Alle inzendingen over gedicht OR schrijven

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

ik stemde af op jouw frequentie bracht je in je kaart en je brak door in totalitair schrijven het waren niet de minste woorden die je schreef je raakte de draad niet meer kwijt je oogt nu als een gedicht…

Is er nog genoeg te schrijven Heb ik nog wel nieuwe woorden die in jouw gedachten blijven die je nog niet eerder hoorde Heb ik je nog wat te zeggen zal ik mijn gedicht maar geven dan hoef ik niet uit te leggen dat mijn woorden kunnen leven…

hoezeer ik ook dat ultieme gedicht zou willen schrijven ik heb er de kracht niet meer voor schreef immer in de nacht want daar vond ik de macht tot lijden en mezelf te laat terug dat was 't, doei…

om een gedicht te schrijven over weemoed en duisternis ben ik naar de Harz gegaan doch wat opviel waren de kleuren naar weemoed heb ik vergeefs gezocht en bij duister stak ik in de avond gewoon even een kaarsje op...…

In je gedichten leef je, Kun je onbekommerd reizen Door de tijd, Kun je schrijven Hoe de oertijd was, En na jouw tijd De eeuwigheid - Voor ons werd je Stilaan een vreemde, Die onmerkbaar uit Het zicht verdwijnt…

Opwellende gedachten aan de rand van het schrijven, aan de grens van het voorlopige, nog net geen droom maar wel bijna, Hoe kan ik de werkelijkheid bezweren anders dan door het gebed, dit gedicht van mij dat eindigt met Amen - het zij zo.…

om weer te gaan schrijven Om zo een beetje bij hem te blijven Nu heb ik het allemaal bijna een plekje gegeven En had ik mijn laatste gedicht over Hans geschreven Andere gedichten hebben hun intrede gedaan Waardoor het schrijven kan blijven bestaan Hans heeft mij het schrijven terug gegeven Iets wat belangrijk is in mijn leven En ondanks dat…

Schrijven is openbaren trilling en evenwicht. ---------------------------------- uit: Verzamelde gedichten (1999).…

Elke dag, zo mailde hij, dat nu, omdat het lente is, ik nu zeker elke dag wel een gedicht zou kunnen schrijven. Maar wat is een gedicht zonder zijn antwoord? Beetje zoals het schrijven van iets en ophangen in de supermarkt ontspanningsmassage bijvoorbeeld, klussen, tuinieren. Strijken kan ook nog, of verstelwerk.…

En daar, die man, die zit daar al een héle tijd met onverzettelijke moed te schrijven hij legt de laatste hand aan een gedicht waarin hij, ergens aan het einde -als het meezit zal proberen niets op niets te laten rijmen.…

Over het schrijven van gedichten, Moet ik je het volgende berichten. Door je ziel bij leven Publiekelijk bloot te geven Gaat men je van geldzucht betichten. Kijk naar Mulisch en het feit, Dat je pas verkoopt als je overlijdt.…

gespeend van enig talent werpt hij zich op het schrijven van een gedicht in chaotische gedrevenheid maar met weinig inzicht plaatst hij de ene frase onder de andere en is totaal niet verbaasd dat iedere samenhang ontbreekt…

Ik moet met woorden de liefde bedrijven immers dan alleen kan ik gedichten nog schrijven over de natuur, geboorte en het laatste uur als ik de liefde links laat liggen zal er geen rijm geboren worden en ontstaan er geen zinnen over hoezeer ik de natuur in al zijn naaktheid kan beminnen.…

Ik probeer een gedicht te schrijven, dat nooit eerder werd geschreven. Ik zoek woorden die zelfsprekend zijn. Ik tracht verzen te schrijven, die alle misverstanden verstaan. Ik wil zinnen maken die uitzinnig zijn. Ik wil uitdrukken dat niets alles is. Dood de moeder van het leven. Dat onmogelijk mogelijk is. Tijd tijdloos.…

Spreekt hij zacht een woord laat een enkele zin letters dansen hervonden gedachten in gedichten schrijven taal dichterbij wat rest is stilte langs draden kilte…

Als ik dan ineens de drift kreeg om een nieuw gedicht op te schrijven, dan greep ik naar mijn pen en notitieblok en ik schreef maar wat heen en als er dan een geheel en iets nieuws te lezen stond, dan had ik toch iets te vertellen wat nieuw en waardevol scheen.…

op dagen van ledigheid had ik gedichten willen schrijven over het niets... maar niets lukte mij nooit kreeg het niets gestalte het bleef verborgen onder het gevallen blad en kille leegte met gretigheid het niets willen beschrijven leverde mij niets op…

een modern gedicht schrijven gaat me niet lukken om zo'n vers te verwoorden dien je de taal van de straat machtig te zijn je te buiten gaan aan schuttingtaal maar juist daaraan heb ik een broertje dood…

Gedichten schrijven wordt beroerd betaald. Toch wil ik mijn contract een jaar verlengen, opnieuw mijn blijde boodschap bij u brengen, dus aangebeld en euro’s opgehaald: ‘De beste wensen en veel lezerspret, van de bezorger van uw snelsonnet.’…

Mijn gedichten maakten me weer blij…

De bomen, de lucht, de meeuwen en de eenden in de vijver, Ze schrijven zonder woorden hun gedicht op deze dag. Zoals jij dat doet met mij.…

Maar welk gedicht is dan bij machte, dat geldt voor nu maar ook voor toen dat je na dagen tot bijna nachten schrijven,ook ieder recht kan doen? Ik wil hier wel voor mijzelf spreken omdat ik nu pas onderken door te schrijven met gebreken, ben ik alleen maar wie ik ben.…

Ik kan geen gedicht maken om dat te doen heb je woorden nodig en die heb ik niet jij nam ze mee onder je arm ver weg van mijn ogen nu doe ik de lamp boven de tafel maar uit en eindigt dit schrijven zoals jij het wil stil.…

ik heb geprobeerd van de wind te leven de woorden vlogen langs er is er niet een gebleven heb met originaliteit gefuikt zij stopten heel even lieten zich zien maar exclusief was er snel uit van bruuskeren wilden zij niets leren in een wereld waar schermblauw alleen kou genereerde pas met zachte hand waren zij genegen zich in…

ik heb woorden gevangen maar de mazen van mijn net waren te klein er bleven teveel hangen zinnen groeiden strofen stapelden er kwam geen einde aan in dit doolhof lieten ogen mij zonder vragen gaan ik wil weer klein en overzichtelijk de ruimte in mijn leefnet is aan de schrale kant vangsten lopen uit de hand wil kwaliteit dat…

Je zachte woorden nevelen als dauw in een zomers morgenlicht Je schrijft de ongeschreven bladzij met het mooiste liefdesgedicht Je zachte woorden strelen als een geurende bloesem in mei Je laat de letters in liefde zweven over de roomwitte bladzij Je zachte woorden koesteren als de blauwe zee aan het strand Je schrijft de woorden in passie…

ik heb de eerste zin eens onderaan gezet om te voorkomen dat ik dit gedicht nog door de laatste regel zou verpesten misschien werk ik me hiermee in de nesten en geven critici mij een brevet van onvermogen, ze zijn opgelicht! de kenner, echter, zegt: "dat dichtwerk met het slot aan het begin, dat is zijn beste!"…

Schrijf ik met leegte blikken vol niets zien wordt staren het idee vervliegt als ether vluchtig weg de stilte bijt zich vast in een tel en verglijdt in een moment van aarzeling het wit blijft wit zonder het zwart van de inkt zonder de kleur van het gedicht.…