1658 resultaten.
Jaar
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.189 bomen kaal
De mensen vaal
Maar zachtjes kleurt vanalles groen
De natuur heeft ineens veel te doen
Slapen met de ramen open
Te warm om door de stad te lopen
Op het strand liggen
zij aan zij
En bij de kassa van het pretpark
wachten in de rij
langzaam stroomt een jaar voorbij
Bladeren waaien van de bomen af
Ik breng chrysanten naar jullie graf…
BLOEMEN BRENGEN.
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 900 Maar als we komen met z'n twee
in het mooie herfstig weer
dan nemen we bloemen voor jullie mee
en leggen ze op jullie graf dan neer.…
Chroomkleurig graf .....
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 441 langzame pijnlijke dood, stoort
De man, mooie ogen trouwens,
wijst mij op een paal in het
midden van het perron, waar
grote wolken zicht onmogelijk
maken en beduidt mij dat ik daar
mijn langzame dood moet sterven
Ik kijk eens om mij heen en nog eens
en zie dat ik de enige schoorsteen ben
die gewoon rookt waar het dus niet mag
maar een graf…
Even stilstaan
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 907 Ik zal jullie bloemen brengen
en neerleggen op het graf.
Het onkruid gaan wieden
dat moet er hoognodig af.
Ik kan het soms niet laten
om gewoon even stil te staan,
even tegen jullie praten
om daarna mijn weg verder te gaan.
Ik zou nog zoveel willen zeggen
we waren nog lang niet uitgepraat.…
grafschrift
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 257 op het gezicht
hij springt, hij richt
zijn woede op de wereld
die hem nooit begrepen heeft
het geluid van de stilte
stuurt hem door het leven
de wijn en ander venijn
achter hem de rust
dagen worden maanden
jaren en decades
hij heeft alles gewist
doods tot in de kist
er staat te lezen
hier ligt het wezen
eindelijk geveld
door eigen…
Verhouding
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 468 Die ene witte roos
op je graf
bedolven
onder alle rode
rust ongezien
het dichtste bij je hart…
open graf
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 634 ze zijn machtig
zij die de lucht versnellen
omdat ze de dood beheersen
en meester zijn
over het leven wanneer ze woorden
aan tongen hangen, vorstelijk getooid
ze zijn ongenaakbaar
zij die in onbegrensde stappen
langs reusachtige huizen gaan
alsof mijn sterven geen enkele mond zal vullen
ook niet op het tafelblad dat, tot zwijgen…
Kerkhof
poëzie
3.0 met 18 stemmen 5.160 't grauw-rood dak en de oude torentronk
Der kerk vlotte de vroege nacht, - veraf
Ging 'n boerenpaard, waarvan de holle draf
Dof tegen 't bleek-geworden muurtje klonk;
De stenen bisschop boog zijn kromme staf
Zeegnend - bij 'n scheef-gezakte Christus wonk
Nu en dan een schemerend blad, dat zonk -
En zachtjes vluchtte naar 'n vervallen graf…
Leg geen bloemen
hartenkreet
3.0 met 36 stemmen 2.452 Leg op mijn graf geen bloemen
enkel een bedje madeliefjes
laat ook geen tranen achter
of zelfgeschreven briefjes
Zeg me alleen hoeveel je van me hield
en ga dan weer je eigen gang
je zult me eenmaal weerzien
dus lieverd wees niet bang
Want mocht ik eerder gaan dan jij
wat niemand ons nog kan voorspellen
dan zal ik ook aan jou nog eens…
Verlaten
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.450 ik sta hier
te zoeken naar jouw graf
in al die jaren is dit
de eerste keer
ik weet niet wat ik
hier hoop te vinden
ik weet alleen
dat ik jou hier nergens zie
na uren op je
gewacht te hebben
ben ik tenslotte maar gegaan
ik liet een briefje
dat ik je niet gevonden had
bij een klein wit paaltje staan
maar heb daarna nooit meer wat
van je…
In geleende tijd
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.063 als je geliefden, staand bij je graf,
vragen zij zich dan met weemoed af
dat hun leven ook ooit stil zal vallen
Zal het altijd zo gaan?
die eeuwige strijd
in geleende tijd
over de dood
en het bestaan...…
daar sta je dan
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 894 een graf gedolven
zand hoopt zich op
geen kant te gaan
die bos bloemen,
besef je,
had je eigenlijk
bij het leven
moeten geven…
Oude schoenen in de sneeuw
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 682 Het rouwproces voltooide zich in zwijgen
en een onvoltooide brief, vond een weg
in dromen die je niet kon beschrijven
het graf was stil met de bloemen
een kind van jouw liefde zong een lied
zo blij was je in het liefdeshart gekomen
dat je oude schoenen in de sneeuw konden lopen
zonder zelfs het minste spoor van verdriet
in een andere taal…
De dans op het graf
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 431 geraffineerd
en veinsde genegenheid als hij zijn
hang naar macht de liefde had verklaard
Hij stapte over weerstand als over lijken
en eiste het eeuwig leven
omdat hij niet verder kijken kon
dan zijn verwrongen wil
Hij vormde de spil waar dode kinderen
om draaiden, gedwongen offers
die een blauwe zee roder kleurden
dan de dorre rozen op zijn graf…
verdriet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 616 verdriet
vandaag was ik aan je graf
maar je was er niet
en toen ik je mijn bloemen gaf
voelde ik al het verdriet
van de velen wier leven
met het jouwe was verweven
ik voelde al die levensdraden
die werden afgesneden
kon al het verlangen raden
die nog éénmaal aan elkaar te smeden
maar je was er niet
wij waren er alleen met ons verdriet…
Oase van liefde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 245 Tijdens een winterstille februarinacht
verbleef ik in de liefdesdroom
van jouw door tederheid
ontwikkelde
oase
je sprak over genegenheid
alsof je de nevel
uit een zoete droom beschreef
ik voorvoelde
dat mijn hersenschimmen
soms verdwaalden
ergens boven jouw graf
omringde de mistdroom
de hortensia
alles wat de liefde
aan stilte…
Bloemenvriend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 765 De bloemen nooit
in onsterfelijke bloei
tussen het malse
gras op jouw graf
onze vriendschap
is niet overleden
als een vlinder
of veulen in draf
hier geuren seringen
in ‘t serene zwijgen
onder sombere wolken
lopen kleine insecten
op zoek naar verpozen
ik overdenk mijn defecten
die zonnestralen bedreigen
nu de dood jou heeft…
Begraven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 549 Het stilteorkest
van vriendschap na de dood
geeft onder de grond
een klein concert
er klinkt geen echo
aan de horizon.…
Herfstlicht van de nacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 559 Geluidloos neemt de herfstnacht
alle gedachten mee naar toen
het begon met jouw fluisterstem,
daar bij het graf van jouw vader
vertelde je eindelijk
wat jou was overkomen
in jouw jeugd
er vlogen kraaien
boven bomen die onder herfstlicht
op het kerkhof stonden
er huppelde een verdwaald konijn
op het goed onderhouden graf
van de…
Het zomergraf
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 164 Het zomergraf
heeft de mooiste stilte
geluidloosheid
van de zinnen van het sterven
de zon doet zich poëtisch voor
maar jij vertolkt complete onzin
alles is in juli
zomers met bloeiende velden
van vergeten verledens
je bent een dag uit een verhaal
jouw geest bezoekt het heden
ik heb je weer lief
maar het weerzien is te pijnlijk…
Het Zeister Bos
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 249 Ik prijs me gelukkig dat ik leef,
stilstaand bij ons aller graf.
Ik besef,
dat we eeuwig blijven verbonden.
Ik besef,
dat we zonder elkaar niet kunnen bestaan.
De tranen staan brandend in mijn ogen.
Nu. Hier. In het Bos van Zeist.…
Zuivergraf
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 656 In jouw sterven ligt het ontwaken van de ochtend
in winterbrons en zomergoud, een dageraad
van eeuwigheid en peinzend denken
aan een land met bergen bij de oceaan
in een bibliotheek vol met gedichten
klinkt jouw naam in waakzaam zwijgen
en niemand die het rijmwoord vindt
in een droom van diep verleden
bij de rivier ver naar beneden
in…
De dans op het graf
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 248 geraffineerd
en veinsde genegenheid als hij zijn
hang naar macht de liefde had verklaard
Hij stapte over weerstand als over lijken
en eiste het eeuwig leven
omdat hij niet verder kijken kon
dan zijn verwrongen wil
Hij vormde de spil waar dode kinderen
om draaiden, gedwongen offers
die een blauwe zee roder kleurden
dan de dorre rozen op zijn graf…
Grafschrift van mijn vader
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 383 In het grafschrift van mijn vader
dansen vlinders met dronken katers
drinken zigeuners rode wijn
met zeelieden op drift
zwijgende zeilboten
geen zuchtje wind
en in het intieme onbestemde
klinken violen als wilde dieren
in laatste noten nacht muziek.…
Gereserveerd
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 60 Voilà, mon cher, hier is het dus, mais oui
Vlak onder het gewelf ligt iets, mais qui?
Is het een hij of zij op nummer honderd?
Gereserveerd? Niet dat het me verwondert
Zo'n kuil met baldakijn en oleander
Graaft niemand voor zichzelf, maar voor een ander…
Viator
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 35 Volgaarne zou ik met u
in gesprek willen geraken
zou een der vorigen willen zijn, gehoord en gelezen hebbende
uw onherleidbare, labyrinthische gedachtenoverwoekerende spinsels
uwer synoptisch doch in de spelonken onontwarbaar
gordiaanse brein alwaar zich simultanerwijs
kaleidoscopisch verschuivend voorouderlijke taferelen afspelen…
GODS VERBOND
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.078 Wij staan hier aan het graf -
stemming wat onwennig
omdat de dood nooit je vriend wordt
Wij staan hier aan het graf
stemmig en al wat zekerder
want de dood hoort bij het leven
Wij staan hier aan het graf
van onze vader en moeder
weer door de dood verenigd.
---------------------------------------------
Toelichting: op de postume 98ste…
Zeeslag
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 518 Bij een zeeslag is
de zee een geopend graf
Altijd groot genoeg!…
gedicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 201 ik heb een gedicht
gelopen
in de sneeuw
bij jouw graf
zo vers…
haiku
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 227 de perfecte moord
het ondermijnde gezag
ik zwijg als het graf…