krast ons kansloze bestaan
groeven diep en laat ons beven
is harmonie en rust beleven
langdurig en slepend vergaan
wordt op het pallet van bestaan
berustende grauwheid verdreven
door dodend vuur in gruwende kleuren
is de geest angstig sluipend heengegaan
dan veranderd weer onverwacht snel
dit neerslachtig angstig beeld
als een penseelstreek…
De dood spreekt een overheersend, leeg woord
in het winterbos van sneeuwloze grauwheid.
Reuze spinnenpoten hangen stram gespreid
om droeve beuken; kilte heeft hen versmoord.
Een moede zucht dwaalt door dit verlaten oord,
strijkt langs dorre varens, mint eeuwige strijd,
zakt puffend neer, tot heengaan bereid.…
De hemel vouwt zijn sterren naar de wijzers van de tijd
in blauw gesluierd licht trekt grauwheid er haar nevels op
en draagt de lucht de aarde
Dit is de gang van zaken wanneer ik overdenk:
Ik ben als weltschmerz die het duister haar façade geeft
die achter verdroten ogen woekert
die troost zoekt in schone kunsten
onophoudelijk, rusteloos…
Lady Martje Lammigje, slimme kleurenalchemist,
boer nog maar flink wat door en floreer,
je hebt de grauwheid in de kunst uitgewist
en vurig verrijkt. Lekker naast de pot gepist.…
tegemoet
landschap komt kleurig tot leven
rivieren stromen langs groene oevers
zwaluwen vertellen van zomer
foerageren in de blauwe lucht
maar het zomers landschap
blijft een schilderij
in toevalligheid van tijd
vol zomerse kleuren
met melkwitte koeien
en zeegrijze meeuwen
boven grasgroene duinen
in helderheid van zonneschijn
en grauwheid…
De prachtige blauwe hemel van weleer wordt
gekleurd met grijzige grauwheid, een zon voelt zwaarder aan
Zo diep en intens dat fracties vermoeidheid en weemoed zich beginnen te
manifesteren in het lichaam waar ze onderweg zijn naar mijn breekbare-en-kwetsbare.…
De prachtige blauwe hemel van weleer wordt
gekleurd met grijzige grauwheid, een zon voelt zwaarder aan
Zo diep en intens dat fracties vermoeidheid en weemoed zich beginnen te
manifesteren in het lichaam waar ze onderweg zijn naar mijn breekbare-en-kwetsbare.…