5249 resultaten.
Nachtlied
poëzie
4.0 met 7 stemmen 7.483 Geen enkel ver gerucht
en komt tot mij gedreven;
De bomen van de dreven
en lozen zelfs geen zucht.
Geen late muggenvlucht
zie 'k vóór mijn ogen zweven;
De nacht heeft saamgeweven
zo innig, aarde en lucht.
Mijn hart dat 'k waande dood
Door 's werelds drukte omgeven
Voel 'k nu geweldig gaan!
Geneuchte wondergroot:
Zijn hart te…
SEPTEMBER
poëzie
4.0 met 4 stemmen 344 September! laat uw open grijze vanen
Door koele luchten, schone straten gaan,
Het gave goud ligt op uw zegebaan,
Druipt van uw fijne wapperende manen;
De pure honig laat ge in harten staan:
Gewassen goud in glad-gevlochten spanen,
Uw adem is ons tot het lijf gegaan
En blaast ons, jonge goôn, langs nieuwe banen.
Op kameraden! grijp het najaarsooft…
Maart.
poëzie
3.0 met 9 stemmen 444 Nou is de Winter weggeruimd,
Die aan de aard zat vastgevroren,
Nou is het vuil er afgeschuimd
En komt de blote grond te voren.
Maart heeft de korst al schoongespoeld
En blaast er op om 't af te drogen;
Zijn eigen borst is blootgewoeld -
Daar gaat die knaap: - zijn donkre ogen,
Als vijvers waar een bloem in drijft, -
Maar waar geen…
Kanker
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 51 jij hebt de pijnen
ervaren van verdrogende
boombast en de oogst
van leeg gele aren
zag hoe klei
scheurde tot een
rafelig patroon in
uitgewoonde beddingen
voelde hoe
verlammende angst
brekend krampte in een
al zwaar geteisterde wereld
ongezien zijn de
natuurgebeurens van
een al zwaar uit het lood
geslagen stervend bestaan
geen…
Uit het lood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 215 ik ben op drift
los geslagen van de ankers
in vrijheid maar ontwricht
heb de schepen
achter mij zien branden
tot verleden en de dood
voel me speelbal
van de golven
verdwaasd en uit het lood
zoek naar bakens
die mij gidsen vaar op lichten
met een strakke koers
naar havens waar
ik aan zal meren
een nieuwe ligplaats uitproberen…
Herinneringsdag
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.834 Nu staat mijn tuin gerijpt,
De vrucht hangt vol en vredig;
Moe keer 'k naar 't huis der rust-
Ach wat al plaatsen ledig!
En huivrend zit ik neer
Terwijl mij de ogen branden...
Doch zorgzaam opgewacht,
Stil grijp ik trouwe handen.
Met onweerhouden traan
Stil zegen 'k hen die bleven;
En alles, alles keert
Wat wegviel uit mijn leven.…
Troosteloos
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.184 Geen nacht gunt rust;
Geen dag brengt hoop;
Een foltring is uw lot en 't mijne;
Seizoenen komen en verdwijnen -
Wat gaan ze ons aan? wat 's werelds loop?
Ten ergste helt ons eigen baan:
Saam lijden bleef geen saam dragen...
Doodmoe vindt ons het licht bij 't dagen,
En levensmoe bij 't ondergaan.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
wiedeweer
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.131 winden waaien over akker
zon staat niet meer op haar hoogst
regen tikt mijn wereld wakker
na het zaaien zal ik maaien
wat ik heb geoogst
tere bloemen snijd ik dierbaar
droog ze leg ze naast mijn bed
maar van wat ik ook geplant had
is een kostbaar deel geplet
ruk de wortel van het onkruid
niet in wilde woede weg
nagels breken tranen wreken…
De sikkel slaat het staande koren (Pinksteren)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 552 Het zaad waait mee met alle winden,
de oogst wordt wereldwijd verwacht,
de vruchten zullen ongedacht
op alle plaatsen zijn te vinden.
De sikkel slaat het staande koren,
de tijd is rijp en vol de oogst,
de aarde prijst U op het hoogst,
het eeuwig danklied wordt geboren.…
Uit liefde (senryu)
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.283 Het grootste geluk
meet slechts een halve meter
uit liefde geoogst…
Oogst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 191 En in het aarzlend ochtendlicht
staat altijd nog die boom
die nimmer voor het gewicht
van haar appels is gezwicht…
Oogsten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 174 boerderij, iedereen vroeg uit bed
Een stoffige wolk hangt boven het veld
Opschieten, er wordt onweer gemeld
Al die bedrijvigheid brengt ook gezelligheid mee
Even snel samen een kop thee
Als alle koren is geoogst, pikken vogels nog een graantje mee
Iets wat vroeger de jeugd deed
Het oogstdankfeest komt er dan weer aan
Om even bij een goede oogst…
Voedingsbron
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 ze pikken allemaal
een graantje mee
en oogsten
maken brood
wel om te breken
niet om te delen
nee iedere homp
verheft hun status
ze groeien
boven alle gewassen uit…
Impressionistisch.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Koren schoof buigend
langs de einder opgesteld
onlangs gewassen.…
Druivenoogst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 53 De alleenstaanden
en afgevallenen deed ik
samen in de pan,
kookte en zeefde ze,
dronk het zoete sap
De trossen, vast, als families,
knipte ik in drieën,
legde ze op een schaal
deelde ze uit…
oogst
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 296 bij elke stap werden wij zwaarder
alles was nat en klei
alles triest net als wij
wij waren die regen
wij waren die angst
ons zijn was niets
die avond zaten wij als
schimmen om de tafel
slechts de fles ging rond
zo in duister en stilte
voelden wij de honger
naderbij…
OOGST
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 6.508 ik bloem onuitgesproken woorden aan elkaar
en geef haar dit boeket
dat nog geurt naar het korenveld
waarin we vrijen met de zomer
de papaver houdt nog zijn rode blaadjes
en bewaart net voor de oogst
mijn jeugdliefde
mijn stille droom
mijn intiem verlangen
hier op het slagveld
uitgedorst, doodgeklopt
omgespit en begraven
ze legt de…
De oogst
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.172 't Is Oogsttijd. Ginds in 't donker woud verscholen,
Bespiedt de Dood met gierig oog het veld;
Reeds heeft zijn hand de zeis omkneld,
Geen rijpende aar blijft voor zijn oog verholen.
't Is Oogsttijd. Zie hem grijnzend nader treden;
Hij heft de arm, en de aren vallen neer;
Zijn buit vermeert zich meer en meer,
En halm bij halm…
Oogsten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.653 Je treft het met me
Je hebt mazzel
Vandaag heb ik een goede dag
Nu eens niet alles wat mij teveel is
Geen opgejaagdheid, geen irritatie
Zelfs geen zelfbeklag
Bijna geen twijfels
Veel minder zorgen
Ik zit wat beter in mijn vel
Pluk nu de vruchten
Waardeer mijn vriendschap
Wellicht wacht mij morgen weer een hel…
oogsten
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 757 alles is gezegd
nu raap ik nog jouw woorden
zoeter en rijper zijn ze
dan bij de eerste pluk
maar ongeschikt
voor nog een winter…
In de oogst
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.529 Zij stonden op het akkerland
Zij maaiden in de zonnebrand
En zongen bij het werk
De lastige arbeid wordt een feest
Voor hen die jong en licht van geest
En moedig zijn en sterk
Daar kwam de landheer langs de beek
De schouders hoog de wangen bleek:
Hij zocht de schaduw daar.
Hij groette licht en ging voorbij
Gezang en arbeid staakten zij…
Optellen!
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 701 Oogst uit Gods hand!…
"LOOS"
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.744 Inspiratie...Eindeloos.
Motivatie....Bodemloos.
Onderwerpen..Roekeloos.
Gedachten....Mateloos.
Liefde voor schrijven.. Oeverloos.
Háng naar méér... Grénzeloos.
De lust naar méér is niet te stillen,
maar vraag ik me af,
zou 'k dat nog wel willen?…
Verliefd
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.245 Gedachten,
spinsels
van grijze kronkels
waarmee voortdurend
jouw beeld
geweven wordt
...
...
in volle kleur.…
Laat het los
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Je bent wat je bent
Laat het los
Precies....die blauwe bomen
In jouw mooiste bos…
Loos
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 785 Wanneer rook
jou inhaalt en
de laatste bloem
aarzelend in
dichte mist
verdwijnt
zal de aarde
nooit meer
zijn adem
schenken aan die
ene dag welke
beperkt de
laatste zal zijn…
pluisje
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 854 de lucht
het licht
de liefde
het kind
'n pluisje
of
jij
en
wij
zijn
ontelbare
keren
ontembaar
vrij...…