

vele emotie en nog meer sterkere emotie blijkt uit wetenschappelijk onderzoek Titel: de prominente mijnheer en absente madammeke…

kille wind wervelt motsneeuw emotie breekt in ijzige tranen hagelbollen…

Hou een gedicht tegen het licht lees een traan en een lach,'t zal altijd over emotie gaan.…

ik wist dat jij gedachten kon uitpakken tot veelkleurige creaties zonder dat hun woorden de betekenissen volledig verloren onder jouw handen mengden zich de kleuren van stemming en emotie die in een eigen timbre bewogen en samen lieftallig oogden het was een genot om jou bezig te ervaren met je lach als penseel en schattende…

Cultuurbarbaren zijn het, die van IS Een beeldenstorm in ’t oude Nineve Het enige wat telt, is hun MOSKEE Een parallel in de geschiedenis? Jawel, wat ‘KUIP-vandalen’ zijn gekomen en hakken in op een fontein in Rome!…

Wat is het toch weer een feest Wanneer het weekend is aangebroken En ik even mijn gedachten kan legen in de prullenbak Zodat mijn emotie en geweten de hoofdlijnen zijn Voor in het weekend, als ik weer eens lekker Uit mijn dak ga in de discotheek of als het weer Eens mooi weer wordt, want dat was het vandaag Toch wel redelijk en morgen is het…

Zwanger van emotie Genavelstrengd Door rede Dronken Verdronken ziel Dwaalt Door de diepste dalen Van het lichaam…

Altijd thuis en ha dat had ik al gedacht Ik heb je telefoon de hele dag verwacht Ik dacht zonet nog ha daar istie En altijd onder zware druk emotie Flitsend hersenwerk of intens zwaar Overkomt mij dit boeiende zowaar Het is een ware contactexplosie Aardstralen aura’s boven natuur Vertellen ons geleidend puur Via ons bovenaardse netwerk…

, vlucht ik zo weg van mijn hart Liefde van mijn leven Je bent nog hier maar toch mis je ik al Rouwen voor de dood Wat wij hadden is slecht een gedachte van geluk Ik durf niet meer intens van je te houden Bang om nog meer te verliezen En toch Ik heb je lief, mijn lief…

haar contrasten vervat zintuiglijke poëzie van een stroming losse gedachten.. sentimenteel bekeken een beschrijvende kunst, van uitvergrote romantiek...…

Mijn gedachten dalen naar het nulpunt ik laat mezelf verdrinken in muziek terwijl de melodie mijn bewustzijn verdunt, verdwijn ik in een avonddroom vol ethiek Gevoelens verdwalen in een melodieuze mist zonder geluid zing ik zachtjes mee een refrein wat mijn ziel verfrist langzaam reist het lied naar een eindige zee Vol emotie teruggekeerd…

Grauwe wolkenband overtrekt het hele zijn emotie verdwijnt weggemoffeld in de pijn dood gehuld in zwarte kant…

Langzaam biggelt ze vanuit mijn ooghoek over mijn wang verzameld vocht vol emotie proef ik zout of zoet?…

Soms is een traan een uitweg, een uitlaadklep, een emotie van liefde, vreugde of verdriet, het is maar net, hoe je die traan op DAT moment ziet. Soms, of vaak of: helemaal niet, is het datgene wat je juist NIET ziet, maar waarvan je ook niet wilt laten zien, dat.....verdriet, emotie en blijdschap kort bijeen liggen…

Geluidloos strijkt zij neer kijkt in spiegel van weleer streelt haar fragiele vleugels en vangt een traan Gevangen in emotie…

Verstomde emotie Een schreeuw van licht In zoete devotie Het evenwicht Verslagen lig ik hier Geheel gezwicht Voor verschoten vertier.…

Elke dag zomaar een woord een regel Zonder zin een projectie van emotie Soms halfvol soms leeg of niet soms…

is zo niets vergeten maar alles heeft direct binding of verbinding gemaakt met al wat van belang is pas als de sleet komt en vergeten ons extra doet omkijken gaat herinnering aan emotie gekoppeld worden is beter oproepbaar en paraat in tijden dat het moet en echt nodig is…

Alleen door 't tonen van de liefde via de ogen door het hart langs de ziel met emotie naar buiten te laten stromen, kun je uiteindelijk bij jezelf terecht komen.…

is Zoals je ziet Een gedicht, een klein gebaar Wordt de warmte al gewaar Verdriet, verborgen emotie Voor mij niet...…

enkel mooi vanuit je diepste emotie toevalstreffer, zonder herhaling gebeurtenis, zonder voorbereiding laten projecteren op een wit blad om altijd te bewaren!…

Raak mij daar waar ik kwetsbaar ben mijn emotie wil tonen spreek mij waar ik niet verder kan over liefde vraag mij mee te gaan naar het binnenst van je hart.…

Zij vertrekt weer tevreden als ze zuiver is gehoord en betaald is met emotie.…

Kronkelende paden, met zijwegen naar het niets, lopen langs de bergen van Emotie. In het land waar zielen eenheid vormen en harmonie bewaren als een schat van duizend prachten, komt het pad met de waarheid als doel, tot een einde. Haar zijwegen sterven af als een roos onder de wintermaan. Volmaaktheid is bereikt.…

Rollercoaster van emotie de ene val na de andere Terwijl ik geen knop voor nood zie zal dat nog veranderen Helaas het is geen pretpark de rollercoaster gaat maar door Er komt dan ook geen einde aan geen massaal gegil in koor Deze rit maak ik in mijn eentje de loopings maken me gek Dan ontwaar ik jou daar zwaaiend achter het hek Jij…

Het gebluste verlangen, blijft zich in gedachten herhalen. Onder lichtjes van miljoenen sterren, Heeft passie m'n verlangen voor even opgevreten, twee lichamen nat, temperaturen hoog, de hitte in elkaar gemeten. Een wrijving van liefde, een geurend verlangen. Elkaars emotie weer voor even gevangen.…

Tussen verdraaide handen het licht der schoonheid omgeven door wanden van geborgen blijheid Wijsheid in stilte behouden door je eigen van angst bezeten kilte dat je doet zwijgen Maar de emotie van hart uitgesproken liefde in een zucht wat in eerste instantie verwart zal vrij zijn door diezelfde lucht…

Die flarden zijn zelfs menselijk, alsof in tijden nu vervlogen Bespeur in zekere zin, de onrust in jouw hoofd; de drang neigt naar emotie, waar jij van bent beroofd...…

Het zet licht om in zijn voedsel en scheidt af mijn lucht Mijn afscheiding is voor hem mest lucht Het groeit voor mij mijn voedsel en herbergt leven Het bevrucht zonder sexueel genot zonder gevoel Geen haat geen liefde Geen minachting geen verlangen Zijn enige doel groeien bloeien Geen wraak geen stress geen hoop…

Storm van woorden gierend door mijn hoofd wachtend op de luwte in dalen heerlijke rust geschreven op rotswanden hiërogliefen van weten uit vers vervlogen tijd. Woorden die in stormen golven tegen rotsen slaan als zware branding kusten overspoelen brekend door duinenrij pas op vlakke velden beteugelend bekoelen.…