Alle inzendingen over gevoel OR overnieuw OR verzetten

Zij schoot vooruit gelijk een kater Krijsend springt vanuit het nauw Met doodschrik in de felle ogen. Zo’n race vergeet je niet zo gauw. Paniek schiep kracht om de pedalen Van haar steunend, kreunend ros In moordend tempo rond te malen, Opstuivend zand versluiert bos. Hij liet los waar paden kruisen, Belagers zijn gemeenlijk laf. Zij…

verborgen in het stof van pijn zijn altijd nog de sporen - ongewild vilein - aanwezig buiten hoor je nog de kreten van een stoomfluit, zwaar op weg ik zeg je, dat ik het niet pik ik mik mijn aller-stoutste blik op jou en spuug mijn woorden uit nu jij je kruit verschiet op onschuld en jouw oorlogsbuit verhult in zwart vertier elke…

Onlangs ging ik mijn meidoornhaag te lijf, Ik wrong me in onmogelijke bochten. Het leek of ik met tijgers had gevochten, En denk maar niet dat ik hier overdrijf. Een meidoorn knippen is bepaald geen pretje, Maar gun een meidoorn ook eens een verzetje.…

Het een na het ander verbleekt, De man, de vrouw, het kind, Hun dromen, wensen, Daden en verlangens Verbleken, net als De maan en de zon - Het enige dat blijft Is een restje hoop In het licht van De ondergaande zon - Zo leven man, vrouw en kind Alsof elke dag het leven Overnieuw begon…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Motregen trekt een sluier over het lover een lap wild wacht op een betonnen lot, een fort van verzet sluimert in de ochtend. Het lomp geweld verzamelt, damp parelt aan het vizier van hun helm. Deze zomer nog kropen de mieren hier ze tasten met schichtige sprieten. Nu vind je scherven van een wensdroom.…

Welkom in het land der helden Dans met ons mee! Ik zeg niet dat onze dans mooi is Ik zeg ook niet dat hij lelijk is Maar dans met ons mee! En als de Eeuwige Rechter zijn arm om je schouder legt Dans met hem mee! Ik weet niet of zijn arm zacht is Ik weet ook niet of hij hard is Maar dans met hem mee!…

Mijn oor is kleurpositief de rode rand kookt van jouw woorden, fel licht spat uit de schelp en hangt voor mijn mond voor mijn ingehouden adem mijn lippen nog niet open mijn gedachten onuitgesproken mijn blik kleurnegatief met doorbloede hersenen gekruiste armen, gloeiend van argwaan en verzet van willen aanvallen Jij zult er niet…

Zijn kroon lijdt aan verleden tijd: kristal voorbeeld - ik ontwerp dezelfde dingen, dagelijks overnieuw, tevergeefs. ------------------------------- Uit: 'Logos', 2002.…

Mijn gedachten heb ik op nul gezet Maar toch voel ik nutteloze vragen dringen Ik voel met nutteloos, toon geen verzet Blijf voor de buitenwereld dansen en zingen Maar wat zie je als je binnen mij kijkt Iemand met veel gevoel die niet weet wat ze wil Waarbij alles niet vanzelf lijkt Vragend en vechtend blijft ze stil Een vraag knagend diep…

Starten helemaal overnieuw. Een hagel witte pagina. Startend met het heden. Starten met een nieuw leven. Loslaten is zo verkeerd nog niet. Leef vandaag en droom van morgen. Het leven zit vol schatten maar soms moet je loslaten want de mooiste schatten liggen verborgen.…

Ik zal afdalen en me overgeven Aan het gevoel dat je me geeft Zonder nog te verzetten Leg ik me neer Ik ben verliefd Zeg ik, tegen me zelf en ik zink In een zee van onzekerheid Verdergaan zonder toegift kan niet meer De golven zijn te hoog Ik verontschuldig mezelf tegen mijn ziel Voor het gevecht dat ik heb geleverd Voel me euforisch…

dit gezicht verstopt zich niet alleen geloken ogen als waarheid achter deuren ligt waar dood al heeft gewogen het verzet schuurt tegen gas, de galbult van de nazi’s in hun jeuk om wat zo anders was, dan levitaties van gevoel voor even veilig voor verraad maar kwaad is al geschied de vijand ziet jouw angsten niet maar slechts een masker…

Gewoon door de neiging je te verzetten Te verzetten.…

men zegt wel dat je de eerste duizend pagina's van wat je schrijft beter weg kunt gooien 'it brings a tear to my eyes' en dat je dan overnieuw kunt beginnen eindelijk Kafka wilde dat alles van hem in de vuilnisbak zou verdwijnen Basho schreef alles in drie regels te weinig om weg te gooien eigenlijk terwijl hij door zijn landschap…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

de avonden vullen zich met herfstige vaalheid waar de zon slechts vlucht voor de immer groeiende nacht het is niet kil noch koud maar warm al evenmin het is de tijd van sterven even uit de weg te gaan om tot rust te komen na maanden vol van leven de dood dan toch aanvaarden en ergens ook wel weten dat niet volstaat dus alles overnieuw…

Het voelde als een koude wind en wist mijn hart te bevriezen jij wilde je eigen leven leiden en ik zou je gewoon verliezen Het deed veel pijn en verdriet om jou uit mijn leven te zetten elke dag moest ik aan je denken en me tegen mijn tranen verzetten Een gevoel van gebrokenheid maakte zich meester in mijn hart de heldere kleuren van verliefdheid…

Traag valt een herfstblad op mijn pad en ik dien nederig te wezen - tegen elk wat wils - wanneer ik mijn tred verzet door afgestorven bladeren geen schaduw of verlangen bietst van het geluk om me te raken en het is alsof december de dood zacht in mij laat spreken ofschoon ik met liefde de adem proef welke in mij een weeïg gevoel…

Ik ben tot mijn verdriet te laat geboren: De wereldoorlog was al half voorbij En daarom was er toentertijd voor mij Geen heldenrol in het verzet beschoren. Maar nu is er de vreemdelingenwet En dus kan ik alsnog in het verzet.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ondanks de TOMTOM, zoek ik me verloren, ondanks de route beschrijving rijd ik fout, de uitgestippelde route uit het hoofd geleerd, heeft zich in mijn kop omgekeerd. En wat ik ook doe, of wat ik ook nalaat, ik ben de weg kwijt, vandaar dat ik het blad maar omsla!…

Ik zie een prachtig gedekte tafel en krijg de neiging om alles omver te werpen Stilletjes trek ik mijn schoenen uit en klim op tafel, mijn rok omhoog Zachtjes tik ik met mijn tenen tegen het eerste glas het rinkelt zacht, en dan ga ik los Met elegantie wip ik ze eraf en dan krijg ik het te pakken ik schop ze eraf als een voetbal maar met gevoel…

Tranen rolden vanmorgen: “Stel dat het Uw kinderen zijn.” Ja, stel dat het mijn kinderen zijn. Grote bruine ogen, die verbaasd de wereld in zien. In wat voor wereld worden ze geboren, heen en weer gesmeten. Hen wordt niets gevraagd. Beslissingen van mensen zonder honger. Gierig om elk stukje brood. Vondel beschreef het al: “Wat kan de…

met groot respect voor hoge ambten en overheid die in een wirwar regeltjes boven ons tronen De norm kennis en volgzaamheid van wetten geeft nauwelijks ruimte om je te verzetten zoveel en detail dat mij soms het gevoel bekruipt gewit en uitgestreken als ooit in de bleekerij…