Alle inzendingen over grootspraak

Waar populisme al niet toe kan leiden! We zitten er voorgoed mee opgescheept: Die man met wie hysterisch wordt gedweept: De doodste Nederlander aller tijden. Maar wéér vergat men een belangrijk ding : Dat het hier niet om lichaamslengte ging. _____________________________________ ...Pim Fortuyn is uitgeroepen tot Grootste Nederlander…

Als Rutte straks de VVD mag leiden Belooft hij zeker vijftien zetels winst, Maar Rita vijfentwintig op z’n minst. Dus waarom doen ze het niet met hun beiden? Wanneer dit stel als duo op zal treden Krijgt de partij wel honderd kamerleden.…

het is goed een vent te zijn geen grootspraak steeds een duidelijke lijn waarom maak je anderen zo klein door het verschil uitgebreid te illustreren je talenten opzichtig te etaleren jouw uniciteit in vergelijk te extraheren jij bent pas vent als je het respect en bestaansrecht van anderen erkent…

Het is juist de dorre boom die hoog uitsteekt In lege grootspraak "…

Ik wil mijn motorrijbewijs gaan halen, Ik heb een helm en leren pak besteld, Ik oefen mij in grootspraak en geweld En zal dus straks de fiscus niet betalen. Want mocht ik een belastingaanslag krijgen Dan kan ik zelf ook met een aanslag dreigen.…

De Vliet, die van Oud-Gastel vliedt naar Kruisland, daar werd een mensenhoofd uit opgevist waarover een verhaal werd opgedist hetwelk ik smalend afwijs als abuis, want een visser’s grootspraak is zijn handelsmerk. “Wel táchtig centimeter !” lijkt mij sterk.…

al die grootspraak moed gevonden uitgegroeid tot reuzenmens blijkt zomaar in het niets verdwenen zichtbaar is geen ene grens er is slechts klein voldoende lafheid stil als een muis en veel verdriet er is geen kracht om jou te dragen het spijt me maar ik kan het niet…

Flarden grootspraak storten neer in de zeeketel die sist en slurpt. Wie baant zich een weg door de sporaden?…

geschikt geslepen mijn woorden langzaam uitgezocht van beide zijden gestoffeerd met streepjes wegwijs in de poëzie van nu schijnend door de poort van toekomst op zijn plaats in mijn gedichten meegaand zonder grootspraak sluimerend in grote hoeveelheid vertoef in mijn welluidend gedicht het is eeuwig houdbaar prik…

met gulle hand gaf hij de kaart geluk nog in de ogen zijn flamboyante spel had met zijn maten totaal geen mededogen hij heerste over troef en blufte slagen binnen ontmoette toen de schoppenvrouw de kentering kwam snel onthutst ontblote hij de billen zij kaalde hem tot op het vel zwier en grootspraak zijn verdwenen nu aast hij op…

Het heeft niet nodig wat aan grootspraak lijdt. Het heeft woordeloos het leven lief.…

Liedjes zonder simpele wensen Liedjes zonder grootspraak En geen gemeenplaatsen op rijm Alleen tederheid en blijdschap bij mijn boosheid en angst mijn weemoed en verlangen mijn verdriet, de liefde en de verwondering om alles Anders is een titel genoeg al moeilijk genoeg voor een lied zonder woorden…

Laat haar ontdekken dat alle bloed rood is, dat vrijheid niet dood is, en grootspraak niet groot is, maar dat ze rijk wordt hoe meer ze zich geeft. Ze wil het zwijgen aanleren, nog even aanmeren in de rivier van je woorden, in de bedding van je stem.…

dan het kleine waarin we verkeren niet over zorgen het leven weer steeds opnieuw uitproberen dan beef ik de aarde tsunamie de zee spreek met de trollen dans met een fee schud aan de sterren met een stevige hand om even te roeren in astroland maar als ik dan terugkom en jou vind in het bed van mijn dromen besef ik mijn grootspraak…

Laat mij de stoere wachter wezen die jouw dagen met vreugde vult in deze tijd door zon verguld die aan de oostkim is gerezen jou omhelzend als daaglijk licht met zingende liefdesakkoorden verwarmen met minnewoorden voor jouw charme ben ik gezwicht ach, verwacht geen stoere wachter slechts een slungelige schlemiel die als blok aan je voeten…

croquetten oké, ze zijn wat aan de kleine kant maar wat verwacht je als het restaurant niet groter is gebouwd dan de maquette en straks bezoekt hij ook nog de toiletten daar loopt het vrijwel zeker uit de hand ik hoor hem nu al schreeuwen: moord en brand als hij de maat ziet van de kabinetten Madurodam maakt grondig korte metten met allerhande grootspraak…

Lach grootspraak weg. Trap niet in de strik van woordentwist. Laat geen blik je ik aanknippen. Sta verstomd en wees volmaakt ontbabeld. Spits je oren voor de keel van vogels. Toom de slang van eigen tong in. Hoor de kat ontspannen spinnen en ga liggen in de hangmat van jezelf. Kijk om je heen.…

kleine grootspraak, maar meestal bang. Ieder ademtocht, niet doelloos, maar een storm door het levenswater in een niet rimpelloze gang.…

Even geen discussie,of grootspraak Geen geouwehoer of ongein Maar gewoon even in jouw aanwezigheid Mijn kleine, verdrietige zelf zijn Dicht kruip ik tegen je aan In mijn ogen valt te lezen Dat ik me nu het liefst verstoppen wil En jij mijn schuilplaats zal wezen Mijn hoofd verborgen op jouw schouder Mijn masker een moment opzij gelegd…

Door de aardbol net als wij heel stevig aan zijn boezem gedrukt terwijl bloot zonlicht het een grootspraak van jawelste geeft: Klein Hoefblad, karaatgeel bloeiend – -------------------------------- uit: Idioom van geluk (2016)…

Graag sterf je een beetje: gaat dwaasheid haten, ijdelheid verafschuwen, typeringen die pijn doen, vermijden, bluf en grootspraak verachten, de hunkering naar macht ondermijnen - je gaat de hele santenkraam van onwaarachtigheden die jou moet verleiden om een aantrekkelijk mens te worden, omgooien...…

swetsen slomjend yn slompe fertoevje yn myn sjongsum fers it is ivich hâldber pjuk in foarkje mei soe ik sizze Vertaling: geschikt geslepen mijn woorden langzaam uitgezocht van beide zijden gestoffeerd met streepjes wegwijs in de poëzie van nu schijnend door de poort van toekomst op zijn plaats in mijn gedichten meegaand zonder grootspraak…

dat vleugje blauw waar mannen zich eens aan laafden té veel verdriet voor dat tere lijf godvergeten tussen al die beschaafden De hypocrisie viert nogmaals hoogtij, en weer wordt onnoemelijk smalend neergekeken op de 'verlopen loeders' van de maatschappij en worden zij met beesten vergeleken Zie ze daar staan, dat intelligent crapuul hun grootspraak…

Dan neem ik alvast de wijk De kortste route naar de bron der A Ter hoogte van de Drentse Hunzerug Op goed geluk - ik moet immers nog terug Van 't lustrumfeest der Light Poëtica We zijn er bijna, de l'Europe Allée Puur grootspraak!…