Alle inzendingen over grote klok, OR apocalyptische toest OR rust

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

adem schuurt uit het duister dat zich ingehouden had een kat legt zich ten volle ruste geen mens, niets voelt zich aangetrokken op dit tijdstip nu, als de klokken de tijd doden…

Een klok zegt niks, Alleen maar hoe laat het is. Zo veel mensen in tijdnood, Een klok zegt niks. In een samenleving, Waarin wijzers mensen de baas zijn. Zo’n grote mensenmassa, En de wijzerplaat zo klein. Klokjes in overvloed, Wat is nou tijd, Welke loopt nou goed?…

De zomertijd gaat zondag weer beginnen En ik betaal hiervoor een hoge tol Mijn bioritme slaat weer flink op hol Over een week kom ik pas weer bij zinnen En bovendien voel ik een groot gemis Ik weet niet waar dat uur gebleven is…

Op een open plek spreid ik een groot kleed, en neem bemoedigend mijn laatste slok. Zo nu ben ik voor de picknick gereed, leeg het flesje kokosdrank, klok klok klok. Mijn rode mantel mag ik niet vergeten. Daarin zie ik eruit om op te vreten!…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

De klok in de toren mocht niet slaan op Prinsjesdag anders was de Koning niet te verstaan gedurende het lange verslag: dus de klepels werden ingepakt zodat de “ rede “ niet verstoord werd…, Want tja, de Troonrede moet je horen geluid van de klok mag niks verstoren……

Weer faalde het apocalyptisch slopen, Ik denk wel dat ik weet waar dat aan lag: Waarschijnlijk was het vrijdag te kort dag, Maar eenentwintig juni staat nog open. Zorg eerst dat je een slimme datum prikt, Voordat de mens zo ‘n kunstje wordt geflikt.…

In de namiddag hoor ik, als het kloppen van mijn hart, de klokken en het is geen bloed maar ijs dat door mijn aderen stroomt. Waarom overvalt me deze grote somberheid nu ik hier, vredig tegen een boom geleund, het gefilterde zonlicht bekijk? Zijn het de klokken met hun zware slagen?…

In het begin was daar het grote niets, maar alles heeft een begin, dus ook dat grote niets, was er niet voor niets! In het begin wat niemand zich voorstellen kan, moest er iets ontspruiten, iets minimaals, niet dan, het grote niets verdween en er ontstond iets.…

De daden zijn achtergebleven in de grot van vergetelheid. Smeekbedes komen niet meer aan. Stilstand. Hersens kraken meer dan een mens verdragen kan. Leegte maakt wensen groot. Heden is verleden. Ik ben de stem van mijn klaagzang. Het huis zwijgt maar de klokken luiden. Luidkeels.…

de klok verslaat de tijd al trager leven krimpt tot een gebaar en blik langzaam is er rust gekomen als stilte in de ochtendmist huizen dromen tegen heuvels onder hemels wit en blauw zachte flarden ruisen uit het dal vermengd met geuren van verval water kabbelt litanieën pluizen dollen in de wind kleuren delen groenversnijdend schilderachtig…

is dan weer stil en kijkt verlangend uit naar mensen die niet kopen de gouden klok van boven in de mooie toren zet niet de vaart erin maar kijkt als oude wijze man de drukte aan en weet dat hij de dag beheerst de dag gaat voort in eigen tempo tot de rust in de avonduren valt de stad komt bij in rust en toch de dag blijft als herinnerd…

Tussen de cijfers op de klok rusten bedachtzaam de minuten. In het uurwerk hangen onverstoorde webben en zittend op een wijzer klaagt de onbewogen nachtegaal geen ochtend aan.…

je bent er niet meer ik weet het wel toch ontmoet ik je nog overal in zoveel kleine dingen de grote klok hij tikt niet meer nu jij hem niet op gaat winden de stilte nu vertelt herinneringen…

daar waar stilte spanning trekt ontbloot leegte in tijdloze traagheid zijn verschijnen hun eenparig bewegen schokt de werkelijkheid door het loslaten van de leefbare basis in kantelmomenten verliest bestaan zijn pijlers en worden perspectieven van hun toekomst ontdaan wie stopt dit apocalyptisch zwarte gat dat in de schepping…

glanst minder dan gedacht de zekerheid die altijd stralend lacht heeft nu wat schaduw meegebracht nog zit het edele in het hart kleurt onderscheid de exclusieve schijn van schaarsheid in de monetaire schrijn maar wat standaard is wordt onderuit gehaald vertrouwen gefileerd de maatschappij raakt ingekeerd en hangt zich op in een apocalyptische…

uren tikken voort op een uurwerk zonder rust zelfs de minuten worden stilaan niet gesust. wijzers turen vol afgunst naar de secondes op de klok ze lopen met pure snelheid en plots komt in mij op we zijn gewoon de tijd kwijt.…

Die grote man Hij komt eraan Die grote man Wil hij me slaan Hij kijkt boos Hij kijkt gemeen Ik ben bang Laat me toch alleen Die grote man Hij doet me pijn Die grote man Ik wil alleen zijn Laat me toch met rust Ga weg Ik wil alleen rust Maar ik heb pech Die grote man Hij maakt me bang Die grote man Hij houd me in bedwang Ik…

De bakens van rust. Om de kwelling van de drukte die de stilte niet lust. Momenten van verlangen om een ander bestaan. Wanneer de vogelgezangen ons opnieuw de oren open doen gaan. Momenten van stilte om een gebrek aan tijd. Om het dictaat van de klok dat niet aan weemoed lijdt.…

Ik gun de klok op zíjn tijd dit verzetje, al was ik er vandaag wel heel vroeg uit. De wind is moeizamer op gang gekomen en rukt venijnig blaadjes van de bomen – ©Inge Boulonois…

kerk klokken verbreken de stilte tussen ons…

Maar, mocht zo'n klok eens even haperen en dat komt nogal eens voor, U bent dan niet meer bij de tijd want die gaat altijd door.…

Honderd klokken klinken in mijn kamer rondom. Jarenlang oefende ik het mechaniek te lezen de haperingen te zien en verloren uren te genezen. Omdat ik dokterde en minutieus recht maakte wat krom was heb ik bij de tijd niet stilgestaan. Tot je om 23.14 uur bij me bent weggegaan.…

Het zal wel ergens goed voor wezen De klok een uur verzet En was het nou nog 1 klok Maar dat is het ‘m nou net In elke ruimte staat zo’n ding Zelfs een paar, nee ’t is geen grap Ik loop me werkelijk de zenuwen Ben ik beneden aan de trap Moeten er nog meer van die dingen Aangepast aan zomertijd De mensen zijn in al hun besparingen De realiteit…

De klok vooruit, een uurtje maar en toch, da’s zeker en zonneklaar zijn de verslapers onder ons, ook een keer weer daar, want: De klok een uur verzet, is niet alleen dikke pret, maar geeft een ander gevoel aan je lijf, dat zich verzet.…

tik tik tik onverdroten graf tik tik tik het lijkt langzaam maar de wijzers lopen in een draf naar de tijd in vergetelheid en dan val ik in slaap aan de tafel waar mijn moeder eens zat tik tik tik mijn moeder en ik…

In Dronten sloeg de klok op hol, midden in de nacht! Het dorpsplein liep al snel vol, want niemand had dit verwacht! Hulptroepen werden aangewend om toch die klok maar te laten zwijgen Het mocht niet baten, wat men ook poogde de klok bleef uit alle macht beieren!…

tikt weg onverstoorbaar knipt de klok door virale pech…