Alle inzendingen over goede aarde

Uit een ver buitenland die hier Als vluchteling is binnen komen waaien, Dat ook jij je geborgen mag weten In de goede aarde van dit land, Ons eigen Nederland…

balkenende dacht mijn kabinet viel niet echt in goede aarde…

Een swingend veulen uit Naarden Kon in de stal niet goed aarden Verlangend naar geluid Riep hij hinnikend uit: "Bestaat er een walkman voor paarden?"…

De man - hij lag al gauw voor lijk - viel niet in goede aarde.…

De goede wijn is een der goede gaven, Waarmede God ons, armen, heeft bedeeld, De goede dronk, waarmede wij ons laven, Is hemels en een lust, die nooit verveelt. Aldus verblijdt hij zich, die is genezen, En thans de dingen weder juist ervaart, De goede wijn bevrucht zijn ganse wezen, Gelijk de regen drenkt de goede aard.…

Veel Sinterklaascadeaus vallen niet in goede aarde en worden dan ook spoedig na het heerlijk avondje geruild.…

de schellen vielen haar van de ogen toen haar hart samen met woorden en klappen in het water viel komma's en punten alles viel versnipperd overboord niemand droeg haar gebroken woorden opnieuw naar zee onverbonden taal valt zelden in goede aarde…

lange benen dansten warmte omhuld maar de passen muziek en het scenario klonken koel straalden een niet comfortabel gevoel van balans uit het onverwacht zomers ontladen viel niet bij iedereen in goede aarde voor een weers- omslag neemt ieder zijn tijd om 4 uur donderde bliksem voorzienigheid…

wat jij raakte schitterde als goud nu zijn je handen broos en oud het water uit je bron is langzaam opgedroogd jouw wilde bloemen op een hoop gegooid het zaad verstrooid door tijd en tegenwind dat hopelijk weer goede aarde vindt jij hebt alles weggegeven als je in de spiegel kijkt weet je wat er over is gebleven…

veel lichter als veder dwarrelend in blauwe lucht een losgekomen pluisje geniet van zweven speurt naar goede aarde op zijn eenzame vlucht door speelse wind wat verder afgedreven... strandt op rotsgrond in de luwte het voelt meteen, dit is niet mijn thuis beseft zijn lot, maakt een kruis mijn leven is sterven op het zwarte gruis...!…

Met andermans veren pronken Moet toch ooit eens misgaan Dan ben je diep gezonken Ziet niemand jou nog staan Het heeft toch veel meer waarde Nog meer dan een miljoen Je zaait in goede aarde Als je zelf eens iets gaat doen…

Aan het meer van Galilea werd met eenvoud gesproken over de akker der mensheid vele halmen groeien snel hebben een steen onder hun voet krijgen nooit volle aren hoe vaak heeft het rijpe koren dat in goede aarde staat bij zijn diepe wortelpunten geen kleine kruimelkiezels welke de allerfijnste tastzin een weinig onderdrukken lichte belemmering…

Ik lig weer vreedzaam in het gras, En rond mij geurt de goede aarde, Mijn lieve dwaalt met lichte pas En leest de bloemen in de gaarde. De nieuwe lente is aangebroken, Met zonnewarmte’ en vogelzang, Met bloemen en met zoete roken, En immer rijker welt mijn dank.…

Als zij oud is – geef het vleugels – laat het koren golven in de wind – zaaigoed voor sagen, zee voor al wat vruchtbaar is – in goede aarde. Als zij jong is – laat haar bezinken en gewiegd worden als een onnozel kind – bodem nog ongerept in de voren van zijn toekomst. Mijn inzicht zal haar niet grijpen.…

het gebouw straalt gezag uit functionele autoriteit de vriendelijkheid van de portier compenseert de arrogantie van de macht hete koffie breekt het ijs schots en scheef vallen woorden in goede aarde vormen zinnen die verhelderend de situatie duiden drie kwartier later is wederzijds begrip basis voor een stevige handdruk de auto toont…

ze was door de mand gevallen het viel allemaal op één dag ze liet steken vallen dat viel blijkbaar niet in goede aarde alles viel in het water toen ze ook nog over iets gevallen was je kon inmiddels een speld horen vallen er vielen woorden noch klappen ze dacht: ik viel niet één keer in de rede viel ik daarom misschien…

Er wordt tegenwoordig veel over gepraat Eens zal het toch gebeuren vroeg of laat Dat deze goede aarde niet meer zal bestaan. Maar zal het einde in 2012 komen Zoals de wetenschap heeft voorspeld En door deskundigen is vastgesteld Moet dit serieus worden genomen?…

Zijn adem stokt, hij beeft en wordt zeer bleek, Zou graag nog toeven op de goede aarde, Die hem zo weinig zorgen baarde, Voor hem steeds mild en goedertieren bleek. Dan ijlt hij tot zijn meester, die hem wenkt, Hij stijgt te paard en rent naar Ispahan, Waar hij zich voor de Sombere veilig denkt.…

Het zijn mijn vingers die het blad doen leven, niet op geheven, maar ze laten bloeien in de goede aarde en door de zwarte pagina’s steeds weer om te slaan, in de nachten schrijf ik op zwart papier, waarop letters oplichten door de vrije gedachten hier ver vandaan, ik omhels de stille woorden zoals ik gisteren heb gedaan.…

In het vruchtvlees van het vergeten huist de pit van de herinnering, de harde kern die ik nu eenmaal ook ben in het lot, deinst terug en schikt zich als dode steenvrucht in de goede aarde.…

In het vruchtvlees van het vergeten huist de pit van de herinnering, de zachte kern die ik nu eenmaal ook ben van het lot, deinst terug maar schikt zich in een vrije kiem, valt in goede aarde.…

In het vruchtvlees van herinneringen huist de blanke pit van onze tekst, ook verbaal in zachte en tevens harde kern waarin ik mij herken, als ziener naar het lot, ontvankelijk van een gewortelde daad, als het in goede aarde valt zoek de sporen in een verklaring naar die oorsprong als pril begin van oorzaak en gevolg, vertolkt in causale…

Ik ga verheugd tussen de wonderen Van schoonheid om mij heen, een eenzame; Ik weet mijn tijd genaakt, ik val weldra, Als een der blad'ren, die de goede aarde dekken Met bloed, waaruit de nieuwe lente groeit.…

Ik ga verheugd tussen de wonderen Van schoonheid om mij heen, een eenzame; Ik weet mijn tijd genaakt, ik val weldra, Als een der blaad’ren, die de goede aarde dekken Met bloed, waaruit de nieuwe lente groeit. ---------------------------------------------- uit: Van God en van de natuur(1921)…

Laat mij enkel zijn wat ik ben, Een goede vriend die aan je denkt.…

Aarden in het hemelse bestaan geeft ons vurige zonnegloed. In de volheid van de maan heeft het daglicht geen schijn van kans. Jouw uitstraling is mijn grootste goed.…

God is overstelpend goed Hij blijft ons met liefde omringen Laten we Hem alle lof toezingen Om alles wat Hij voor ons doet. God, die hemel en aarde gemaakt heeft Houdt nog steeds de wereld in stand En blijft met ons mensen verwant Hij die ons altijd Zijn liefde geeft.…

(voor mijn vader) Ik vernam dat mijn trieste vader aanzien verkreeg in hoeverre zijn preken in goede aarde vielen en dat was altijd afwachten bij het norse publiek.…

Ik ben een huis vol goede wil, je bent welkom: sticht vrede met mij.…

Als een steile rots kan de mensenziel zich tonen wanneer de milde regen Van Gods Woord erop neer valt het hemelse water glijdt langs het harde steen naar beneden en verdampt snel verdwijnt ogenschijnlijk maar ergens tussen twee blokken ligt een smalle strook aarde zuigt vele druppels op die een eenzaam zaadje treffen midden op de…