10309 resultaten.
Wat ik je wil zeggen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 600 zee zo oneindig
de kuststrook lijkt verdwenen
als opgegaan in een nevel
het twistend bootje
in een eenzame cirkel
vaart zo ver van een thuis
meeuwen schreeuwen
vechten zich een plaats
in het bestaan
jij roept naar een haven
het vuurtorenlicht
je zoekt een baken, een zicht
waar zijn toch de liedjes
de golvende woorden
van je…
Wordt het minder?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 211 Zeg me,
wanneer het minder wordt,
het gemis,
zeg me
wanneer het minder gevoelig wordt,
geen pijn meer doet.
Zeg me
hoelang ik je zal blijven missen,
zeg me!
'k ben de wanhoop gepasseerd,
niemand heeft me ooit geleerd,
hoe om te gaan
met dit moordende verlies,
zeg me,
wanneer het niet zo schrijnend meer is,
dat ik je…
Druppels regen, of tranen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 Ben 'k even zielig
niemand die het ziet,
mijn stil en weggestopt
voel- en tastbaar verdriet.
Lopend in de regen,
hou ik mijn tranen
niet meer tegen,
dat doet de regen ook niet!…
We lopen met een masker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 267 Soms is een traan een uitweg,
een uitlaadklep,
een emotie van liefde, vreugde
of verdriet, het is maar net,
hoe je die traan op DAT moment ziet.
Soms, of vaak of: helemaal niet,
is het datgene wat je juist NIET ziet,
maar waarvan je ook niet wilt laten zien,
dat.....verdriet, emotie en blijdschap
kort bijeen liggen…
Ontelbare tranen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 207 Niet te tellen
de tranen
niet te herstellen
het verdriet.
Niet te stelpen
de tranenstroom
dus doet ze gewoon
niks, laat de stroom
Lopen.
Want verdriet
stop je niet!…
Tranen- oeverloze tranen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 148 Niet te stuiten,
het tranendal
niet te stoppen
de tranen-waterval
Het verdriet, zo intens
zakdoeken te weinig.
Zo hard is de klap
dat ze nooit, nooit meer
met huilen stoppen mag.
Zo snikt ze, gierende uithalen
zo weent ze, grenzeloos
tegen dit verdriet is geen medicijn
dus laat haar, laat haar gewoon maar
verdrietig zijn.…
een traan
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.197 Geleefd op je wang.
Gestorven op je lippen.…
Lachen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 342 Een dag niet gelachen
is een dag niet geleefd,
wat voor leven heb je
als je geen reden hebt
om te lachen?…
Leven
gedicht
3.0 met 3 stemmen 896 Ik vraag me af waarom
ze hebben geleefd en of het van belang
was voor henzelf dat ze hebben geleefd
maar dan toch om het leven zelf
voort te duwen tot meer bewustzijn.
Er zijn plaatsen op de wereld
waar de namen van de gestorvenen
zijn gegraveerd, in steen gehakt
om ze te kunnen behouden, hoe lang nog?…
En dat je
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.022 pad kiezen…
En dat je nooit zult zeggen,
Dat je niet meer om me geeft…
Want als je dat echt meent,
Lijkt mijn liefde nooit geleefd…
Dat je nooit laat gaan,
Waar je nu zo hard voor vecht…
En dat je nooit opgeeft,
Want niet alles is slecht……
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
een traan
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 798 Ik wou dat ik een traan was
Geboren in je oog,
Geleefd op je wang,
Gestorven op je lippen.
Maar ik zou tenminste voor altijd
bij je zijn geweest.…
Te snel geleefd...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 278 Dus keek ik verder vooruit,
een toekomst ging aan mij voorbij,
maar mijn boek is nu al uit,
voordat het heeft geleefd in mij...…
Met tranen geleefd
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.278 vermeden
Geen gesprekken, maar kreten
Niet meer verbonden
Alleen maar onzichtbare wonden
Geen stilte meer te mijden
Deuren vallen dicht
Geen bloed meer in mijn gezicht
Woorden die me uiteen rijten
Ik kom tot een zwijgen
Door een sterveling verwrongen
Geen lucht meer in mijn longen
Geen geest om te bereiken
Heengaan wil ik
Met tranen geleefd…
niet verliefd niet geleefd
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 837 moderne artsenij
is liefst preventief
zoekt op haar qui-vive
bejaarden
die gevallen zijn
vraagt hoe en waar
men zich ingeleefd
aan de ander geeft
je bent nooit te oud
om in liefde
te vallen een dag
niet verliefd
is een dag niet
gevallen
geen betere kussers
dan 65-plussers
ook blijkt
dat veeljarig ervaren
leidt tot gepaster…
Alsof ik niet heb geleefd
hartenkreet
3.0 met 30 stemmen 1.262 Ik ben geboren
en dood gegaan
Ik ben opgebloeid
en stil vergaan
Ik ben vertrokken
en blijven staan
Ik heb geluisterd
en niets verstaan
Ik heb gesproken
en niets gezegd
Ik heb getwist
en niets weerlegd
Ik ben geschreven
en nooit verzonden
Ik ben verloren
en nooit gevonden…
leven wordt geleefd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 3.186 is het leven dan geleefd?
of blijven ik en jij verbonden als een zandkorrel met de wereld.
mijn ik aan jou.
alles.…
tot gruis geleefd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 79 Innemend ontluisterend vergiffenis verdervend
zoekt zijn gedachten af langs hoofdpijn
om puzzelcontracten die nooit komen
eeuwig vragende stukken
die passen zoals een steen het gladde water ontmaagd
het toch weer zonder rimpel laat
de tijd als was het soms de zijne
slaat in stukken op de muur
waar de klok nog steeds de dienst uitmaakt
tot…
Nooit geleefd
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 492 Denkend; ik heb nooit echt geleefd
En met die gedachten
Gaat hij heen.…
De geleefde dag
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 265 mijn hand raakt het kozijn
terwijl ik het ijzer beroer
duw buiten weg, weg van mij
die bedompte lucht
van een gesloten cel
waarmee ik avondrood voer
het is hopen op koelte
wanneer de dag is verdreven
en de stilte haar diepte zoekt
het geruis in mijn lijf
neemt tijd om te zweven.
indrukken zoeken een bed
willen met een geheel…
Geleefd van contrast
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 191 je hebt je
met schaduw gevoed
geleefd van contrast
tussen donker en licht
bent de strijd aangegaan
op het schemeringslagveld
grijze glinsters gehaald
uit zwart en het wit
maar ze doofden in donker
verkoolden in zwart
pas toen jij wit overwon
kwam licht van de zon in je hart…
Geleefd word ik
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 332 Het leven dat ik leef,
moet worden opgeschreven.
Van mij hoeft het niet.
Gedachten die in mij opkomen,
moeten worden vastgelegd.
Mij kan het niet schelen.
Er leeft iemand in me,
die me daartoe dwingt.
Hij maakt me wakker,
in het holst van de nacht.
Hij wil dan dat ik schrijf.
Hij laat me mensen ontmoeten,
die ik echt niet wil ontmoeten…
Daardoor straalt een Thuis
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 108 de muren absorberen
de gevoelens en gedachten
over wel of niet vervulde dromen
van hen die er hebben geleefd
of er tijdelijk mochten wonen
de muren van een huis bewaren
zo veel emotionele verhalen en dat is
wat van een echt thuis af zal stralen…
Niemandsland
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 157 werd
er is alleen
een korte weg
of lange weg
naar die ene
uitgang
allen lopen die weg
van strijd, angst
pijn en verdriet
naar het einde
waar de verlossing wacht…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.
Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken
tot…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…