Alle inzendingen over geur OR betoverend

door licht en zicht betoverend betasten…

Ooh bloemig hart, waar bloeien ze, de tinten van complimentjes, van roos en kamperfoelie, de verwachtingen van adembenemende geur? Draag je een bloemenhart toe vol poëzie, al deed het zeer de zachte geurige noot als betovering, de tweedimensionale schets van het leven.…

magische spiegel lonkt en blikt geheimzinnig verzacht hartepijnen met diamanten stralen haar wereld in ziel verzonken droombeelden verkennen vrij door betoverende landschappen zomerbruisende geuren verwekken opbloeiende hartstocht in sneller galopperend hart stroomt nieuwe energie door fonteinen omringt gelaat glanst van schitterend…

jouw gezicht ervaar de betovering, verjaag de sleur en vang het moment in een gedicht…

ik denk aan jou terwijl er koelte sneeuwt op huid die altijd zomerwarm nog is mis jou met elke ademteug verlies gezegend rijk - niet arm ’k hou van je schaduw - vluchtig die in mij wijlt smartelijk passioneel verslaafd aan ’t winterloze, ver van elke tijd je volgende herfst weer vindend in een betoverend laatste groen je geur tot…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Was alles maar voorbestemd Dat hoopte ik heel even Jij stond daar, een engel Weer terug in mijn leven Wat had ik je gemist al die jaren De vreemde woordjes die je zei De twinkeling in je ogen, je lach, je mooie zwarte haren Ja die gekke woordjes, dat blijft me altijd bij Bijna was ik vergeten hoe mooi je bent Je beeld vervaagde met de tijd…

git steelt wit in betovering dwalen ogen bezeten naar oneindige verten die dromen verslinden en met trage stappen het beeld vertroebelen in een wankel evenwicht dat enkel kleurt met verborgen licht…

jawel, ik ben betoverd en woon in mijn kasteel waar ik verlegen naar je kijk omdat je me hebt veroverd je bent geen ridder of een prins het witte paard zag ik niet staan ik hoorde slechts de woorden die je liefdevol en fluisterend door mijn hoofd liet gaan toen ik in alle stilte mijn hoofd nog op je schoot met tranen nat en zilt zo.. van…

er danst een lach op haar gezicht die mij verlokt in haar te komen betovering met haar te dromen…

Wanneer je zorgeloos de wereld inkijkt je niet bewust bent hoe somber zij kan zijn en het leven zo gemeen is het net alsof een zwoele bries door je lichaam ruist schijnen de zonnestralen dwars door je heen Wanneer je daar zo staat met het licht in je ogen hemelsblauw en een parelwitte tint inspireer je een poëtisch hart creëer jij…

als betovering breekt in tranende ogen magie verdwijnt door stil verdriet de dag vervaagt gevangen in grijs verlangen naar morgen kleur overstijgt zal passie ontwaken in duizend tinten jouw traan gelaten verdwijnen in het niets en harten geraakt liefde omhelzen waar betovering breekt in magische ogen…

Niet Bush, maar Miss World bleek bij machte om Saddam totaal te ontkrachten. Hij hield - 't leek getover - geen wapen meer over, doordat ze ontwapenend lachte.…

de glimlach van je mond kust me nog ongezien de rilling van mijn rug gaat als een lopend vuur met jou de wereld rond in louter één moment van ongekend verlangen…

Kortstondig de betovering Aangeraakt heeft hij haar Aan de oever van de Maas, aan de kade Gekust en gestreeld met 'n haarlok gespeeld Haar wimpers op echtheid getest Wat rest... laat zich raden De betovering... kortstondig.…

betoverd werd hij door haar betoverd door haar woorden haar lach door haar stem zoals schippers bij 't verleidelijk zingen van de Lorelei met hun schip op de klippen liepen zoals Odysseus bij hemels gezang van Sirenen aan een lokkende dood ternauwernood ontkwam een betovering die werd verbroken in één enkel moment…

zilverzon licht op ijskristallen ontwaken wollig winterwit…

Darwin had zijn tanden gezet, in de betovering van het leven: Wie ben ik? Als er een vraag was die altijd zou moeten worden gesteld, zou het dan zijn: Wie ben ik? Wankelende vragen, Vergeten dagen. Kiekjes die de dagen vasthouden: Wie was ik?…

verbazingwekkend is de aantrekkingskracht van de muziek die ons allen ter wereld verbind die ons ritme in de war schopt, ons aan huis kluistert, ons doet beperken tot het hoognodige ons van onze slaap beroofd om broederlijk te genieten van de muzikale schoonheden in grote getale en genres waarmee de top2000 ons heeft betoverd ~*~…

vliegensvlug slaat de rups zijn vleugels tot vlinder een nieuwe dag ontpopt zich…

grijsheid heeft toegeslagen niet alleen kleurt de hemel zo maar nu kruipt ze gestaag over het gras en betovert al zij tegenkomt op haar weg alsof het de ziel ontneemt bevriest ze harten van iedere gezindheid tot de zon haar kracht herwint…

Slingerend langs kronkelwegen vaart onbekendheid mij iedere bocht tegemoet mist tilt gestaag haar rokken op lisdodden leunen tegen de wind tot de zon ons goedemorgen kust…

[Senryu] twee vlechten dansen om haar lelieblanke hals – de mannen staren…

groene lijnen golven hitte trilt boven de sawa's het geluid van een enkele bromfiets zoemende vleugels murmelend water wind ruist rondom in de verte klanken van de gamelan flarden zang stilte geluk…

Abcoude is, van oudsher al, een sprekend dorpje, omringd met water, hagen en hortensia's, nog nét niet opgeslorpt door Amsterdam. Met cum laude willen wij daar snel ontwaken. Het weidelandschap is er zo plat aan; een koe schrijdt er traag voort bij een plataan. Wij willen sneller vliegen dan geluid en met ijver moeder aarde eren. Zij hoeft…

'k Bad en vertrouwde, maar het was een farce, beslist een klucht Gevloerd en afgevoerd zette een coma mij buitenspel 'k Ben helaas niet meer die ik was uit mijn hoofd gekropen, vloog 'k en liep ik samen met jou langs een ravissant ravijn De klok evengoed tikte door kortte slechts noch lengde tijd Wij hebben ervaren hoe jaren kunnen vervluchten…

De grot ingelokt door krullend haar weerspiegeld op het plafond achter de ingang, hoop ik een wonder te ontdekken niet gelovend in een boze betovering die mij verkracht op een kille oesterbank rillend lig ik op het spijkerbed dat mijn huid openhaalt terwijl ik de mantra herhaal Het is niet echt, de messen die bijna vallen, de horror…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Allemaal, ze zijn met veel, verspreiden zachte geuren, vergeten is de winterkou. Wit en blauw, groen en geel, de nieuwe lentekleuren, betoverend in d'ochtenddauw.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…