Alle inzendingen over geloof OR esoterie

. de herfst dwarrelt in gebroken blad een gouden waas vervalt tot bruine aardetinten, grondig opgenomen door de kou binnen brandt een kaars, ze vlamt wat roet langs oude ramen vuiler nu de dag weer kort als ik weet wat er aan schort verlaat ik de depressie die het najaar vult met nare dromen .. kastanjes rapen rond een uur…

vanuit een zelfgesponnen buitenkant zweef ik als de jonge zomers en ik laat dit leven aarden, in de grond van mijn bestaan er vliegen vogels mee hun zachte vleugels zingen van de zwaluw in een ranke luchtbeschrijving lijkt hun dans de ondertoon van gaan ooit, als de seizoenen kruisen trekt mijn lijf haar sporen mee maar haar frêle…

(nu nacht verduistert en de maan haar plaats weer kent zoemt een slaaplied zorgeloos mijn lakens warm) aan elke arm verschuift een hand wat licht bewegen in de tegenvorm van nu kruist een zachte zuidenwind; haar zwaluwkind vliegt laag mijn dromen binnen waar een meizoen zachtjes bloeit groet immer nog haar glimlach, bovenaards…

mijn borst klopt lichter, nu mijn bed de lakens spreidt- ronder rond mijn omvang breder langs mijn rug er bloeien kleuren door het duister altoos loopt de grens terug naar slaap ik gaap en leg mijn armen over zware zorgen met de handen rond het gat dat zwart gekleed al zwaar in de gordijnen hangt een blik prangt dwars door sluimer heen…

de ruit beslaat niet meer elke keer als kou in windvlagen, scherp vertekenend langs muren schuurt een dweil ligt werkeloos in het geheugen en de tijd duurt voort… om een oog, om een tand daar hoort de rauwe weerzin van het lot alsnog de kreten, van een plot die meerdaags buiten oevers treedt vandaag gaat over morgen, morgen kijkt terug…

Ik zag zijn glimlach als van één die weet in het brandpunt van een judasoog dat hij misschien vergat te sluiten misschien ook niet. Ik dacht ik ben een vrije geest de tralies voor het judasoog kunnen me niet weerhouden. Maar het judasoog was in beweging mijn aanloop was niet snel genoeg.…

nu ben ik moe mijn oogopslag gaat neer het gapend gat der slaap slaat bressen in mijn volgezogen dag ongetwijfeld gaapt een lach om alles heen ik neem de pen ter hand, die eerst verdween in zwarte, oude lettergrepen gonst een oud verhaal zonder omhaal streep ik door…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Levend uit geloof geloof je dat het leven door de Levende je is gegeven. Dood geloof kan ook opnieuw gaan leven. Geloof de Levende, geloof Hem op zijn Woord, beleef je geloof en leef!…

Zich hullend in de donkere sluiers van het ongewisse, Verblijft Hij en laat ons blijk- of schijnbaar begaan. En met een bereik van slechts aannemen tot gissen, Zijn we beperkt in verklaren van ons bestaan. Ook de wankele momenten van wel of niet kan ik niet vergeten, Geeft het bestaan van een Goddelijke hiaat eigenlijk een gemis? Sommige biologen…

geloof me als ik zeg dat ik om je geef geloof me als ik zeg dat ik 't intens beleef kijk me aan je hoeft niets te zeggen kijk me aan je hoeft niets uit te leggen een geloof zonder woorden een kijken zonder verantwoorden dus geloof me als ik zeg dat ik om je geef…

geloof me als ik zeg dat ik om je geef geloof me als ik zeg dat ik 't intens beleef kijk me aan je hoeft niets te zeggen kijk me aan je hoeft niets uit te leggen een geloof zonder woorden een kijken zonder verantwoorden dus geloof me als ik zeg dat ik om je geef…

Geloof je me als ik zeg dat ik van je hou Geloof je me als er niet gesproken wordt en ik er toch voor je ben Geloof je me als ik luister ik ieder woord in me opneem Geloof me als ik het kon kwam jouw hart zolang in mijn warme handen zodat alles van je afvalt en ik de kans krijg om alles zóver weg te stoppen dat je weer gewoon kunt…

Of God bestaat of niet doet niet terzake; tenslotte leeft Hij louter in ons hoofd. Waar wij ons zorgen over moesten maken is of God, omgekeerd, in óns gelooft.…

mijn woorden kunnen kussen mijn handen helen pijn mijn adem kan verwarmen zolang ik hier mag zijn mijn tranen kunnen sussen mijn ogen kunnen praten mijn liefde kan omarmen zolang jij dat toe zal laten…

Ik heb maar één geloof: nooit gaat verloren Wat eens de liefde zalig bevrucht, En waar er twee elkander toebehoren Is zelfs de dood geen vlucht.…

Ik geloof in God Almachtig Ik geloof in Zijn Bestaan Ik geloof, nee, 'k weet het zeker, Hij is hier niet ver vandaan... Je kunt het zien Je kunt het voelen Zijn energie is overal. De natuur en al het leven, is u toch zeker niet ontgaan?…

werd als kind tegen me gezegd want alleen de liefde voor God is eerlijk rein zuiver en oprecht Leer van zowel het oude als het nieuwe testament zodat dit een houvast geeft als je wel eens eenzaam bent Veel heb ik moeten leren als kind met wijsheid overspoeld nog vaker heb ik getwijfeld wat God en de kerk hebben bedoeld Nee mijn geloof…

…Ik geloof het niet……

Nog een keer de vertrouwde plek, nog een keer zien, nog een keer lopend door het park, op zoek naar antwoorden misschien. Wetend ze niet te vinden, niet hier en nergens op me heen, niemand die me wat verteld, het is stil, ik ben alleen Als ik neer hurk bij de vijver, rijst er een vraag door mijn hoofd, heb ik me dan iets verbeeld, en…

Het gat in de grond het beloofde licht aan de uitgang de donkere gang de groeiende duisternis de langzame versmalling het kruipen diep diep in het donker de omklemmende wanden de beklemmende lucht de benauwende vernauwing vooruit vooruit in het donkere gat geloof onwrikbaar vastgewroet radeloos redeloos hopeloos wanhopig tot je razend-heilig-waanzinnig…

Ik heb maar één geloof: nooit gaat verloren Wat eens de liefde zalig heeft bevrucht, En waar er twee elkander toebehoren Is zelfs de dood geen vlucht. -------------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten (1948)…

In de ogen die niets meer ontdekken is de tijd zijn gezicht dat kijkt naar de aarzelende dood die hem noch steeds moedig laat lachen als de clown die hij altijd zou willen zijn.…

me als ik zeg: "Nee echt, geloof me niet"…

het luchtledig zoeken tastend in het duister ontembaar verlangen paden onbegaanbaar je struikelt je valt terug in de waanzin van toen je nog ergens goed voor was naar ’t scheen gebroken en getekend werd eenzaam niet alleen druk de waanzin uit dan blaas ik de rook en gooi de asbak leeg omdat ik geloof in eind en nieuw begin in jou…

Soms wilde ik dat ik kon geloven wat ik mezelf steeds vertel Net zoals jij dat blijkbaar kunt aleen voor jou is het geen spel Voor jou is het realiteit geworden en je hebt het zelf niet eens door Doet alleen zo onwijs zeer soms als ik weer eens dingen over je hoor Je zou het namelijk niet zeggen maar ik voel nog steeds voor jou Terwijl…

overgave mooi doch zwaar aan het ritme van het leven kent geen maar slechts beleven als ik daar op kan vertrouwen en niet door de waan word bestoven pas dan ben ik in staat te geloven…

Toen ik het Postbank-mailtje had gelezen Heb ik mijn inlogcode snel verzonden Het moet van boven, dacht ik opgewonden En heb mijn bank de hemel in geprezen Maar mijn geloof drijft mij hier in het nauw Ik krijg geen rente maar betaal me blauw…

geloof in liefde gouden regen satijnen handen een veer die de zilveren zee kan strelen fluwelen wegen in harten van nu eeuwig zijn en blijven dwarrelen in hoofden die geliefden zijn.…