Alle inzendingen over hakken

In San Remo liep een defilé ranke dames hoge hakken duizelingwekkend décolleté slip adé split oké navelhoog uitgevallen kleed er ging een lach van oog tot oog van oor tot oor van mond tot mond maar San Remo is San Remo ranke dames hoge hakken uitdagend decolleté slip adé split oké kom kom glimlach eens mee het rijmt…

Het klinkt raar Een metafoor is waar en niet waar, Er is iets niet in de haak. Ik sta er van te kijken Dat ze een appel met een ei vergelijken…

Een kakkerlak reed naar het Gooi, want daar vond hij die villa’s mooi en at hij restjes kaviaar, tot een butler met veel misbaar hem verpletterde met zijn hak: aan dat soort kakkers had hij lak.…

Verontwaardigd haken zij af voor bedreiging en hondengeblaf alles verloren voor dovemansoren Ze lieten zich ringeloren en gaven het kwaad de overhand O wat een schand voor politiek Nederland…

't Is niet in de haak, Lousewies,' zegt men. 'Wij schoten raak: de regering valt niet', zo weerlegt ze subiet, 'bij het grote publiek in de smaak.'…

Al hetgeen in mij Onstoffelijk is Verzet zich tegen De gang van zaken, Kan niet meer tegen Dat pijnlijke gemis Waarmee ' k naar Het verleden blijf haken En schreeuw mijn verdriet Van de daken dat voor Niemand te horen is…

Jawel, wat ‘KUIP-vandalen’ zijn gekomen en hakken in op een fontein in Rome!…

ik haper schiet bijna uit de bocht bij het zoeken naar uitgelaten druppelt de kleurloze dag aan mij voorbij morgen haak ik de zon aan elkaar wellicht hopend op beter…

je klikt en raakt me aan je laarzen gaan voor woelig ritme subtiel laat je me stikken je hakken zien in sensueel getik toch strikte ik je blik je veerde op en knikte…

Ik zag wel eens één van die hakken breken, dan breekt ook haar trots en staat ze voor schut, bij zo iemand hoef je niet de liefde te verbreken, want ze priemt zo zo'n hak door je hart, die trut!…

Vanaf dat moment heb ik besloten me geen appels meer voor eieren te laten verkopen en zo kon het voorkomen dat: ik voortaan spring van de tak- juist ja op de hak!…

als openheid dichten inhoudt dan haak ik af…

‘Kijk uit hoor’, zegt iemand uit Petten, ‘We zullen goed op moeten letten dat wie met zo’n voet straks minderen moet de hak niet in ’t zand zal gaan zetten!’…

hij hangt niet op de haak waar ligt ie toch de huissleutel? inmiddels schrik ik niet vraag welke broek je aanhad vandaag beteuterd toon je mij de vindplaats van deze dag: je ochtendjas…

Vaker echter is zij een haak, waaraan je hangt in het slachthuis. Doch soms is de liefde een klein, teer diertje, dat gekoesterd moet worden in de hand. ~…

hak een worm in een paar stukken en ze gaan gewoon door als wormen dacht ik opeens daar begon al de taal en dat gaat maar door zo ver weg van dat begin geen weg terug waarom ook…

stenig me met zachtheid en molesteer me met je hart pak een houweel en hak een pad van gouden spaanders kus de grond waarop ik loop en laat ons samen wachten op de nachtegaal…

Dat werkelijkheidsbeeld verscheen, Toen een tyfoon de Filipijnen raakte Maar de magische fantasie Besloot om af te haken.…

Ook in de tijden van Heer Halewijn Bleek men al hoofden af te kunnen hakken. Toen waren er geen plastic vuilniszakken, En evenmin bleek er een stoep te zijn. Op het banket dat toen is aangericht: Zo ‘n hoofd op tafel…..toch ook geen gezicht.…

Was hij als wethouder wel in de haak Zoals bekend had het OM kritiek Zelf sprak De Mos van ‘ombudspolitiek’ Toch leidde het tot een corruptiezaak De uitspraak stemde Richard zeer tevreden Er was geen regel om te overtreden…

ik dans geen poëzie de choreografie is mij iets te subtiel tutu in slanke passen de echte hoge hakken staan me niet wel spijkerbroek en gympen soms vreemde woorden om mijn schrijfsels op te pimpen maar in decors leef ik me uit beluister deze herfst mijn vogel voordat het winterse voor even alles sluit…

Brandschoon fluisteren de stenen van de dorpen tussen deze keien waar mijn hak is bleven haken ligt misschien een lang leven , ga dan niet ver van huis Muziek maak ik met lepels en met vorken onder de rode daken Tot in de verte zijn de zilveren akkoorden te horen met jouw klanken naar een ontbladerd voorjaar als herboren Tussen de takken schijnt…

Tactisch is de liefde niet Want zo bloeit ze niet open Ze is er vrij en havenloos En leeft er van het hopen Als je haar zoekt je vindt ze niet En lijkt écht niet te vatten Pas als je denkt ach laat het maar Dan trapt ze op je hakken…

De hakken hoog, de haren blond en zo? Dan heeft u een bedenkelijk niveau ’t Gevoel voor humor is ook ver te zoeken Wat heb ik toch een hekel aan dat wezen Dit alles moet u als een knipoog lezen…

De lente schiet niet op in ’t Midden-Oosten De leiders hakken in op demonstranten Die Assad en zijn vuige secondanten zijn daag’lijks op de doden aan het toosten Wat kunnen ze van ons nog heel veel leren Bijvoorbeeld eeuwen democratiseren…

En daarom stellen zij nu aan de kaak Mijn honderdveertig pond schoon aan de haak.…

Nu draag ik van ellende hoge hakken, Alleen al om een tang te kunnen pakken.…

Het was deze ruigte tussen jou en mij: emotievolle woorden, hoorn op de haak. Was het een ruzie op berghoogte, gletscherijs, was het eeuwige sneeuw? Wat het ook was, laat eerst de regen komen en dan spreekwoordelijk de wisseling van licht, de bron.…

Ik ga van de hak op de tak Maar als sneeuw voor de zon Ruim ik op Ruimt mijn huis op Ruimt mijn kop op Gooi ik weg Geef ik weg Ga ik wandelen En bewandel dan graag Het smalle pad!…

wanneer wanhopige alles verterende angst mij bekruipt in die gestolen seconden van onachtzaamheid hak ik mij los in camouflagekleuren sluip vermomd door het traliewoud effen een pad dat leidt naar een vrijheid een denken oplettendheid…