Alle inzendingen over geesten

De bieten geoogst niet te tellen opgehoopt langs een akkerrand November schilderachtig voor mijn geest als nevel heerst…

Achter de tralies van de geest zit de mens levenslang gevangen…

Deze les Gaat over de geest in de fles. Profeten Hebben het geweten De geest moet uit de fles. Laat je niet flessen Met al die geestelijke lessen.…

Wie kan de pieken van de Geest trotseren wie temt de toppen van z'n Everest en wie weet ongeschonden terug te keren met glimmend zilver uit het Drakennest? Wie balanceert op richels, uiterst smalle passeert de brug die 'n denkkloof overspant wie comprimeert z'n weten tot kristallen tot 't flonkeren oplicht als een diamant?…

Vol ongeloof staar ik naar de plek waar ze net nog zat. vond het niet eens gek Verbazing dat ze zich weer vertoonde, alsof ze zeg maar hier nog woonde. Als ik de plaats bevoel, waar ze zonet nog zat: voel ik haar warmte nog.…

Ik droom van de geur van nog te plukken appels – en word niet wakker.…

je raakt aan geesten tot een vonkje overspringt behoedzaam in het tasten kijkt in de gedachten van ogen die verwachten wendt dan de blik en schrikt beduusd van vreemde krachten ze reiken naar je ziel voelen aan je geest hongerogen staren en baren zo je angst er zijn er op je pad een paar geweest in wie je wel vertrouwen had je…

mijn schaduw deelde zich en stapte uit het donker van de nacht echo's van onhandelbaar klonken bedreigend zacht de eerste schrik verlamde en nagelde de voeten in het zwart de splitsing was volkomen ieder deel stond nu apart zolen op de grond de rest gewoon illusie mijn geest verdroeg niet deze werkelijkheid maakte schreeuwend…

Tot het vertederende moment dat zinnen beginnen te zwijmelen en woorden gebogen tuimelen, zodat de geest weer ademt en de deken krenkt.…

Geest kolkt, watert grachten zalft oude wonden gorgelt uit monden ontmantelt klachten Geest kaskades van woorden fonteinen uit mijn stem blije akkoorden Geest tongt talen tot Hem naar heilige oorden het nieuwe Jeruzalem.…

beminstreel langs lichaamslijnen de snaren van mijn Wezen spellspeel verder dan hals en kam de trilharen van mijn monade en kom van genotshot tot gevoelsspot zo waarlijk doordringen in mijn zaGte kern want ik ben pit…

Geesten van stand wonen, men weet het, gaarne onder een steen. En niet alleen in het theehuis denkt men zo beminde, de schorpioen, de grijze pissebed, de vaal gezinde muis kan het u vertellen.…

Adem ten leven, vuur en licht, liefde, vertrouwen, Aangezicht, hoop op een toekomst, zachte bries, fluisterend spreken, teder gebaar, stem die ons thuisbrengt, woorden waar, licht in de morgen, avondrood, weg naar het leven, door de dood, vriendelijk teken, golvend visioen, nooit echt te grijpen, hier te doen.…

Jij bent een Bijzondere vrouw Die nog slechts ware Liefde mag krijgen Echte liefde, gepompt Uit een goed hart 'k Weet inmiddels dat Jij en ik elkaar mogen Dat ik van jou houd Zonder dat 't verwart 'k Deel graag met jou mijn Lichaam en geest. 'k Deel Graag met jou echte liefde Buiten en binnen, tussen 't Dons en de veren…

Ooit werd mij toegeroepen door een geest die over ‘ t water liep: Kom tot mij broeder onbevreesd maar ik vond het te diep…

in deze nacht waarin geesten verrijzen heb ik me neergezet op de rand van je bebloemde zerk de kilte snijdt vooral van binnen terwijl ik lijdzaam wacht op het wonder van de dodennacht en in het spokenuur de witte schimmen de kreten van een late uil een droeve dodendans van verlaten zielen ik wist het wel, hier zal ik je niet vinden ik…

zand Vormen een mozaïek Het laatste geruis Van eenzame bladeren Wordt minimalistische muziek Imaginaire penselen Verven momenten in Wanneer ze komen bovendrijven Verloren woorden Vinden hun spreekwoordelijke weg Zodat hij ze kan neerschrijven Zijn vergeten glimlach Keert weer terug Terug naar zijn gelaat Escapisme van de geest…

Het grote vergeten begint herinneringen glijden weg in duisternis er komen geen nieuwe Je maakt een reis terug in de tijd naar je jeugd, naar je geboorte een reis alleen, zonder ons Wat je maakt tot mens, tot wie je bent wat je verheft boven dier zijn schilfert af, roos van de geest Wachten op het einde een reuzenbaby in een luier dat…

Schouwspel Op excursie door zijn leven; een schouwspel,meer niet, als een afgelegde huid:maak de geest los,spreidt haar uit, zoals vleugels fladderen in volle vlucht door de vrije onbegrensde ruimte;naar zee,op zee: uitgemergelde vrede van het woelige water,niets meer dan zee: hetzelfde als een doodsverlangen; rust,van de wijde watervlakte…

het boeddhabeeldje sprak me aan, 'heb je een geest of ben je een geest?' vroeg de beste man, en brak in lachen eerst, en toen in stukken uit-een.…

getekend in wolken van stralend wit en hemels blauw, en op het meer jouw rimpels, de vrije wil van een smachtende weerspiegeling, de zon zonk neer, de horizon spoog rood de sproeten op je huid, kennelijk te snel en te jong ontbloot in prikkelende dauw, verdreef een zucht uit de damp en wreef de ochtendlamp zo zacht, zo lang en werd de geest…

dit voertuig van mijn geest is niet gemaakt voor eeuwigheid het slijt de jaren tekenen zich af het gaf leven door bekoring die nu langzaam overgaat zolang het gaat het mij de ruimte geeft een eigen perspectief heb ik dit lichaam lief…

mensen verzamelen zich om moeder aarde te danken winden wervelen rond van zuid, west, noord, naar oost een buizerd vliegt zijn kringen ziet met zijn scherpe ogen hoe bloemen, bessen en vruchten een kleialtaar versieren in een licht briesje vleugt adem van de grote geest…

Ik boog voor ze en geef ze te eten er wandelt hoop door hun ogen hopeloos door anderen aangeklaagd wat is onzorgvuldigheid ik vertrek van uit onze ervaring leven heeft me al vaker verbijsterd ik ga er niet in mee vertrek uit ervaring hoeveel wereldstelsels kunnen er zijn wat is het belang van vermoeden ik vertrek van uit onze ervaring…

medicijn, de angel verbonden in zwart satijn is onwetendheid te verklaren, ijlt na in een versleten maan, vergeten in werelds vijver en in het avondrood blijft hangen, wat meer is een visioen en door de mazen van de golven, gedolven in de oceaan, lonken oases begeerlijker in de waan van de dingen die ik vang, chirurgijn van de geest…

onleesbaar, kruist haar essentie in de ruimte tussen beider oren, moeite niet te vergeten, wat ik al bezat, bezetenheid mij omsluit, een kans behoedzaam de zinnen in de taal te zoeken, geleefd een stap terzijde doet, wordt het fundament in het verhaal verlegd, het brede spectrum tussen Goethe en moeder gans naar de letter en naar de geest…

Ruime Geest weet van verlichte zinnen, schept lokken in bruine borden, neigt hoofden diep over balkenbrij. Herbergt per slot van rekening voor één nacht knipmessen in geteerd wapentuig. Genade, ruimschoots genade gemantelde Geest…

waarin gedachten en gevoelens stromen Als het netwerk van ‘holle wegen’ voor de mens uniek is als z’n vingerafdruk lezen we eens de aard van de mens in hersenscans en de geesteswetenschap wordt volwassen Als de ‘bedding’ van het netwerk zo diep wordt uitgesleten dat we niet meer over de rand kunnen kijken is het een doolhof waarin de geest…

Rechtopzittend in je stoel Je ogen kijken, maar geen doel Er is geen liefde en geen haat Je bent niet blij en ook niet kwaad Ver, heel ver weg ben je verdwenen Je geest is vervlogen met de tijd Er staan mensen bij jou te wenen Maar die emotie ben je kwijt En ver, heel ver weg is het fijn Het is er zo heerlijk toeven Je stapte…

Begrijpend luisteren zonder iets te doen als dat eens kon, om simpel lief te hebben in de woordenzon, in wat stilstaat verandert niets, sterfelijkheid vergaat, wordt toegankelijk in alle verzonnen namen van de dood, naar letter en geest.…