Alle inzendingen over gevallen OR deugd OR steen

mijn woorden zwerven langs blinde muren ze mompelen tegen kasseien mijn woorden zijn gevallen losgeraakte stenen op een steile bergweg mijn woorden zijn de loden kogels voor een koud en niet ontbrandend hart met vuursteen kras ik stalen woorden in kristallen die onzichtbaar zijn voor het ongewapend oog…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ze zijn echt nog, onder ons ik weet het zeker ze zijn lijfelijk weg, maar daar houdt het dan op, ik kocht een bosje rozen, want tja daar was het mensje en ik, gewoon dol op. En zo staan de rozen, prachtig te zijn komen mooi uit, een beetje zonneschijn dan ineens: een schrik, wat gebeurd er nou? van slechts 1 roos vallen alle blaadjes op tafel…

Zij speelt rechter en beklaagde De gevallen maagd met vale kaken Die me haar prikkelsteen gunt Op een lauwe avond waar lid en vijg versmolten. Mijn deugden kerf ik in jouw gelaat dat blaat van milde verwijten.…

kijk me aan, laat me door je ogen met het licht naar binnen gaan zucht en geef je adem terug, dan doe ik me tegoed aan de hitte van je bloed denk en weet hoe ogen dwingen jij bent verpest als minst bedeelde uit het nest houw het beeld uit stenen in je jeugd kap het trotse van je vader polijst je moeders zachte deugd ik wil…

voor steen…

Drie stenen zitten op een steen. Acht stenen liggen er om heen. Daar onder liggen er nog negen. Andere daar naast en tegen. Een steen steekt half uit het zand naar buiten om zich nog eventjes te uiten. Leer, kinderen, dit uit zijne mond: houd steeds een vuist boven de grond. ------------------- uit: Tirade 1968…

Ik probeerde alleen maar wat. Ik deed iets. Niet iedereen was, is er blij mee. Toch was er altijd die ene grote zee, die bleef trekken. Alleen mijn handen kon ik uitstrekken... naar Gods engelen. Soms, deed ik iets, waaronder een ander mens leed. Soms, denk je iets, wenk je alleen voor jezelf!…

Bij de term " gebroken ogen" denk ik altijd weer terug aan jou, we liepen samen ik droeg je, door de regen, zon maar ook de kou. Ik hield je vast, alsof we nooit gescheiden konden worden van elkaar en toch: gebeurde waar ik bang voor was, je ontglipte me zomaar! Daar lag je op straat, je kopje in elkaar, je ogen stonden scheef en ik huilde…

Gezinshereniging, een heikel punt Voor Bikker en voor Kaag is het wel slikken Het CDA moet ook de wonden likken Dit kabinet is geen vervolg vergund Ik denk, terwijl ik deze regels schrijf: O lieve god, bespaar ons Rutte V…

blaadjes op het terras liggen daar gevallen de bovenbuur weet het zegt de glimlach die daar altijd op-staat hij veegt onderaan de stenen rondom en laat wat kleur brengt zijn leven sieren tot later de herfst alles heeft verdord hij geniet ook en lacht zijn zorgen weg de wereld op straat ziet er vaak anders uit maar hier is hij thuis…

Als een mooi beschuitje, besmeerd met boter, plakje kaas, plots van tafel valt - net misgegrepen- dat al verkruimelend wordt platgetrapt op de stenen vloer, oneetbaar verandert, zo verpulveren vele levens, ongekend, stil en onbegrepen, vervuild, besmeurd, gevallen, vastgeplakt en kapot getrapt, in duizenden onbekende, intelligente kruimeltjes…

ik rotspartij blokkeer het pad met mijn gevallen stenen ze graven gaten in mijn lijf de mier met staart tussen de benen ik grondvest al eonenlang zij gronden veel te snel mijn meer dan vorstelijke kam splijt in overdwarsheid zonder onderscheid en raak zo mijn frustraties kwijt onneembaar is de laatste code en godzijdank kostte mijn…

Samen lopen door het bos, de problemen komen even los. samen rollen door het gras, ik ben helemaal in m'n sas. Samen wandelen op op het strand, lekker zitten in het zand. Samen fietsen over de weg, jij hoort alles wat ik zeg. Samen lopen zij aan zij, van jou word ik echt blij. Samen lachen, samen huilen, nee jou wil ik echt niet ruilen…

het knopje" uit" gedrukt vanavond geen tv voor mij te veel oorlog en razernij mijn laarzen aan en ingerukt… de avond valt zo mooi gestaag wandelen langs de waterkant het maanlicht schittert zo charmant zo'n stille avond die voel ik graag vogels zingen hun laatste lied zoeken slaapplaats in de bomen ik luister en… begin te dromen over…

men hoede zich voor ouder worden in eer en deugd dat is dodelijk vervelend…

als gevallen dook hij op een ieder perplex met zijn bestaan het was oorlog toen hij viel maar nu kan hij het leven weer aan…

onherroepelijk beklonken koud voltrokken ongenaakbaar feit knievallen rewinden fast forward verleden tijd…

Ze bleven uit beleefdheid even hangen Maar toen de ceremonie was besloten Wou woensdag de gehaktdag weer promoten En werd het kabinet niet opgevangen. Werd dinsdag nog gedragen door respect De woensdag ging weer voor het knaleffect.…

eindelijk heeft zij haar noot gekraakt het kabinet gevallen onderhandelingen gestaakt dames konden niet meer samen door één deur uithuilen en opnieuw beginnen na het benoemen van 'n formateur…

Hij miste, springend van de hak op de tak door de zwaarte van de zak en niet alleen de inhoud van het jute wat vervolgens brak.…

Het licht breekt de nacht De sterren de duisternis De kou verknipt de felle kleuren De wind de stilte, de dromerige rust En ik wacht Onveranderlijk, onvermurwbaar Hoop op het knakken van Mijn botten, ruggengraat in stukken Gebroken en verlaten lichaamsdelen Verlangen naar de gepijnigden Hopen op een plekje tussen De gevallenen Ik weet…

balkenende dacht mijn kabinet viel niet echt in goede aarde…

Na de strijd zo moe gestreden. Valt hij neder in het gras. Kijkt hij om naar het verleden. En ziet nog net hoe vredig het ooit was.…

Gevallen,bekneld, verlamd. Stijf van zenuwen slik ik de brok door mijn keel. Gevallen, verrijkt, omarmd. Ontspannen doorbloeding vloeit als verbindingsjuweel. Gevallen, heimelijk ontvlamd. De verboden vrucht voelt als het nieuw epitheel. Gevallen, aangenaam verwarmd. Bekleed ons gegarandeerde vondst fundamenteel.…

Zo kort mocht je maar zichtbaar zijn, zo kort maar aan de tak, de storm brak je af, met het grootste gemak. Net uitgekomen, net groen van waas, werd de wind je vandaag toch echt de baas. Daar lig je nou vlak op de grond terwijl iedereen toch echt wel vond, dat groen eindelijk tevoorschijn kwam. Maar daar lig je dan, de wind nam…

Lag voor dood op de grond Kon niet meer opstaan Kou waarschuwde dat het niet goed was de hele nacht op de plavuizen te blijven liggen Kon niet anders Pas toen de heer des huizes de volgende ochtend ontbijt kwam maken, en hem uit zijn ooghoek plotseling, in een vreemde draai, gevonden had hoestend weer aan het haakje gehangen.…

Als ik ben gevallen, dan sta ik weer op. Als ik twijfel, dan ga ik op zoek naar antwoorden. Als ik bang ben, dan probeer ik mijn angst te overwinnen. Als ik fouten maak, dan leer ik daarvan. Als ik boos ben, dan probeer ik kalm te blijven. Als ik succes heb, dan blijf ik bescheiden.…