Alle inzendingen over hangmat

Rechte stenen, lange benen Een bloeiende roos achter de lach waarvoor ik koos Stengels rijzen in de lucht, reikend naar de vrucht Voor wie ik koos…

hangend in een hangmat zoals dat nu eenmaal hoort in een hangmat waan ik mij tussen hemel en aarde maar gelukkig kan ik nog juist met m'n vingertoppen de aarde betasten... zelf ben ik niet echt in de wieg gelegd voor astronaut daar hebben ze gelukkig anderen voor…

Er was eens een meisje in Bagdad Ze lag met haar vriend in een hangmat Hij gaf haar een kus en zei: "Ik hou van je zus" Toen riep ze naar haar moeder: "Mam mag dat?"…

De zomeravond hangt als 'n hangmat boven de Maas Verbaas me over het geplette gras Dat over is gebleven Na ons wild geraas Wij, makkers hebben 't net gestaakt.…

vliesdun bedekt is broos gebeente mat zijn haar oude ogen maar stil geniet zij van de rook met diepe halen ingezogen hangend in haar geknoopte matje wacht zij of die ene klant nog iets uit haar kraampje koopt bekijkt het jonge volk dat langs haar rijdt en loopt onwetend wat het leven brengt voor haar zo lang al lengt het zoete de diepdroeve…

In de hangmat onder de notenboom met de krantenfoto voor me, zie ik hoe een Schiedamse jongen ontsnapt uit zijn kamer, de weg naar het Licht vliegt, weg van zijn angsten, voorgoed.…

Een heel aardig meisje in Bagdad Lag met haar vriend in een hangmat Hij zei:"Ik hou van je zus." En gaf haar een kus Toen vroeg ze haar moeder: "Mam mag dat?"…

Mijn ogen lodderen loensend door het felle licht opgetrokken na de mist ik hangmat op het wiegen van de dag deugddoend straalt er warmte geef mij doezelend over aan een knappende uil.…

Doezelend in de lentezon in de hangmat onder de appelbloesem wordt zij wakker met vlinders in haar buik. Op de zachte zijige huid onder haar liesplooi krieuwelt een kleurige rups intiem langs de rand van haar appelgroene slipje.…

jij zit in de boot op doorreis ons schip was immers zinkend verspillend dan wel drinkend van mijn baco met veel ijs even heb ik niets te torsen dromend in mijn hangmat langzaam wordt mijn wang nat ach misschien wel van het morsen…

tijd verdwalend in mogelijkheden van oude zomerse verlangens door jou aangeraakt te worden terwijl het paard snuift jouw onschuld onbewust en onaangeraakt door mijn fantasie jouw verveling die vrouwen verleidt en mij wakker houdt terwijl ik schriften vol gedichten herschrijf om ze te laten proeven door jouw blozende lippen in de hangmat…

Zoet is de liefde zo blij als een bij nectar van bloemen een geschiedenis ontvouwt zich land ademt regen onder wolkenverhalen geeft ze hem een stukje toekomst om zijn reis te vervolgen tegendraads komt hij bij haar in veronderstelling van gedachten rust in de hangmat als liefde blijkt te zweven stilte van de nacht.…

Een hemel als een hangmat, met één enkele vingerknip baarde de ochtend een woordeloos bestaan de zuiderse tijdsbeschouwing is uit de wandelgangen weggewarreld, seizoensgeschiedenis uit de bomen geschud zwijgplicht formele roerloosheid toverspreuken van stille inkeer is alles wat rest en jij in je vermiljoenrode…

daar lig je dan akker van belofte glooiend in het licht als een beminde deinend in mijn blik hangmat van verlangen gekoesterd door de zon met weligheid omhangen de elzenhaag hoedt je voor de strakke wind een smaragd voor ieder die je mint je boomgaard lokt geen merel is beducht je aarde komt tot leven de hemel opgelucht…

het was de stilte van de nacht die jou aan het dansen bracht zo uit de hangmat die een siësta lang je chaosdromen netjes heeft geordend het rugzakje heeft geschoond van alles wat jij nog had meegenomen frank en vrij beweeg je op de wind vindt balans in de open hand van het universum met sterren in je ogen geef jij je volledig…

eeuwwisseling in een leunstoel de hangmat bewust in de mist in het winterlicht het laatste groen klatergoud een glazen wereld een bloem in depot voortuin van avondnevel van tan twang eng een fleurig plantje bij de verlaten villa bloeit niet ongezien in rode luchten zal het dagen in haar ogen bloemen goud omrand…

achttien zijn wij - het lampje meegeteld nabij het hangmat waarlangs de gids met sleutels en ketens als laatste nu naar beneden klautert. --------------------------------------------------- uit: Een plaats onder de maan, 1965…

Waar het licht voor staat, vertrekken boze schaduwen uit de hangmat van de haat. Wie z’n sterren telt draagt het licht in de ogen van aardkinderen. Gat in de Melkweg, waardoor oneindigheid schijnt, verlicht zere plekken, worden niet door ons gedicht.…

Tussen twee stammen boven aarde zon in zeeverlichte dagdromen twee paar armen vinden nog meer warmte in hangende beweging zij telt de sterren en hij verdwaalt ertussen…

Gij in uw hangmat wieglende aan lianen, Terwijl uw lokken kronklen tot de grond… Het purpren muiltje met zijn paarlen tippen Zal aan uw slanke rozenvoet ontslippen, Wen gij aldus die wiegelt op de rand… O, hel als gitten lampen zijn uw ogen! En sierlijk gepenseeld uw wenkbrauwbogen! Agaten zijn de nagelen aan uw hand!…

losjes gespannen hangt lui tussen twee basten gebruind het lichaam [senryu]…

Hoor de kat ontspannen spinnen en ga liggen in de hangmat van jezelf. Kijk om je heen. Zie het idioom van alle windstreken: het telkens anders kaatsende licht –…

The Chief poseert in zijn hangmat. Hij slaapt bijna, zoals altijd.…

Zo stil lig ik in mijn hangmat Het minimale wiegen Schrijf ik toe aan mijn hartslag Of dat klopt maakt niet uit Alleen mijn hart is in beweging Heel zachtjes diep ver weg Haakt het slagen aaneen Tot elke vorm van tijd Mijn adem is er niet Mijn ogen drijven af Gedachten zeggen zachtjes Wieg mijzelf tot mezelf…

Bezweken aan omfloerste stemmen graven wij sloten in gedachten bevreesd voor voetangels en klemmen op wallenkant van waterkrachten verleid door half geloken ogen in visioen van ijzervlechters verglijden wij langs erebogen in maalstromen van trage trechters bevrijd van valse spiegelbeelden aan hete hangmatten verklonken zijn wij, armlastige…

mandarijntje met je losse huid en parfum als een zomerhuid een verantwoorde consumptie voor kleuter en bejaarde ze komen uit een ver land een land van hangmatten en golfplaten en oude vrachtwagentjes een kilo in een netje er is er altijd wel één omwikkeld met gevloeid papier maar niemand weet waarom misschien is ie wel bestemd voor één…

Zo wil ik de zomer spelen, lief fortissimo en groots flierefluitend in mijn hangmat lekker luilak, zonnebloot op muziek in driekwartsmaat met noten die wij samen delen ik op trekzak met wat lucht jij, die in lucht gitaren speelde onder bomen die ons dragen zullen God die het verbood tot de laatste noot zal vallen zinderend in avondrood zo…

Ik wil liggen in een hangmat tussen palmbomen in... ach, wat zou ik dan genieten zou me voelen een gravin...…

Geef me een hangmat en een wahwah gitaar.... Of liever nog geef me Billy die loom van summertime zingt Terwijl de vaart, gulzig voor de tijd van het jaar, Sixpacks en schoolvlees slikt. Heeft u ook die snoek gezien? Hij dook net uit het slijk En kijkend in zijn boze oog Weet ik "mijn" vader was nooit rijk.…

Ik had eens de behoefte Om mij te bezatten En deed dit met champagne En rode wijn Gewoon Om los te komen Heel even Vogelvrij te zijn Ik ruste wat, Vermoeid van al dat vliegen, Op wat mij een hangmat leek En liet mij heerlijk wiegen Aan een boompje bij een beek Uren later, Bij het ontwaken, Voelde ik mij niet zo 'hot' Ik had…