Alle inzendingen over gedicht OR oud OR jong

Jong is niet oud overwoog ik. Oud is zeer zeker niet jong. Leeftijd is niet jong of oud. Oud worden is een kunst. Aan Cicero dacht ik. Het zal toch niet waar zijn dat, dat wanneer mensen dood gaan, niet God, maar het leven zelf in verwachting op ons wacht? Na het denken over woorden sliep ik zonder angsten in.…

Ik die de nasmaak van loslippigheid geproefd heb, en zij is te jong en praat mijn mond voorbij en bijt als peper op mijn tong; ik die de vreemde kriebel van het woord gevoeld heb als het witte blad en zit te schrijven als vermoord ik het, al dat wit zat; ik die de ren van kippen zonder kop gezien heb, en hoe oud was ik die de…

Niet meer hoeven schrikken, voor het getal van onze jaren. Toekomst is hier immer nu. Tijdloosheid werd hier tijd. Het hele grote in het kleine, als wonderen ervaren. Als stille heiligheid. Onszelf ontdekken in ieder ander. Jezelf in het onveranderlijke leven, als veranderlijk aanwezig zien. Leven onverklaarbaar verklaren. Dood als onsterfelijk…

Zo werden zij ten slotte gevonden: bleek, jong, met wijd open monden, nog hevig snakkend naar elkaar. ------------------------------------------- uit: 'Vuile manieren' gedichten, 1995.…

De herfst zo schilderachtig zo kleurrijk en zo prachtig De bomen zowel jong als oud tooien zich met warm oranje en met glanzend goud Een rapsodie in vlammend rood en zonnegeel als een gedicht, een ballade of een schitterend rondeel Ze staan te dromen overdag en in de nacht ze fluisteren hun geheimen heel stil en heel zacht…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik ben oud, ik maal niet om onsterfelijkheid – ik wil weer jong zijn!…

die jonge vrouw rekt haar fuik zeggen de netten sluik ------------------------ uit: Mammoeth Mijn Muze gedichten van een leraar (1968)…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

: 'Verzamelde gedichten', 1982.…

aan mijn gedicht Want met dit gedicht Een antwoord Een antwoord dat op het puntje van mijn tong ligt Zal nooit gevonden worden Er wordt toch nooit een kind geboren Ze zijn jong, onhandig Niet verstandig Maar je kunt ook zeggen tegen mij Dat ik geen verstand heb Dat ik altijd maar denk aan dit verhaal Waarin toch nooit van mijn leven Een…

Haar jonge ik heeft geen relatie met haar oude, haar oude ik weet van haar jonge niet. Haar meest recente foto's herkent zij niet, haar spiegelbeeld is echt het hare niet. De tijd heeft onderweg haar ik verloren en zij is nu verloren in de tijd.…

dekhengst en de beste stuurlui staan aan wal hier is mijn gal vevloekt dit bal zij verliet die oude bloem een zoen voor haar jong dat zie ik als een goed sterk krachtig gebaar mijn haar nog steeds niet grijs tijd is het bewijs van uw oude gezicht en zij?…

als oude bomen ruisen is het voor jonge goed te luisteren…

Dit is mijn huis en tuin, mijn stad, mijn land, mijn man, mijn kind, mijn vader, die held’re ster zo ver, die schijnt op mijn verstand, mijn ader. Maar van wie de lucht, die zich met bloed verbindt, van wie de kracht die zich in ‘t lijf bevindt, van wie de woorden uit mijn mond, van wie het helen van een wond? van wie het koren op de akkers…

lange tenen opgestaan uit zompige zoden voor fundament gevlochten worden wilg en dijk gedicht.…

Voor 'stenen' lees: 'brood', Voor 'trouwen' lees: 'branden', Voor 'jong' lees: 'oud', Voor 'zwijgen' lees: 'goud'. 'Twee' moet zijn: 'een', En geen vraagteken achter 'meer'. *) In de geest van Paul Muldoon ------------------------------------------------------- uit: Dierentalen en andere gedichten', 2003.…

Eens was ik jong, eens in een ver verleden. Nu ben ik oud, stijf en stram in al mijn leden. Soms kun je fantaseren: hoe zou het zijn, het om te keren. Ik was oud, nu ben ik jong, of: Met wat ik nu weet, in een jong lichaam te wonen. Dom om zoiets te beweren. Het is geen tijd om te dromen, maar om in leven te blijven.…

Oude vader, die met grijze duiven heult, heeft mijn gedicht geslagen. Jonge Kees zingt langs zijn slapen heen, hij droogt de natte sneeuw. “Vader, oh vader”, verzucht Kees wat gelaten, “Was ik aan de overkant, zouden we dan praten?” Vader knijpt zijn bessen fijn, prakt, met tafelzilver, in zijn winterprak.…

Zo bad ik, toen ik jong was, in mijn nood. - Is, wat ik vroeg, iets anders dan de dood? Maar ik wist het niet en, achter tred en lust, Was 't ene, dat ik steeds begeerde, rust. - Nu, wetend dat mijn hart het leven wil Wordt de oude ontbering eindelijk in mij stil.…

Eenzame jongen ziet bloedmooie dageraad met oud hol gevoel.…

Weet je waar de wolken wonen die hier rond de aarde gaan? Weet je hoe de bomen groeien, waar de mooiste bloemen bloeien, kan je dieren zelfs verstaan? Ken je van het licht de oorsprong en hoe nacht je dromen schenkt? Ken je uit het ver verleden wat de mensen elders deden, weet je wat de toekomst brengt? Alle kan je toch nooit weten, ook…

fragiel gedicht op vergeeld papier bejaard oud ouder dan jij werd lieve Alice…

Daar stonden we dan, op een afstand, maar toch, een man en zijn gedichten en ik, een jongen nog, of net niet meer. Ik kende zijn gezicht maar ieder woord van hem was vreemd.…

Verborgen in gedichten levend, kan ik niet langer verhullen, dat ik als jonge dichter, geen vrouw kan zijn, maar man. Nu pas durf ik ervoor uit te komen, het verlangen bestond al langer, Ik kocht nieuwe boekenkast. Vol met lieve boeken. Gelukkig begrijp ik allang, als dichtend bioloog, dat ik Homo ben.…

zelfs op één been poogde hij nog levenslustig rond te hippen zong nog gedichten als een jonge vogel nu zwijgt hij met gesloten ogen op zijn laatste vlucht…

Jonge en oude kazen liggen er voor het grijpen en broodjes daarbij kopen als was het om te stelen…

Een jongen. Precisie.…