38 resultaten.
Als Absalom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 -
Verder wil ik, verder moet ik,
Ik weet het, om niet oneindig
Stil te blijven staan -
Vastgehouden door de tentakels
Van de oude tijd zit ik gevangen
In alles dat mijn bestaan bezwaart;
En toch zie ik licht, daarginder,
Daar in de verte, daar wil ik naar toe,
En smeek het licht mij te bevrijden
Van de pijn waarin mijn leven is geschaard…
Johann Sebastian
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 sterrennevels
filamenten
sublieme chaos
van gezang
en instrumenten
geschaard
rond de grote magneet
de toonaard
de veilige planeet…
Kosterij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 170 Waar ooit de
Kerk werd bewaard
Zitten nu bierslurpende
Studenten om de stamtafel
Geschaard
Inspiratie:
Stadscafé De Kosterij, Grote Markt, Groningen.…
Abortus
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.374 Zomaar een donderdag in maart
Het vonnis wordt voltrokken
Nog voor de schuld bestaat
Misschien is het beter zo
Het onvermijdelijke lijden bespaard
De aardse vorm ontnomen
En de ziel bij de andere engelen geschaard…
Leuvense stoof
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 171 En dan zat ik er al,
onder de plattebuiskachel,
met poes op schoot,
tegen de voeten
geschaard om de pot
-kelkbladeren rond een zonnebloem-
aan te kijken.
Boven me
op de glanzend geschuurde plaat
wist ik de waterketel
en de zwarte strijkijzers.
Me nooit nog zo geborgen gevoeld.…
Jozef in de kerstnacht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.159 Rond het Kind geschaard
denkt Jozef aan de engel
van destijds in zijn droom.
Jozef, zoon van David,
zo was hij aangesproken.
Hij kijkt naar Jezus,
vol eerbied en ontzag
en dankt de Vader
voor Zijn pasgeboren Zoon.
Bij Mattheus 1 vers 20 en 21.…
Het recyclebare
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 60 nog langzaam
rollen de witte
golven papieren
huisvuil voor
ons uit maar
het lieflijk tafereel
kent een teveel
ook plastic
heeft zich daar
bij geschaard
de niet afbreekbare
soorten op aard
omdat zij niet
verteerd worden
het recyclebare
heeft zijn grondstoffen
behouden deelt mee in
het vertrouwen van de
mens om goed voedsel
te…
EEN ENKELTJE RETOUR (Kreeftdicht)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 145 Vrij dicht zij maar vol akkoorden
rijm en klank behagen haar
schier onmisbaar papier en pen
kiert verlangen waarin woorden;
rei of dans met maat vermengt
gaandeweg zinnen flaneren
stuk voor stuk geschaard ineen
geluk verschijnt sereen vermomd
vlecht cadansen in die kering
rechts of links, zij rijmt weerom
------------------------------…
het vee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 geschaard aan een groene tafel
ver van wereldse roes
graast het vee traag
vertrouwd onder een hemel
die hen behoudt
het land waar ze zijn
gevoed met eendracht
van zware lijven
het vee kent geen haast
gras groeit als wolken glijden
ze bewaren het evenwicht
tussen beide.…
Vader
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 232 rondom de tafel geschaard
alsof het even weer
net als vroeger was
luisteren we naar Uw stem
vader
scheiden doet lijden
klinkt het oude lied
al twintig jaar
bent U er niet meer
op deze aard
dan klinkt de melodie
Lily Marlene
Unter die Lanterne
Uw lievelingslied
in ons hart
de wind fluistert
Uw zijn bij ons
zo samen
dood is niet…
Voie verte, boucle 4
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 303 Witte kalveren liggen loom
geschaard onder een schaduwboom.
Zo’n runderkring dring je niet binnen.
Daar moet een mens niet aan beginnen.…
Stil Afscheid
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 478 Je lijkt een slapende prins
tussen witte zijde
opgebaard
in droefheid
staan wij
rond jou geschaard
het licht van kaarsen
valt op je gelaat
en handen
we voelen
de gebrokenheid
met d' aardse banden
lelies en rozen
liggen over je voeten
gespreid
als symbool
van een liefdevol
afscheid
in stilte
gaan we je volgen
op je laatste…
Bevende ledekens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 157 op het licht
De mens versiert zijn huis en haard
Er wordt in kaarsvlammen gestaard
De blik naar binnen toe gericht
Men droomt dat vrede wordt gesticht
En daarna liefst voorgoed bewaard
Het donker wijst ons op het licht
De mens versiert zijn huis en haard
Voor even oorlog uit het zicht
Gezamenlijk op bedevaart
Een schaduw danst, wij staan geschaard…
Icoon
gedicht
3.0 met 12 stemmen 12.829 Ik kwam aan een oase, een vrouw
stond blootsvoets in zichzelf geschaard
lege ogen boven een mond vol krijt
levende afwezigheid. Zij strekte zich
tot in de verten uit, eindeloze
bruid. Lemen voeten kreeg ik, veren
van de vogels die haar omhalsden
ik voelde mij zo wijd als zij.…
De crematie.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 785 je ligt werkelijk keurig opgebaard
beste kostuum is je aangetrokken
donkerblauw; je lievelingskleur, met grijze sokken
familie en vrienden om de kist geschaard
het laatst ritje vangt straks aan
kist wordt reeds door je zonen gesloten
deksel werkelijk overgoten
met bloemen, kleurige linten en harten van cellofaan
afscheid doet pijn voor zo…
DE WITTE RAAF
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 503 Wij hoorden om het overschot geschaard
dat onder de bloemen op daalbanden deinde:
mijn tranen hebt G' in Uwe fles vergaard,
we zijn wel stof, maar dit is niet het einde
alsof een Paradijzenaar mij seinde
op een aftandse wijzertelegraaf
dat niets uiteindelijk meer schrijnde
dank zij de wiekslag van de witte raaf.…
olijftak in mijn smoel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 88 te zijn
vrede op aarde
geen macht die zoiets wil
hoop van generlei waarde
zo van "kikker in je bil"
vrede op aarde
je lacht je toch kapot
geloof je het zelf eerwaarde
hoe krijg je 't uit je strot
vrede op aarde
vroom kerstelijk gezwam
om de nordmann geschaarde
wenst jan publiek zich lam
vrede op aarde
dagdroom ik er soms van
maar…
Ik wil mijn dromen tot een toren bouwen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 521 De vredige pastoralen en de gaarden
Met vreemd-vervlochten bloemen, en de afgronden
Van dood en vlammengloed, met juichemonden
De englen in schitterende rei geschaarde;
En 's nachts, wanneer mijn Teken op de rotsen
In 't maanlicht blinkt boven de woelige zeeën
En een schip nadert van een vreemde kust,
Schijnt het de stuurman boven…
Elke generatie baart een genie
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 135 Elke generatie brengt een grootheid voort
Karien van Gennip heeft zich als zodanig geopenbaard
Anoniem als staatssecretaris, ongekend als minister
heeft zij zich onlangs onder ’s lands genieën geschaard
Horeca en tuinders jubelen in koor
Karien gaat hen als Verlosser voor
Parijse kansenparels uit de banlieues
gaan hier in de bediening aan…
Dorpsdans
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.632 De vedel zingt, waar roos en wingerd-ranken
Verliefd omhelzen 't huis des akkermans,
En gloeien in de avond-purper-glans, -
En twintig menschen rijzen bij die klanken;
Het avond-maal heeft uit: van dis en banken
Verdween der jonkheid blij geschaarde krans, -
De vlugge voeten reien zich ten dans,
En de arm buigt om de leesten heen, de slanken…
Je bent niet niks waard
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 704 Ik heb me al in 't kwaad geschaard.
Laat me hier zitten.
Beschonken.
Dronken.
Ik wil wel gaan,
maar ik kan het niet laten staan.
Ik ben zo niet geboren,
maar dit lot heb ik verkoren.
Zelfrespect.
Is nodig.
Niet overbodig.
Jongen zoek hulp.
Leer jezelf kennen.
Kruip niet in je schulp.
Zit niet jezelf te jennen.…
de wakkere en de slapende
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 43 ofschoon deze wereld mij
constant in een verbeterde
staat van Zijn wil zien, verzet
ik me onvermoeibaar om mijn
gesettelde aanwezigheid
te behouden
telkens wordt de ruimte
in de binnencirkel afhankelijker
van hen die zich bij me
hebben geschaard, daar wij
bij een horde horen die schijnbaar
” wakker “ is
merkwaardig, mijn slaap
is niet…
Dode dag
poëzie
3.0 met 2 stemmen 479 De bronzen bomen krommen, nors geschaard,
Hun donkre wortels diep in donkere aard,
En kronklen zwart hun takken, ijzer-kaal,
Langs loden hemel. Broos als brokklig staal
Slaan ze elkaar stuk, waar kil de wind er vaart.
Uit vijver, gepolijst, rood koper, staart
De bodem op, door rimpling zilver-vaal.…
de ijssteden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 zwarte blok duister
langzaam klaart de verste rand
over een wijde baan trekken schaatsers
groepen lossen van trossen
schuiven zon aan de hand
door het onbegrensde land
oude steden met sneeuw bedekt
liggen aan de tingrijze weg
de rijders buigen onder het gonzen
van de donkere gong
aarde ligt wit verkaveld
het volk in de bermen geschaard…
't Geuzenvendel op de Thuismars
poëzie
3.0 met 34 stemmen 3.300 '
Zij zongen het, saâm om de heuvel geschaard,
Met de hand aan de hoed, met de hand aan het zwaard,
En plechtig, ver in 't ronde
Klonk 't lied van Aldegonde
Toen sprak nog de hopman een: `Broeders, Goenacht!'
En 't vendel trok voort; aan de kim, als een wacht,
Verhieven Hollands duinen
In 't avondrood hun kruinen.…
De muggendans
poëzie
2.0 met 16 stemmen 2.080 Zij draaien, zwaaien blij vergaard
In 't dalend hemellicht,
Zij ruisen, kruisen dicht geschaard
Voor mijn verrukt gezicht.
En blijdschap hier, en vreugde daar,
Men ziet het iedre dag;
Des stem ik nimmer de eigen snaar
Op somber wee en ach.…
NEVELIGE AVOND
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 360 kwakende kikkers
ergens in een modderige gracht
Ik ruik de geur van het hooi
dat door een boer pas is gemaaid
en voel de wind die door de hoge bomen waait
Vlak voor me
doemt plotseling uit de mist
een klein bergdorpje op
De huizen staan in groepjes op en rondom
een nevelige heuveltop
Het kerkje in het midden
de boerenhoeven er omheen geschaard…
In Pacem
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 939 Uit : Het Requiem van Julius Dreyfsandt zu Schlamm
IN PACEM
vaarwel mijn vrienden allen om mij heen geschaard
ik voel nog steeds jullie warme liefde
en neem het mee, alles wordt in mijn hart bewaard
het zal de tocht naar het onvergankelijke bemoedigen
alwaar de Schepper mij zeker zal verwachten
en engelen vol van Geest en zo fijn besnaard…
Mijmeringen over de Dood ( 3 ) slot
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 1.161 Uit de liturgie : Het Requiem
vaarwel mijn vrienden
allen om mij heen geschaard
ik voel nog steeds
jullie warme liefde
en neem het mee,
alles wordt in mijn hart bewaard
het zal de tocht naar het
onvergankelijke bemoedigen
alwaar de Schepper mij
zeker zal verwachten
engelen vol van Geest
en zo fijn besnaard
zullen jullie aardse…
zin in het leven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 85 onder het grijs van jaren
sluipt in mijn hoofd
een minuscuul propje
dat stil en even maar
mijn tijd en leven stopt
in diepe slaap gevallen
word ik langzaam wakker
in een kamer die ik niet ken
met rondom mij geschaard
vreemde gezichten aan bed
doctoren verrichten wonderen
met aandacht en medicijnen
slopen zij wat mij verlamd
het…