Alle inzendingen over gevangenschap in zic

onstuimig-verre oceaan rolt vloedig-dikke lagen zand over een - van God verlaten - strand om open wonden toe te dekken alsof zij nooit hebben bestaan en diep onder de aarde waar zij hun vleugels zandig nat door tochten langs het donderpad naar het domein van helledromen onmogelijk verzwaarden waar zinnen niet meer in beheer bewegingen…

Hij werd gevonden in een achtertuin. Een papegaai dient van zich af te lullen. Zwijgt hij of wordt hij kort van stof dan gaat hij bij de oude prullen. Vond hij ons heksje Caro mooi? Hoewel nog wat verlegen hupte hij snel nader in de kooi en toonde zich wel toegenegen. `Onno' werd zijn roep- en doop-, `Zel' wat flauw zijn achternaam.…

al is het lichaam tot levenslang veroordeeld: het dénken is vrij…

Mijn liefde voor jou was me door God gegeven om een leven lang mee te leven.…

Een koning in gevangenschap, in een eeuwen oude tijd. Door een rijk dat verslapt en langzaam op het bord verschijnt.…

Afgelegen in een dor land Alles strak op elkaar geplant Geen zicht van wat voor je ligt Opgeslokt in de menigte Lijkt de toekomst ver van je vandaan Weet je niet welke weg je moet gaan Losbreken van deze gevangenschap Zet je voor jezelf deze grote stap Mensen bloeien waar ruimte is Mensen groeien waar ze de ruimte krijgen Staan als…

zachte prachtige onrust het leven is groot afgebakend in onbegrijpelijke grenzen en vreemde wezens banjert het te ijsberen…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

Ik ben geboren in gevangenschap Omdat mijn vader iemand had vermoord De dochter van de wacht had hem bekoord Hij kwam vrij toen ik tien was, nam de stap Naar Martinique te gaan, want hij zat krap Maakte fortuin, gokte,’t was ongehoord Tante Villette nam mij weer aan boord Dat deed ze eerder, maar ik kreeg een klap Toen ik weg- want verhuizen…

Zwarte vogels wieken door de grauwe lucht; Hoe lang nog deze gevangenschap, dit niet in vrijheid kunnen ademen en beminnen? Hoelang nog dit gesloten-zijn, deze armoede? Toch is er vreugde: er is een Kind geboren, een Redder zonder troepen, een tedere mens die vergeving brengt en vrede, die nieuw maakt maar...wie ziet dit nog?…

Eekhoorns zijn beschermd in Nederland en je mag ze niet in gevangenschap houden. Ik voelde meteen al dat dit niet in de haak was en ik heb het wrange feit naar info@eekhoornopvang.nl gemaild.…

Het kerkdijkje is dichtgegroeid met wilde struiken, het land licht braak. Verder dan hier kan ik niet terug: het prikkeldraad - geroest - waaraan Gijs B mijn haren vlocht en hard wegliep, en lachte zoals ik later heb zien lachen in de buurt van prikkeldraad; het desolate achterlaten waar vluchten wordt bekocht en schreeuwen als de regen…

Johannes de Doper heeft een sterke wens: na afloop van eigen predikingen gezamenlijk met zijn volgelingen bij Jezus horen, redder van elke mens. Dan zal hij door een nieuwe, verwijde lens met ruime blik zien naar handelingen van boeren, zwervers en stedelingen, nabij, en tot over Israëls grens. Het voornemen vol schittering verdwijnt. De…

Volgens de bevoegde instanties is de dichter Chris Abani gevangen genomen op grond van het feit dat een roman (fiction) van hem als blauwdruk had gediend van een coup d’État, die mislukte In het half jaar van gevangenschap leerde de dichter over politieke rechtvaardigheid, kon niet meer zwijgen belandde vervolgens na zeven maanden vrijheid…

hij zal er zijn in de grote en kleine dingen in rode aarde vol hoop hij heeft ons waardigheid geleerd "zijn" in nederigheid liefde voor zijn volk, zijn land zelf geleerd in gevangenschap zijn inspiratie zal verder groeien in je ziel alle kleuren van de regenbogen zul je zien in de palm van je hand respect staat gekerfd…

Door de steppen en de bossen, omringd door wolven, beren en vossen, heeft hij zich staande weten te houden, In gevangenschap en in de ijzige Siberische kou, opgejaagd door de Russische politiekorpsen, schuilend bij de boeren in de houten dorpen.…

veegt De moord of zelfdoding die wordt gepleegd De macht van overmatig rijk bedeelden De wonden van soldaten die niet heelden Een kind in hongersnood dat haast niets weegt Naar voedsel zoekt als huisvuil is geleegd Of gifgas op een plein waar kinderen speelden Een land is vergelijkbaar met een mens Het draagt veel overerving in de genen Gevangenschap…

trek los uit de pols vier rechte lijnen vier er loodrecht op alles evenwijdig rechts en links van het raster bomen groene sprieten met links nog - ja daar achter - een blauwe kronkel bij het tweede snijpunt vanaf links beneden binnenkant zet je een kruis met S het Gelderlandplein voor de Shopping nu nog onderop een vette rode streep…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Als de rap  r rapt dat de trap r trapt omdat de fiets r fietst Of als de dicht r dicht dat de rook r rookt omdat de waterkook r kookt Maar ook als de krijg r hijgt Dat de kijk r kijkt Naar wat de hijg r krijgt Vind ik het goed g g rapt Maar al de denk r denkt dat het spook r spookt Is ‘íe  r in g t rapt Omdat alleen de spook…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

aan jou trekt het donker het tekent je gezicht ik wil de nacht verlaten binnentreden in het licht wil je optillen van waar je nu zit de oplossing voor je problemen is wit echter mijn lief je sluit je hart denkt het te vinden in het zwart ik geef je de ruimte, misschien vind je me wel, je heb teveel interesse in zaken uit de hel…

Hij zwemt wel 160 kilometer per dag in zijn gastvrije oceaan ‘Een pretpark levert hem nog fijner baan’ De orkatrainers weten alles beter We wensen deze kwellers van het dier Hun leven lang een hok van één bij vier…

De grauwe najaarsdag verging in regen en werd, gedreven naar de avond, mat. In 't struikgewas langs het bespoelde pad vielen de droppen bij het nauw bewegen der lucht met zacht geruis van blad op blad. Dan plotseling breekt uit de wolkenvegen een verre lichtval naar omlaag en tegen een gouden kim staat tintelend de stad. Verbijsterd zie ik…

Een gevangenschap die hij zichzelf oplegde als boetedoening leek het wel Een zware straf, misschien te zwaar, alsof alle kommer en kwel: Zo uitgezweet kan worden.…

Refrein Ik leefde in gevangenschap Van koolraap en van kool; Ik slikte soep van paardenvet Of van een ouwe zool.…

Hier gonst de ochtend het licht dat ogen vult waarin de slaap nog sluimert Overrijp ligt het fruit in de koperen schalen van de tijd De dag glanst nog onwennig op beslagen ruiten en in een oogwenk bonst het hart de nacht vaarwel Voorbij zijn ook de late uurtjes de ontkurkte flessen het eindige naspel De dagen raken versleten…

nu nog schaduw in de tuin tien zonnebloemen blinken zwaar de kat strijkt en vogels zoeken naar een enkel evenwicht perzikkruid verzoekt een wilde bij om toch ook een vlinder toe te staan in haar gaan ging zomer mee ze stierf aan armoe en het vallen van de nacht ik heb gewacht, geschreeuwd, gebeden maar het heden biedt niets meer…