Met de twee rode strepen verf nog in mijn haar
Brandschoon fluisteren de stenen van de dorpen
tussen deze keien waar mijn hak is bleven haken
ligt misschien een lang leven , ga dan niet ver van huis
Muziek maak ik met lepels en met vorken onder de rode daken
Tot in de verte zijn de zilveren akkoorden te horen
met jouw klanken naar een ontbladerd voorjaar als herboren
Tussen de takken schijnt het licht van de middagzon
tot de avond daalt. Misschien ; denk ik ; schrijf ik een paar woorden
over het onvoltooide werk dat ik schreef op het gazon
met de twee rode strepen acrylverf nog in mijn haar
Zie ook: http://www.freeartandbeauty.exto.nl
Schrijver: Elize Augustinus, 13 oktober 2019
Geplaatst in de categorie: emoties