Alle inzendingen over gordiaanse knoop

we hebben u naar uw graf gedragen moeder vader de touwtjes zijn losgelaten elk gaat nu zijn weegs want u moeder vader waren onze verbinding de nu ontwarde Gordiaanse knoop maar wie weet misschien wordt hij ooit weer gelegd een stille hoop?…

een grillig patroon is er stilaan ingeslopen de dingen namen weer een loop waar ik juist niet op hoopte maar eigenlijk al wel verwachtte jaren van te veel verdragen te lang geduld betrachten moet ik nu bekopen een gordiaanse knoop maakte zich warrig meester van mijn open geest geen snars heb ik ervan gesnopen slechts verlies gevreesd…

knoop Een grabbelton uit de winkel van sinkel In tenenkrommend managersjargon…

Als avontuur bedoeld, hebben we ons schip getuigd, werd het door angsten weggespoeld als jachtig galjoen, een vliegende Hollander overtuigd, geankerd in een nauwe wambuis, gekapseisd in ondiep water, waar het lot het zwaard in vast liet lopen, bolde winddruk de zeilen met 12 gordiaanse knopen van vaste koers verstoken, stuurloos…

Als luchtig avontuur bedoeld, hebben we het schip getuigd, werd door angsten overspoeld een jachtig galjoen, als vliegende Hollander overtuigd, geankerd in een nauw wambuis, gekapseisd in ondiep water, waar het lot het zwaard vast liet lopen, bolde winddruk 12 zeilen met de kracht van de gordiaanse knopen en van een vaste koers…

Voor avontuur bedoeld, was het scheepje getuigd, werd het door passies overspoeld, als vliegende Hollander, een jachtig galjoen, bolde winddruk de zeilen met de kracht van 12 gordiaanse knopen stuurloos op een bevroren kompas, overtuigd in een nauwe wambuis, geankerd en gekapseisd bij onbekende kusten, waar het lot het zwaard in…

in jouw ogen zie ik de zon de sterren en de maan alle seizoenen van het jaar ik zie jouw mededogen jouw lach verdriet berusting en hoop ik zie een heel genoten leven in die ogen voorbijgaan weerspiegelend dat wat je als je intenser kijkt pas ziet ik hoop dat het mij is gegeven het ontwarren van die gordiaanse knoop zie ik een einde daarin…

Achter een ivoren lach galmt zijn wereld staccato in wegstervende woorden Vraag en antwoord vlechten zijn gedachten ineen tot een gordiaanse knoop Hier, in dit leven knarst de tand des tijds het gruis in open wonden Ongemerkt slibt het zout in jonge ogen tot geen traan de pijn nog schreien kan Hij stelt het licht geen vragen meer…

Mijn huwelijk leek ideaal Mijn bruid bleek zwaar suïcidaal Mijn naam werd van haar zerk gewist Mijn vrienden zeiden doe het niet Ze vonden haar geëxalteerd Zo anders die Amerikaanse Mijn horoscoop; hetzelfde lied Twee zieners zeer getalenteerd Twee schrijvers, knopen, Gordiaanse…

in passie verknoopt jongt zich het leven uit heden een toekomst een blijde boodschap die zich weerspiegelt in ouders ogen onder moeders hart rijpt ontwarrend wat zich laat verwachten creëert het ongeboren geluk zich een verbeelding op roze wolken dichten gedachten dromen die grootser dan groots door het echte wonder overtroffen…

Equus caballus edel dier werd al vroeg veel eer bewezen neem Midas koning te paard van Phrygië die in zijn garelen van de disselboom kunstig alle vertwijfeling wikkelde over zijn kans op meer heerschappij Alexander van Macedonië werd te Gordium in het voorbijgaan gewezen daar zit 'em de knoop van de bij Jupiter geëerde wagen al eeuwen…

Volgaarne zou ik met u in gesprek willen geraken zou een der vorigen willen zijn, gehoord en gelezen hebbende uw onherleidbare, labyrinthische gedachtenoverwoekerende spinsels uwer synoptisch doch in de spelonken onontwarbaar gordiaanse brein alwaar zich simultanerwijs kaleidoscopisch verschuivend voorouderlijke taferelen afspelen…

Een boertje uit het mooie Stavoren Had een knoop van z'n overall verloren Hij snelde naar huis Maar de vrouw was niet thuis Nu draagt hij hem achterstevoren!…

De knoop In elkaar gedraaid Gekronkeld Strak getrokken Onzichtbaar Eindeloos Verstrengeld Onoplosbaar?…

De hemel dreigend een merel kan niet zwijgen rozen blijven knop…

In tijden van recessie, knoopt men eindjes aan elkaar, in tijden van tekort aan eindjes, laat zich raden waar men zoekt naar een oplossing, tot de kluwen in elkaar verward raken!…

Nauw'lijks zichtbaar Steek je je speldenknopje Boven het aardoppervlak Zo gunstig bestrooid met Houtsnippers en mest nog bovendien; Zo iel, zo klein, zo breekbaar nu nog Die in drie weken al Zal zijn uitgegroeid tot De mooist bloeiende bloem Van allemaal, mits je niet Zoals ik in de kiem gesmoord wordt…

Ik zit gevangen in mijn cel Al was ik nooit een verdachte Toch ga ik door een hel Veroorzaakt door mijn gedachten Voor kracht bid ik veelvuldig Tot nu toe genegeerd Waarschijnlijk ben alleen ik schuldig Of ziet God dat verkeerd? Al die moeite om me op te sluiten Het heeft geen enkele zin Ik kan misschien niet meer naar buiten Mijn gedachten…

gisteren kon ik huilen een explosie van verdriet in de bescherming van jouw armen veiliger kon het niet vandaag zal ik nog treuren heelt de tijd mijn wonden en laat jij mij beseffen wat ik heb teruggevonden morgen zal ik koesteren als dierbaar relikwie om wat ik was verloren maar in jouw ogen zie…

Het vuur in hem Staat op punt van doven Sintels her en der Liggen triestig na te stoven Vonken onder as verborgen Wachten op zijn levenslucht Om opnieuw te kunnen branden In torenhoge vlucht Anderen vaak gekoesterd In de hitte van zijn haard Het eigen vuur nooit opgerakeld Is het schemer dat hem aanstaart Als duisternis gaat heersen…

smeekten om wat tijd hij droomde honderdduizend vragen in onbekende talen waar ongevulde magen in sterk vervuilde zalen vol troosteloze kinderen het dromen blijvend hinderen hij droomde honderdduizend gedichten in eindeloze nachten waar sprekende gezichten op een antwoord wachten vol liefde, vertrouwen, hoop ... hij droomt zich in de knoop…

vijftiende kwam uit amerika bericht houding was voorbij image building je moest bouwen via acts naar een verbeelding van jezelf vandaag bedacht ik dat ik me vaak nauwelijks een houding kan geven ook geen houdbaar imago heb gebouwd acts zijn uitgekauwd zo schuift een mens op met de vraag wat schuilt er nu eigenlijk onder de knop…

hier op dit balkon aan de rand van een godvergeten stad denk ik aan jou de mooiste van het land wat maal ik nu om roem als ik alleen maar wacht op jouw zoen wat maal ik nu om macht als ik alleen maar wacht nachtwachters word wakker het veld is al groen geel en paars lap al de regels aan mijn laars wat is nep wat is echt in het geheime…

Knoop in mijn buik voelen doet me zeer Liefde brokkelt af Ik kan haast niet meer Die blik in jouw ogen alsof mijn hart splijt Dromen en verlangens raken steeds meer kwijt Altijd die onzekerheid bijna niet kunnen eten Ik ben zo toe aan rust wil jouw waarheid weten Wil jij dan nog wel….…

De avond was koud van het oude jaar we waren bij elkaar De sekt was bubbelig onze relatie opgedroogd leeg en uitgedoogd De kus miste vuur de waarheid gevoeld woorden niet bedoeld De knopen waren licht werden doorgehakt een liefde abstract…

zie ik het niet meer zitten mensen die zomaar op je fitten zeuren zanikken dag en nacht niemand die naar je lacht gatverdamme das echt balen nergens even eer te behalen door een vriendelijk woord of een simpele groet wat zo enorm wonderen doet even voelen dat je erbij hoort ach het is maar ijdele hoop zolang ik zelf nog zo zit in de knoop…

Hij drukte op die grote rode knop Terwijl hij juist zijn klep had moeten sluiten Dat scheelde hem zo'n 5 miljoen aan duiten Want daarna hield het spelletje dus op Toch heeft zijn advocaat nog geld geroken Maar hij is, vrees ik, in de knop gebroken.…

Mijn herinneringen liggen vast in knopen, mocht de houdbaarheid van geest wat vroeg verlopen.…

Kop op, knop! Je geduld is prijzenswaardig, je samenvatting concreet, je bent een vlotte codeknop. Feilloos voer je een bedoeling uit, een persoonlijke hint aan de wereld, een warrige droom in miniformaat, een wolk die iemand ergens opslaat. Electron en chip - gloednieuwe lakeien - flitsen zich gek om jouw signalen een plek te geven.…

hij pakte mijn gedachte tussen wijsvinger en duim tilde hem langzaam op en wikkelde hem lachend om zijn vingers zodat ik achterbleef met een knoop mijn hoofd overhoop…