Alle inzendingen over gelicht

blik wilde niet kruisen zelfs het puntje van je neus bleef uithuizig je mond sprak een speech met stilte strak geregisseerd door wat zoal was gepasseerd in een vloed van onbenul zelden weerspraken onze woorden elkaar in gesprek maar nu was gezegd wat verzwegen was met exegese van emoties belicht de deksel van de put gelicht…

ze stapt aan boord en kijkt me aan haar ogen dicht, het hoofd omlaag vuur wordt kil en dooft gewillig wijkt zwaar weer wanneer het anker wordt gelicht ze zet zich af, kijkt schuchter om naar de ondergaande zon haar mond is een bezworen lach een zielsweerspiegeling op zee zend haar op het juiste pad dan wordt ze bevrijd als onverwacht…

Tevergeefs wacht de kade op een vracht, zware ankers worden niet meer gelicht. Nooit doorklieft een scheepskiel nog het water, ook de brug kan zelfs niet meer omhoog. Op de gevels klinkt nu eendengesnater waar ooit de stad zich luidkeels bewoog. Hier zwalkte de zwaar beschonken matroos, maar zijn onzeker lied is voorgoed verstomd.…

Jij stroomt binnen en ik waan mij in een roerige zee, raak daarin op drift, word van mijn verstilde strand gelicht.…

Ach vriend, sprak hij bewogen, ik vrees, u bent bedrogen Geloof niet wat geschreven staat 't Is grotendeels gelogen Die machtsbeluste bengel zo'n hooggevallen engel Spreek hem tegen, en je krijgt verongelijkt gejengel We hadden een gesprek over 't menselijk gebrek de vrije wil en zo en hij, jaloerse vrek, Hij heeft me pootje gelicht…

leiderschap' om zijn machtswellust op de spits te drijven daar ook vele Fransen nog sceptisch blijven en niet iedereen in de vaccinatie trapt liep hij ooit (als een kind) met Trump hand in hand hoe infantiel doet ook nu weer deze kleine tiran Met de Italiaanse inquisitie weer leven ingeblazen wordt ook in dat land de burger pootje gelicht…

de wijze waarop het brein het duister van de dag zoekt in de schaduw van de nacht die zich staat te bedrinken aan de trog van de macht dewelke mijn schedelpan genadeloos heeft gelicht en het heeft gevuld met afgrijzen en waardevolle prutsige beloften niets kan waar zijn, wat ik zie zijn schepselen die mijn geest bevolken wat ik hoor…

Wij zijn de dwazen van het gedicht, we hebben nu eenmaal humor en en dat mag eruit worden gelicht, want geluk zij met de dwaze in onze moeilijke levensfase. Wij maken van onze fouten nog grappen, die alleen wij snappen, je kan nog van ons leren en dat zou iedereen kunnen proberen.…

flarden zon verwarmen mijn koude gezicht terwijl ik gedachteloos paden betreed waar ik normaal gesproken angstig bezweet met spoed mijn hielen zou hebben gelicht wervelende wind verwaait zijden herfstdraad als het pad donker en onheilspellend wordt het daglicht in razend tempo verkort en de omgeving gaat ruiken naar onraad vanaf hier is…

stilte in mijn ontheemde hart dat ik daarin Zijn Geest als een zachte bries mag horen fluisteren steeds mag ontdekken naar mezelf kan luisteren soms totaal verward Vanuit de diepte met al die zere plekken kijk ik omhoog nu Hij is onttrokken aan mijn gezicht zal ik toch nooit in eenzaamheid verzanden Hij heeft immers niet Zijn hielen gelicht…

Spreid en sluit en opgelucht herboren, beentje gelicht door boom of steen. Wat maalde ik erom dat ik even bleef zitten met de handen geheven, dat passanten uit hoofde van de legende een scheve blik lieten vallen.…

vragen wij ‘nee hoor, een paar dagen’ Poten gelicht na de laatste doos schrapt een rechtse bocht buurgezin uit onze grapjes en de straat al lekt er stiekem medelijden door wintergrijs ontbijtgesprek Zondagochtend vroeg drijven hangende poten onze ooghoek in schieten droevig waterwortels op hun plek de buren dichten het lek onder de…

Inktzwarte wolken breken het blauw uit de lucht De doldrieste wind jaagt vogels uit hun nazomer vlucht Schuimkoppende golven beuken de kust Het ziedende water kent geen moment rust Boten worden op de kade gesmeten vernielzuchtig, compleet opengereten Slagregens slaan de oevers aan gort Hemelse toorn in volle kracht uitgestort Daken worden gelicht…

Het zal je maar overkomen geen toestemming en geen intake toch permanent opgenomen in de Koninklijke Bibliotheek Zonder gerechtelijk bevel of Ministerieel Ambtsbericht werd poëet Pom Wolff eruit gelicht misschien wel te tuk op een rel Ik dacht zo'n inbreuk op de wet maakt die dichter breed voor volksverzet draagbaar ook voor niet al te…

Van de Drom tot aan Stavoren kon men zeemansliedjes horen die hij speelde op een trekzak met zijn zonverweerd gezicht door zee gebikt zijn oude handen flink gezouten schippersarmen ruwgebonkt en hard als staal twee ankers bovenaan gelicht Hij speelde slepend aan de kade er zijn zuiderzeeballade zong van schermerwind die opstak over zilt…

De burchtpoort is gesloten, de hangbrug is gelicht; ‘t geheel is overgoten met mystisch treurig licht. Of in de voegen schijnen te bloeien bloemetjes blauw, zij zullen, zij moeten verkwijnen: zij erven zonglans en dauw.…

De burchtpoort is gesloten, de hangbrug is gelicht; ‘t geheel is overgoten met mystisch treurig licht. Of in de voegen schijnen te bloeien bloemetjes blauw, zij zullen, zij moeten verkwijnen: zij derven zonglans en dauw.…

Een ware kluizenaar is altijd daar, nooit hier maar waar er is vertier heeft hij zijn hielen gelicht. En laat nooit zien zijn ware gezicht. De ware kluizenaar raakt nooit jouw gevoelige snaar is er alleen om alleen te zijn. De ware kluizenaar heeft geen pijn gaat zijn eigen gang, alleen en allang.…

het anker werd gelicht waar wind en regen zich toonden als een herfstverdriet warmte dragende harten tekenden een zon, een licht over dat wat juni naliet jong dichttalent las gerikketikte verzen van gekreukte witte vellen niet enkel maar wat zinnen maar tekstwoorden die een feest voorspellen passievolle muziekklanken vormden…

of te vangen, je kunt ze aan de kale taken hangen, ze zijn de gave als onbevruchte vrucht blozend als meerdere zonsondergangen winter wordt het toch wel, de natuur en mens ademt rust, de schaduw van de kortste dag nadert snel, zich van geen kwaad berust, de wind begeleidt levende zielen die al vroeg hun vluchtige hielen hebben gelicht…

Epiloog: Elk snelsonnet wordt weer een ècht gedicht Nu Sint - goddank - zijn hielen heeft gelicht…

"De dienaar van het volk" van Oekraïne Wordt uitgenodigd voor een onderhoud Op voorwaarden, met Poetin Vladimir Alleenheerser, despoot en een tiran Edoch, Zelensky heeft een wensenlijstje Dat alleen HIJ zijn volk dient: Vlodymir…

Wat mij belast kan ik zo lozen – al gaat ’t papier er soms van blozen. ’k Ben kennelijk pas ''uitgedicht'' vlak voor m’n doopceel wordt gelicht, m’n as verstrooid wordt in de wind en niemand het belangrijk vindt dat ooit ik iets heb geschreven... ...want dood is dood - zo is het leven.…

flarden zon verwarmen mijn koude gezicht terwijl ik in dromen verzonken paden betreed waar ik normaal gesproken angstig bezweet met rasse spoed mijn hielen zou hebben gelicht wervelende wind verwaait zijden herfstdraad terwijl het pad vaag onheilvoorspellend wordt een donderwolk razendsnel het licht verkort en de hele omgeving laat ruiken naar…

's Nachts uit mijn bed gelicht door het hospitaal: u moet komen uw vrouw gaat bevallen in de auto sjezend ging ik op weg met mijn broek op de hielen stoof ik het ziekenhuis binnen dook een kamer in waar zij zou baren blind was ik: door de spanning kuste haar en vroeg hoe het ging was ik te laat?…

De vrienden uit Den Haag hebben nog maar nauwelijks de hielen gelicht -het kaartje met de woorden : Het was grandioos!: en : voor herhaling vatbaar!: staat nog na te denderen op mijn kast- zeldzame Vriendschap, nog nooit vertoond!…

ader Vlaand'rens welvaart maar prikte met zijn doorn in de ogen van den Spanjaard en ook bij Calvinisten weerklonk geen feestgejuich hun Amstel en hun Rotte werden flink opgetuigd gedurende de eeuwen spraken slechts dovemannen maar heden buigt de wijsheid zich over toekomstplannen een vloot verzonken wrakken wordt uit de stroom gelicht…

schamele licht De kou dreigt te winnen De appel zeven parten gedeeld Zacht beginnen zij te zingen Overtuigd geloof getrouw Kille mist uit zeven keeltjes Diep onder straten van Moskou Stille nacht gesmoord klinkt hun lied Hopend hun gezang gehoord Hebben zij recht op verdriet En zie een engel het witte licht Doch het putdeksel wordt gelicht…

schamele licht De kou dreigt te winnen De appel zeven parten gedeeld Zacht beginnen zij te zingen Overtuigd geloof getrouw Kille mist uit zeven keeltjes Diep onder straten van Moskou Stille nacht gesmoord klinkt hun lied Hebben zij recht op verdriet Hopend hun gezang gehoord En zie een engel het witte licht Doch het putdeksel wordt gelicht…

schamele licht De kou dreigt te winnen De appel zeven parten gedeeld Zacht beginnen zij te zingen Overtuigd geloof getrouw Kille mist uit zeven keeltjes Diep onder straten van Moskou Stille nacht gesmoord klinkt hun lied Hebben zij recht op verdriet Hopend hun gezang gehoord En ziet een engel het witte licht Doch het putdeksel wordt gelicht…