Alle inzendingen over gedrieën

Mijn overbuurman woont ontzettend scheef Terwijl hij daarenboven schuins marcheert Hij schrijft cursief, dat is hem zo geleerd en rücksichtsloos passeert hij dan de schreef Maar ’t allerergste is: hij heeft twee broers Gedrieën trommen zij als schuintamboers…

Gedrieën maakten zij een grote reis: minister Plasterk, Lex en Máxima. En door een ijsspleet op Antarctica bereikten ze een ondergronds paleis. Daar dook Frans Bauer op en hij zei dit: "Ha ha ha ha! Dit is bananasplit!"…

Hoe zalig, o, dus één-te-zijn gedrieën, waar 't kleinste wis 't bijzonderste is! En God! hoe arm de rijkdom niet te weten van 't diepste wat 't gevoel bevat, en niet zijn oog te hebben blij gekreten in de innigheid waar liefde schreit!…

Zoek de bloemkant kind en laat ons samen gedrieen, hand in hand wandelen in de bloemenzee van jou bestaan. Zoek Godskant kind en laat Hem je koesteren, in de palm van Zijn hand, daar Hij je nooit verlaten zal!!…

Gedrieën in een bank gedreven, ondoorgrondelijk ogenblik van stilte ...…

Met vreemde vrouwen dansen De mannen luidruchtig en boevig Inschattend lustvolle kansen M'n dochters en ik gedrieënlijk droevig Vonken schieten uit ogen en borsten Denkend aan jouw wiegende krullen Naar drank en lichaam dorsten Die je doodsdrang niet konden verhullen Nadat de kruitdampen Gedoofd zijn is er in mijn hoofd Net als de donkere…

De vreemdeling vertelt zijn wedervaren, van hen gedrieën is hij zelf het bangst. Hij moet naar Gent, waar zijn familie woont. Hun glimlach brengt zijn beven tot bedaren. Daar gaan ze. Wie heeft wie de weg getoond?…

overvloed gedrapeerd over 't boerenland ganzen in groepen op 't water langs de oeverrand een zaligheid zoals deze dag begon het kleine roeibootje van een oude visserman afgemeerd bij zijn rijen fuiken kan de lucht van gevangen vissen ruiken twee reigers aan de kant in afwachting; van… enkele zwartbonte koeien in de uiterwaarden staan gedrieën…

hij was mijn vader de man die ik lief had en alles leek in een moment verloren dagen, nachten, maanden eindeloze uren, vervielen in één daar stonden we dan gedrieën, hopend elkaars handen pakkend en met betraande ogen staarden we vooruit mijn besef nog niet gekomen beefde ik in koele hartstocht niets anders dan je aan te staren…

.~ Toen ze gedrieën aan de koffietafel zaten -de kopjes vol en op het schoteltje een koekje- trok één der heren uit zijn aktettas een boekje en kwam terstond van ~Rijke Boodschappen~ te praten; die kon je met geen goud of diamant betalen, maar in de winkel van Jehova gratis halen.…

Altijd op zondag, na het middagmaal, gedrieën in de keuken aan de vaat. Een waste af, door de ander werd gedroogd, de derde zette alles in de kast. Jij luisterde in de kamer met papa en genoot. Hoe komt het toch, mamma, dat ons gezang al zolang niet meer klinkt?…

Nu ben ik degene die geduldig zal moeten wachten, tot we gedrieen elkander voor eeuwig kunnen omhelzen in de zon van een nieuwe wereld waar jij reeds op ons wacht...…

geen land met mijn vrouw te bezeilen of het zou er één met lappen moeten zijn met dubbel paspoort kan ze met chagrijn daar in hun mand liggen te verwijlen pas dreef ik haar met zachte hand vooruit naar een therapeut voor haar eigen bestwil hij zei wat is je vrouwtje droef en ijzig stil alleen in het café heb je kans dat het ontsluit gedrieën…

Zij zaten nu gedrieën.... Hij trotser dan een vorst, Zij, schoner nog, beschouwend Het wichtje aan haar borst. Ja, 't sliep daar tussen beiden, En wijl hij spreken wou, Deed zij hem angstig teken Dat hij toch zwijgen zou.…

Het is de kalmerende stem van zee die wij aanhoren Een stem die ons vrouwen doet bekoren Wij zwijgen soms stil voeren ons intiem gesprek Ons huilen weleens verloren in de bariton ...van vloed Waarin meer te horen dan spreken Voelt aan als tweede huid een mantel warme deken Aan zee waait bij tijd en wijle…

nachtevening, de equinox die ik slechts globaal mij herinner, terwijl jij gedetailleerd mij elke liefkozing voorspiegelt die wat jou betreft in eeuwige herhaling en aangenaam tempo voorbij had mogen en moeten blijven komen in onze tijd echt onbereikbaar voor anderen eeuwigdurend, zonder eind Weet dat tijd immer net als ook jij en ik gedrieën…