Alle inzendingen over haagse personen OR romanfiguren OR herinneringen

In een kleine en smalle herinnering, haal ik me voorzichtig voor ogen hoe jij eruit zag wie jij was en de persoon die je voor me bent, met jouw stralende glimlach voor me, in gedachte en beeld ben ik God dan dankbaar voor de tijd waarin ik jou heb gekend.…

ik blijf toch wel vervloek mij, verzoek mij ik ga niet weg zoen mij met zoete lippen ik blijf nog even kijk mij recht in het gelaat was mij de oren ik blijf toch wel degene die ik ben ik ga niet weg…

Weet je lieverd, het doet er eigenlijk niet toe of jij van me houdt of zij - ik ben onvervangbaar.…

De splitsing was een feit, gespleten was, haar persoonlijkheid en iedereen maar denken dat ze alleen maar met consumptie sprak.…

een zwerk fluks achter bossage van groen en grijs houterig versteend verleent opgelost vervlogen, een koninkrijk voor mijn drift! hoe graag zweefde ik mee hoog boven nimmermeer…

de glazen waardoor ik zie spiegelen mijn ziel in de avond soms aangeslagen door het stof van de dag er wordt soms veel aangedragen waarvoor ik in gedachten kniel ik ben dan klein de ander vaak sterk of groot kwetsbaar ben ik dan, neen, niet geheel uit het lood ook zijn er dagen dat ik zonder vragen aan zoete druiven proef talrijk in…

Zijn schamel wiegje was een houten kratje, hij kreeg van huis-uit nog geen stuiver mee Zijn moeder had niet eens een port’monnee en vaak ontbeerde hij zijn droog en natje. Hij groeide op tot man en wist van wanten, het zaken doen dat lukte hem voor twee en alles liep gesmeerd wat hij ook dee; zijn saldi groeiden aan, van alle kanten. Maar…

Elke traan, elke lach Alle pijn en tegenslag Alles wat is gebeurd Het leuke dat zich heeft voorgedaan zorgde voor de persoon die er vandaag zal staan…

duizenden onmiskenbaar het Twentse accent vertrouwd het timbre dat weliswaar verzwakt wordt opgevangen nog steeds rillingen veroorzaakt een sterk gevoel van verlangen magnetische krachten verzaakt je zingt hoewel ondermijnd een eigen wijs straalt uit wat vele idolen node missen sympathie niet uit te wissen kritisch oorstrelend geluid persoonlijkheid…

Jij bent de aardigste persoon die ik ken jouw liefde voor liefde en meer mensen dieren het leven ik wil je houden gewoon en meer.…

spreekt samen in kalk een portret uit duizenden een steunpilaar, zeg maar balk woorden doen deze wereld duizelen selenietsplinter in m`n vinger en de korst sluit lucht af een najaarsblad blijft een beginner maar nooit begonnen. laf raadzaam als schaatsen op een ijsbaan, en maar lachen je kan dit nergens plaatsen ondoordachtbaar persoon…

Overal mensen, toch voel ik me alleen. De enige met kleur in deze grijze zee. Een donkere kleur, toch een mens. Een maatschap, maar geen maatschappij.…

Ik stop mijn oren dicht met zelfgekozen geluiden ik giet mijn ogen vol met statussen en weetjes en soms zie ik ver weg op een foto het licht van de dag van vandaag Ik negeer de mensen om me heen, zo persoonlijk is mijn leven, helemaal op mijn maat gemaakt in mijn hoofd en bevestigd door mijn vrienden die mij raken en zich uitsluitend…

in vorm en uitstraling jouw talent dat bij mij al een behoefte heeft herkend samen lopen wij de paden na van onze overeenkomst besluiten met warme hand zelden heb ik zo een koop gesloten want de eer en het gewin voelde geweldig aan mijn kant alsof jij iets had weggeven dat een belangrijk stukje was in jouw leven iets persoonlijks…

Over de hagenpreek Preekten ze vroeger achter de haag ? Dat is een interessante vraag Het was toen in de onze streken Verboden voor de haag te preken Net als nu in Den Haag. Het wordt tijd dat we ons bemoeien Met de politieke hagen te snoeien.…

Jouw kostbaar wezen dat nog zoveel te geven had, door de ziekte in de tijd vervlogen, blijf je in mijn herinnering, vervagend, als eens zo dierbaar persoon.…

Onze persoonlijke herinneringen, die gisteren naar morgen brengen, herinneren we ons altijd nu. Vergeten filmfragmenten, die in oude archieven wachten, kunnen heden worden gezien. Oude boeken, die ons onvoltooid verleden naar een verre toekomst dragen, kunnen vandaag worden gelezen. Tijd is een menselijke illusie.…

De laatste aflevering van de nepflixserie 'Kabiniet', met als weinig verheffende werktitel 'Functie elders' heeft zelfs bij bubbelwatchers rond Haagse kringen voor nogal wat opschudding gezorgd, niet in de laatste plaats bij de gebeten hond met de grote hoed... __________________________________ "Het raakt mij niet persoonlijk," zegt R.P…

Mooie herinneringen nam ik mee aan de persoon die in mijn hart lag maar vandaag overleed, maar niet aan het coronavirus.…

Omarm de mooie herinneringen in gedachte en neem ze mee, verder in je leven. Allerzielen…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

’s Avonds wachtte ik hem op voor het huis in de verte zag ik hem komen blij kwam hij dan thuis heeft mij bij de hand genomen In de stilte wil ik hem ontmoeten even komt hij dan weer thuis met blijdschap zal ik hem begroeten mijn vader, fundament van het huis…

zijn ogen waren echt verblind van mooie vrouwen, sportwagens en zo zijn geest was nog zoals van een kind hij dacht ook nog aan drie bungalows zo wou hij op een korte tijd illegaal veel geld verdienen startte een handeltje zonder spijt in het dealen van bruine cocaïne de gevolgen lieten hem vooral koud want een geweten had hij niet hij…

Achter de hagen van soldateske coniferen Beland in het kunststofameublement Is veel te vertellen Geëindigd in veel te verzwijgen.…

via het famke in mij draag je beeldherinneringen met je mee die hand in hand gaan waaieren bladzijden van het leven uit over de stadsrand in eigen geluid om het met letters in groeven en lagen te dichten dat telt en weegt regelt moeder natuur wel je persoonlijke herinneringen voor de toekomende tijd…

Den Haag Holland Spoor Dat merkt u wel hoor Als u er bent Wordt het u bekend Men Brengt Het ten gehoor: Den Haag Holland Spoor! Station Den Haag Holland Spoor…

De hagen gesnoeid er is rechtlijnigheid weer langs alle kanten…

Een roodborstje landde op de hoek van een haag een bolletje rood maar niet van de kou een vluggertje zo te zien en zo groen was mijn haag…

Ik rapporteer je van een regen mies en mot het kan niet op kijk ik naar buiten ik hoor ze hagen hangen zuchtend gammel in de natte wind…

Er valt alweer een jackpot in Den Haag En bij degenen die de jackpot winnen Verdwijnt waarschijnlijk -want ze zijn toch binnen- Die Haagse pinnigheid vanzelf gestaag Het moet er anders wel zijn uit te rammen Met hele grote Haagse houten hammen…