Alle inzendingen over gevoel OR verdriet

Soms is een traan een uitweg, een uitlaadklep, een emotie van liefde, vreugde of verdriet, het is maar net, hoe je die traan op DAT moment ziet. Soms, of vaak of: helemaal niet, is het datgene wat je juist NIET ziet, maar waarvan je ook niet wilt laten zien, dat.....verdriet, emotie en blijdschap kort bijeen liggen…

Niet te tellen de tranen niet te herstellen het verdriet. Niet te stelpen de tranenstroom dus doet ze gewoon niks, laat de stroom Lopen. Want verdriet stop je niet!…

Niet te stuiten, het tranendal niet te stoppen de tranen-waterval Het verdriet, zo intens zakdoeken te weinig. Zo hard is de klap dat ze nooit, nooit meer met huilen stoppen mag. Zo snikt ze, gierende uithalen zo weent ze, grenzeloos tegen dit verdriet is geen medicijn dus laat haar, laat haar gewoon maar verdrietig zijn.…

Soms heel even bekruipt mij het gevoel, dat mensen niet snappen hoe ik me voel. Voor de buitenwereld iemand die altijd loopt te stralen, maar niemand ziet dat ik blijk te verdwalen. Verdwalen in emoties, gevoelens van vreugde en verdriet. Die vreugde laat ik zien, maar het verdriet niet.…

Er is verdriet , diep van binnen, verdriet wat er niet mag zijn, wat je niet wilt voelen Er is iets, diep van binnen, een kind misschien, het kind in je eigen hart, het verdriet, de leegte, het gevoel, dat er niet mag zijn die emotie, iemand anders moet boeten, dan hoef je niet te voelen, wat je was, wie je was, hoe je was,…

soms heel even bekruipt me het gevoel dat niemand snapt hoe ik me voel. voor de buitenwereld iemand die altijd loopt te stralen maar niemand ziet dat ik blijk te verdwalen, verdwalen in emoties,gevoelens van vreugde,gevoelens van verdriet. de vreugde laat ik zien maar het verdriet niet.…

Ik zag je voor het eerst Ik wist niet wat ik zag Het was liefde op het eerste gezicht Maar nu ruzie's Die mij pijn doen, Waar ik niet tegen kan Mijn gevoel slaat over naar verdriet, bang zijn om je te verliezen wat ik niet wil…

Verdriet is het enige wat ik nog voel. Dat is mijn gevoel. Het is donker ook in mijn hoofd. Al het vuur, ook in mij, is gedoofd. Een weg, geen uitweg.…

Als ik noodgedwongen Met een bezwaard gevoel Hulp vraag En me klein, bezwaard En verdrietig voel Komt dit misschien Doordat ik niet geloof Dat ik het waard ben Om hulp te ontvangen…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Vloed in mijn hart Golven van verdriet Stromen met kracht Breken in mijn ziel Ontelbare druppels Zilte zoute tranen En ik kabbel voort Tot het tij zal keren…

ik heb het zien gebeuren hoe zij de condens in de lucht wist te kleuren met een beweging van haar hand we lachten maar wat naar elkaar als getuige van dit uiterst vreemde fenomeen voelde ons even ontheemd weg van de eigen wereld verbaasd en licht wazig liep ik naar je toe drukte jou tegen mij aan in de hoop daarna weer…

Nooit wil je meer voelen Dat gevoel van verdriet. Door liefde bedrogen, Nee, dat wilde je niet. Een hart vol met angsten. Door niemand gekend. Je gevoel kan niet stromen Wordt telkens geremd. Maar misschien is het onzin, Verbeelding, gewoon. En ben je heel simpel Een keihard persoon.…

Hoe groot is dan de pijn, hoe groot is het verdriet, als blijkt dat niet mag zijn zoals je het graag ziet. Hoe groot de pijn ook is, hoe diep die zit van binnen, de kern is niet te raken, het gevoel zal overwinnen.…

Hij kwam en nam haar liefde Tot hij stilletjes weer verdween Zijn zalige geur was vervlogen Een donkere schaduw verscheen Zij wist dat hij eens zou gaan Een dikke traan over haar wang Ze kuste hem triest vaarwel Haar warme hart vreselijk bang Een gebroken ziel vol scheuren Haar gevoelens ambivalent….. In gemis en leegte verloren Hij was…

Wervelwind in mijn hoofd Echo van het verleden Van zoveel moois beroofd Terug in de tijd gegleden Donkere wolken vullen mijn ziel Regenbuien veranderen in stromen Langs mijn kin zout als de zee Verdronken in vervlogen dromen…

Jij hebt vandaag mijn tranen gekleurd Klanken in mijn hart laten zingen Mij blij gemaakt met een beetje jij Kon mijn emoties nauwelijks bedwingen Jij was het beste wat mij ooit overkwam Al was je daarvan misschien niet bewust Had duizenden doden voor je willen sterven Maar toen was jouw liefde al uitgeblust Wat over blijft is een gevoel…

Heb alles al gezegd en alles al geschreven Leeg ondanks alle ervaring en al wat 'k heb mogen beleven Gevoel steeds meer afgevlakt emoties geen pieken en dalen Vroeger was ik een "brenger" tegenwoordig alléén een "haler" Bang mijn gevoel te tonen bang voor een kans op geluk Tenslotte ging alles steeds fout en elke relatie ging stuk…

Het rad des tijds betrachtend 't Gevoel te moeten Op zoek naar de ultieme grens Ambitieus verlangen, eervol streven Het vervullen van een wens 't Gevoel te leven Aan de horizon nieuwe beloftes glooiend Invulling voor de zin van het bestaan Gelegenheden, zich ontplooiend 't Gevoel ervoor te gaan…

als ik niet meer leef maar nog wel bij je ben terwijl je me niet meer ziet noch hoor je mijn stem als ik in je dromen slechts in flarden verschijn proef dan uit deze woorden dat ik er ALTIJD zal zijn…

Mijn tranen verdring ik Toch heb ik verdriet Ik zou willen schreeuwen Maar toch doe ik het niet Wanneer ik alleen ben Heel dicht bij mijn gevoel Ja dan laat ik me gaan Met vooropgezet doel Om weer te voelen Als was ik een kind Het maakt weinig uit Wat een ander dan vindt Ik hoop op een arm En een kus op mijn wang Oh God laat de zon zien…

in het harde daglicht leerde jij al vroeg dat je nooit genoeg tegen schijn beschut zou zijn om vrijuit van jezelf te geven te kwetsbaar door de helse pijn vocht jij fel voor overleven almaar dikker werd de huid met een scherp uitstaand verweer steeds meer wereld buitengesloten ingehouden de zuivere tranen slechts nog dan vergoten…

Die man daar Tegenover mij Het hoofd diep in de kraag De snor Zo morsig als maar kan Die stelt mij zo de vraag Of ik wel met hem mee wil gaan Hij heeft een stil verdriet ’t Gevoel dat ik dat wel begrijp Terwijl hij dat niet ziet Hij heeft gelijk Hij pakt mijn hand Ik kan het niet negeren Dus loop ik mee En ben benieuwd Ik durf wel wat…

een kl*te wereld, Oorlog na oorlog, ziekte na ziekte Kan het niet anders?! Ongeluk na ongeluk, studie na studie Het wordt er niet beter op Mensen maken ruzie, Vaak om onzinnige dingen, Over een snoepje meer of minder, Tot het niet meer anders kan, Je kan er niet meer omheen, De studie is niet afgerond, De ziekte is vastgesteld…

Het komt, zomaar uit het niets het doet o zo veel met je als je het krijgt, of als je het geeft het is niet zomaar iets Het is de kus uit het niets je voelt je als een gezonken schip je zit er helemaal doorheen dan die kus, die doet iets Het is de kus uit het niets zij voelt zich als een gezonken schip zij zit er helemaal doorheen…

Ik ben bij jou gewoon mezelf met al mijn fouten en gebreken. Bij and'ren stop ik "haar" vaak weg en meermaals is dat terecht gebleken. Jij voelt mij aan en tast mij af, weegt jouw woorden op een gouden schaal. Anderen die "gewoon" hun zegje doen, zonder af te wegen kwetsen diep verbaal. Ik ben "te soft" "gebutst…

Het leven van ome Klaas Nou, da's een heel relaas Achter baard en vrolijke lach Zit verborgen wat niet zijn mag Alleen voor wie echt ziet Diep in ooghoek stil verdriet Eeuwen geleden was zijn leven compleet Denk maar niet dat hij dat zomaar vergeet Kado's deelt hij makkelijker dan gevoel Je weet vast wel wat ik bedoel Liefst had Sint je…

Heel gelukkig ben ik nu niet en dat doet me veel verdriet. Ik wil zo graag terug naar toen en het vandaar met jou overdoen. Daar voelde ik geen pijn en verdriet, want weet je, het bestond er gewoonweg niet. Alleen maar liefde passie en genegenheid en plezier, humor en gekkigheid.…

Lopende in de woestijn Denk ik, hoe ben ik hier gekomen ? Is het waar of ben ik aan het dromen De nachten ijzige koud De dag niet meer vertrouwd Jij mijn Fata Morgana Hoe kom ik hier uit…