Alle inzendingen over hadden ze

Neanderthalers hadden hoge stemmen, ze zongen liedjes, maakten daarmee plaatjes en hadden neusjes met méér dan twee gaatjes, ze waren in hun lusten niet te remmen en niet bij kleine jongens weg te slaan, waardoor ze nu dus voor de rechter staan.…

ze hadden zoveel plaats om te zwerven waar ze maar wilden maar ze stapten niet uit hun verlatenheid noch uit hun woorden ze hadden zoveel armen om de stilte van de zee te vangen maar ze hielden de handen met gebalde vuisten op de rug ze hadden zoveel laten liggen tot ze elkaar niet meer konden zien ze hadden alles laten…

Dat we bij dat kleine hostel hadden aangebeld toen we in het italiaanse vensterbankje hadden gezeten En voelden dat we alles hadden, behalve geld Ik had haar eigenlijk nauwelijk nog iets gezegd sinds we bij Orviëto de weg kwijt raakten sinds we onze slaapzakken onder een boom hadden gelegd en bij elkaar hadden gelegen tot het bos ontwaakte.…

hadden we maar hier in een kamer van het hart alle tijd opgeborgen uren waarin wij dachten dat wij voor altijd zouden zijn hadden we maar de doodgewaande liefde naar onze ziel vervoerd waar jij en ik eeuwig zouden zijn…

hersenschimmen kronkelden nooit hadden ze kunnen bevroeden na een te vroeg afscheid ooit nog op de voorgrond te zullen schitteren, zij waren immers de eerste die hadden losgelaten…

De garnalen bewogen in 't vet en ze hadden al lopend ons met deze versheid verrast. Ja, een wandelgang was 't, want we hadden een lopend buffet.…

we hadden het nooit gedaan maar toen we het gedaan hadden toen toen wisten we met zekerheid wisten met zekerheid dat we het nooit gedaan zouden hebben…

Want wat ze toen hadden moeten doen, Hadden ze niet gedaan. Er bleef een gevoel van verlies dat door me leven was gegaan. Het verdriet van verlies, gewenste ouders had ik niet, Ze hadden mij laten staan. Laten staan en gaan op de weg waar ik nu sta Het is niet gegaan zoals het hoorde te gaan.…

Vrijheid Zij hadden de vrijheid te kiezen waarheen ze wilden gaan Zij hadden de vrijheid te kiezen wanneer ze wilden gaan Zij hadden de vrijheid te kiezen met wie ze wilden gaan Zij hadden de vrijheid te kiezen hoé ze wilden gaan Allen gingen Tezamen zittend in hun riemen op hun stoelen omhuld door een aluminium buis…

gegaan Als jij en ik geen zand geen stroming Als wij hier niet hadden gestaan…

We hadden ons een goede dag gekust op mond en wang, besmeerd met zonnecrème. We hadden er nog wel meer van gelust. Maar zij moest gaan. “Tot straks!”, zei zij, ad rem.…

Laatst las ik een levensles Die ging over onthaasten Dan hadden we weer tijd Voor onze evennaasten. Toen ik het begrepen had Dacht ik aan ontmoeten Dan hadden we minder stress Door al dat verplichte moeten.…

Dan denk ik aan de liefde die we ooit hadden. Dan denk ik aan de fijne tijden die we samen hadden. Samen hadden we het fijn. Samen hadden we het ook niet fijn. Dan was het mijn schuld dat het niet goed tussen ons was. Ik kan me nog herinneren dat je serieus met me wou. Ik, ik was er niet klaar voor.…

de tanden de dominante vrouw en gefrustreerde man hadden een scheiding…

Jij en ik gaven een hand jij en ik hadden een band jij en ik geloofden in elkaar jij en ik waren een paar jij en ik hadden vaak plezier om het absurde om het vergankelijke omdat we konden relativeren Jij en ik wilden altijd leren konden goed wandelen waren afhankelijk wilden elkaar niet veranderen hadden een verhaal samen beleefd…

we zaten binnen en we hadden het over voetbal, het weer, IS was toch allemaal wat stonden we buiten te roken kwam er een leuke vrouw voorbij hadden we het ook even over haar en over de onmogelijkheid van haat…

in de pruimentijd deden we ons tegoed aan sappige vruchten die in overvloed voorhanden waren nu zou het ons zeker smaken maar ze zijn er niet meer hadden we er toen maar jam van gemaakt…

na de overtocht op de nieuwe oever keek ik zoekend om me heen ze waren weer aan boord gegaan en weggevaren zonder iets te zeggen er was weinig te zien en ik begon maar te lopen wensend dat ik een stok had op de boot hadden ze uitgelegd wat ze tot nu toe hadden ontdekt en dat het onderzoek nog in volle gang was ook hadden ze gezegd…

als we nu doen alsof en teruglopen naar het prille begin naar de rode heuvel met kale boom en eerste melktanden hoeveel hadden we dan kunnen drinken zonder in slaap te vallen hoeveel hadden we gehouden van, mocht het ooit zo zijn…

Ze, die lieve Amsterdammertjes ze waren met zovele, maar ze hadden het nu wel gehad ze waren moe en de wagens zat ze waren aangerand en aangereden ze waren beschimpt, bespot en bespoten ze hadden met moed de kruizen gedragen ze verdwijnen nu snel uit Amsterdam ze, die lieve Amsterdammertjes!…

Net als de tegenwoordige scholieren Hadden wij vroeger op de HBS Natuurlijk ook graag minder uren les En uiteraard ook graag meer speelkwartieren. Toch hadden wij geen zin in straatprotesten; Wij spijbelden; dat vonden wij het beste.…

Wij hadden vroeger thuis een VliZotrap. Die naam was eigenlijk volstrekte kolder. We hadden noch een Vliering noch een Zolder. ‘Het is een vergelijking,’ stelde pap. ‘Vergrotend’ zei mijn moe, ‘zijn dan de Spaanse.’ en overtreffend is de Messiaanse.…

Het krioelde en het wemelde van dwaze dorstelingen die -gezeten aan de toog hun onkruid schoten in het nat waar ze gestrekt en scheef gebekt hun smart aan lappenlaarzen hingen en genoten van de labbekak die dronken iets vergat Ze hadden voor de maan gedanst in grote lanterfantenkringen want ze bleven zonderlingen die hun lol hadden gehad…

Ze hadden daar de orde die er was vervangen door een valse, zelfgemaakte ze hadden die verspreid als 'n geurloos gas -het was een leugen, maar een goedbewaakte- Ze hadden daar de ongerepte sfeer waar alles transparant en helder blinkte* vermengd met roet en schoorsteenvegersmeer wat ongemerkt hun wereldbeeld verminkte Ze hadden instituten…

Tussen Mexicaans gras hadden ze ons te pakken. (Hun laarzen gewet.) Ze hadden onze huidskleur niet en drongen ons lichaam naar binnen. Trokken ons binnenstebuiten. Lieten strepen na in de vorm van halve swastika's. Verder niks. -------------------------------------------------- Uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

Ik heb ze wel geteld ze waren met vier melklammmetjes wat hadden ze plezier…

Hadden wij dromen, liggen die als confetti op de nieuwjaarsvloer.…

heb ik gestrikt Een oogje hád ik op haar Zij was in voor een flirt Haar dans kon ik niet ontspringen.…

Wij hadden veel gedroomd en hadden ons veel voorgenomen. Maar toen de deur van het huis der dromen zich achter ons sloot en wij naakt en wereldvreemd in de realiteit belandden ervoeren wij dat er niet veel meer was dat ons nog bond. Wankelend waren wij geworden. Twee, door het leven kromgegroeide bomen.…

Ze begrepen er de ballen van, dat wij geen zin hadden om tegen hen te vechten. Nadat ze alles - dachten ze - van ons hadden afgepakt waren ze verbijsterd dat we lachten toen er door zo'n omgevallen boekenkast werd opgemerkt, dat het erop leek, dat we ons hele leven voor niets hadden gewerkt. Gewerkt? Voor niets? Ons hele leven?…