Alle inzendingen over geordend

nog voel ik het machtige graniet de basalten wering straalt zijn kering in geordende structuur ook het beton oogt lief in kleur gerankt met stalen tuien om water naar zee te kunnen spuien de grote werken van weleer grondvesten vertrouwen wij tunnelen nu liever dan dat we bouwen de nieuwe maatschappij flitst in blauw licht langs…

Elk woord opent de verte En ruikt de vruchten van geordende plantages En ruikt cellulose en staal en triplex En ruikt de inhoud van de tijd. Wat een stiltes, wat een orkanen! ------------------------------------- uit: 'Ook al is het niet zo', 1998.…

Dansend op een zilveren draad Flierefluitend buitelen zij ongeremd Bewogen regels op vrije akkoorden Speelse woorden doch niet erkend Dan verstomt het vrolijke festijn Onbegrepen dit vrije woord als geheel Streng worden zij tot de orde gemaand Gedanst gefloten mag er zoals betaamt Somber onbegrepen ploffen zij in het gras Geordend…

Het tafellinnen gestreken Geordend is het bestek elkaar proostend aangekeken warm is deze stek Rijkelijk vloeit de wijn Gesprekken zijn gaande dit moet voor eeuwig zijn Ik houd me nog staande Oh…groene olijf met rode piment ‘k word een aangeschoten wijf die de weg niet meer kent Kaarsen in de luchter brandden gestaag door ik wil…

gestrekt op een strand van scherven van glas en schelpen en vogels verlamd met de ogen al starend uit andere tijden achter de dagen door omstanders belangeloos de haren gestreken de handen gevet en verbonden en de dorre benen van kleding gevild maar te laat geborgen haar stem nog rustend in zachte woorden te vergeefs haar letters geordend…

interstellaire schepen heb ik niet verzonnen aan ruimtewezens ben ik niet begonnen om de mensheid te redden uit het dal van de zondeval voor het leven hier is er maar een bron de energierijke zon als deel van onze natuur in een geordende structuur is hij de basis van bestaan waarom hebben wij water in de wijn gedaan door haast en…

Op beslagen ramen verschijnt nog de wasem van mijn stem, nog één voorjaarbeurt en de kamer maakt zich vrij van stof of spoor waarin schaduwen verschenen, in aanwezigheid van mij, een tocht uit geordende vensters verdwijnt, teloorgang tussen avond en de nacht, ontsnapt uit beider mond en aandacht, benieuwd naar de bestemmingen die mij…

hoe ik me vrijelijk beweeg in het schuren van jouw ogen zetelt mijn drang bewegingsloos in het aangezicht van het lijden zielsverbondenheid is een utopie geraakt zijn door de starheid waar kind en tijd zich bevreemdden van een geordend bestaan voelt jouw hand als chaos die mij wil onderdrukken in de overwinning van jouw roes niets is…

opgestaan de stijfheid weggetrokken door een buigzaam, vroeg begin het levenloze licht verrijkt naar meer dan fletse beelden weelderig begint de dag mijn slappe buik verdraagt de trage stoelgang van de eerste vaste norm een arrogant geworden dichter is in vorm; hij schrijft de daagse zaken af ik schrijf en blijf mezelf mijn haren reeds geordend…

de brokstukken waar je de benen over brak zijn bewaard gebleven en geordend weggestapeld in het schuurtje van je bewustzijn. daar heb je geen omkijken meer naar. en ik? ik richt mijn zaal weer in. helder, zuiver, ontdaan van het muffe kan jij weer aan de muur.…

spelers niet geschminkt in authentiek decor en zonder spel wisselde het jaar de buitenkant gordijnen dicht deuren driemaal in het slot samen eten van de geschafte pot onzichtbaar bleef de vrijheid die wij toch in deze jeugd vergaarden met wilde haren kwamen kleuren en muziek in flower powers piek het terug zien van dat strak geordend…

Havens van schoonheid, woonplaatsen der wijzen, Eenzame baaien, steden dichtbevolkt, Zonnewoestijnen, poolland zwaar onbewolkt, Hoogvlakte en diepzee, doel van jeugd en grijzen, Heelal door mensenhand moeizaam gemaakt, Chaos, geordend en tezaam gebonden, Naar wetten, overtreden en geschonden, Geheel en deel der schepping nooit gestaakt,…

Op wie ik dien te zijn en op wie ik niet mag lijken hoe ik me dien te gedragen en hoe ik vooral mezelf moet zijn -de kat heeft inmiddels zijn behoefte in de cactus gedaan- what 's in a name zou ik zeggen Op de volgers die me pas laat ontdekten zij hebben nu de grootste mond, op hen valt niets aan te merken, de boeken geordend in de kast, en…

sereen zijn lichaamsdelen om je heen geordend in ontspannen in Godsnaam bid je laat de slaap me vangen weer is er die stip zwarter dan de nacht die langzaam groter wordt zich door de muren boort die jij hebt opgetrokken je ademt zacht maar voelt je al verkracht door wat er nu gebeuren gaat totaal buiten je macht je wakkert…

ik heb de chaos geordend door chronos vastgezet maar emoties hebben de vruchtbare aarde niet altijd vakkundig opengelegd in zaaien en oogsten leek de planning verkeerd gods elementen wilden niet luisteren en drogende winden fluisterden geen regen als de natuur er om sprong willekeur dateert evenementen door onontkoombaarheid…

de sloop waart in de wijk nog staan er naoorlogse karkassen uit de snelle nieuwbouw toentertijd wat ooit een warm en intiem thuis is geweest wordt nu zonder enig mededogen uiteengereten gedoemd om te vergeten nog resten sporen op geverfde muren en behang zij openbaren stukjes leven uit verstreken jaren hun wereld was niet bang geordend…

Laag op laag geordend: eerst het gras, dan de grond, eerst de grond, dan de kast, eerst de grond, daaronder strijdhelmen, houten bedden dan de grond, daaronder een verloren boerenhoeve ten slotte een aan de god geofferde hond. De estafetteknoken die naar ons wuiven.…

langs heitere musik en geordende wetten die staan stevig op hun poten natuurlijk is er herkenning, het is het huis van nu het heden met personages uit verhalen sluip door de krochten naar de kamer van denkgeluk kijk uit naar essentie, vertrouwen en hoop een luchtige vrijplaats, zonder voorwaarden laat het beklijven, de toegang blijft open…

van mijn leven op unieke wijze wordt vertaald soms denk ik, het is mooi geweest, ik zit mijn de tijd verder rustig uit in een ambivalente tevredenheid immers ik heb geleerd dat het telkens een stap achterwaarts is en twee vooruit doch wel alllengs in aflatende gedrevenheid naargelang de tijd vordert wat komt is reeds in de het komende geordend…

door de poort van de helder blauwe hemel ook al stijgt deze, vermoeiend is het niet hand in hand overtuigen wij ons van de voortgang, die nooit stopt en tot zegen blijft, want volle overgave in vertrouwen is de basis, die leidt naar de bronnen van het licht hier zijn jij en ik, de anderen, die wij tegenkomen de ontmoeting met jezelf naar geordende…

Vervreemd van oorsprong, als ik schrijf vervalt het snel tot leuren, getroost met aangereikt gereedschap, waarmee ik het vege lijf wil redden, een niemandsland waarin ik mij waag, een handgemeen met taal en tijd om die in geordendheid te plaatsen, winst of verlies maakt weinig onderscheid om direct te handelen, anders ben ik het kwijt.…

'O, keurig geordend hier', mijn eerste gedachten. 'Wat zal ik het eerste of het laatste lezen? Van hartverscheurd en zielsverlicht, de buurman?…

Waarin hoog boven mij de gans zijn route trekt, lawaaiig, maar geordend, in hoofdletter V-patronen, richtinggevend aan de vlucht die met nieuw land zal belonen. Een zwerm die, eenmaal neergestreken, het nieuwe groen ontdekt.…

emotie Kun je ze werkelijk zij het slechts van binnen horen Of kan slechts voelen en beleven je bekoren Of moet ik volop zwijgen in verstillende devotie Verwarren complexe hersensferen elkaar Zodat ik geuren zie en kleuren hoor Is de voortplanting meebewogen Of mengt verwondering dit alles maar Reptielenherinnering limbaal of cerebraal Of geordend…

Eens werd droom van vele mensen sprookjes en rijmpjes genoemd en dichters waren zweverige types eeuwig tot zeuren gedoemd dichten heeft nu nieuwe vormen klinkt zwierig ook al is ’t niet op rijm hoeft niet gebonden aan normen kan ook gewoon een verhaaltje zijn persoonlijk zie ik poëzie als mooie tuin een vorm van eigen leven meer een geordende…

omdat ik in hun halletje sta Ze vertrouwen me toch mooi die mensen Ik kan 'm net zo goed met een jas van de kapstok smeren De galerij over spurten en in zweet naar de uitgang zoeken Ordinair gegil galmt van de gevels Die mensen, termieten in hun ingestorte betonhopen ik ontvlucht ze als een kleine miereneter die fooitjes slurpt en het geordend…

Leren leven Het leven gaat aan je voorbij; als duizend winters zij aan zij waar te rusten of geordendheid te vinden, als gesnoeide linden op een rij. Het leven gunt je echt geen rust gejaagd leef je voort gehaast en bijna eeuwig doe je alles zoals het hoort.…

Hoe ontspannen en vrij het kleurrijke gebladerte als herfstvlinders wervelt op de verstilde tonen van een wind waarin een voor een woorden van verliefdheid en vreugde fluistert in ieders oor zowaar geordend en verweven met elkaar in een zacht aanvoelend tapijt op lapje grond.…

Bladeren dansen op nummer kleurrijk ballet laatste pirouette Hoe ontspannen en vrij het kleurrijke gebladerte als herfstvlinders wervelt op de verstilde tonen van een wind waarin een voor een woorden van verliefdheid en vreugde fluistert in ieders oor zowaar geordend en verweven met elkaar in een zacht aanvoelend tapijt op lapje grond.…

God zichtbaar uit dat menslijk zingen straalt; Maar dat hij meestal, slechts indien hij, stil, (Kleine eigen-wil gëordend naar Gods wil) Zijn dichten als ondelgbre schuld erkent, En dan, van al wat hindert afgewend, In strenge, blindelings aanvaarde plicht Zijn leven opdraagt aan 't volmaakt gedicht, - Eindlijk, als hij verzaakt…