Alle inzendingen over heb je dan weleens

Hij draait nog weleens haar stem haalt een verdwaalde schouder op drijft een lach de woestijn in slaat de traan dood die meezong. --------------------------------------------------- uit: 'Zal ik je wijzen waar ik woon', 1967.…

Maar als ik hoor wat Wilders zoal zegt Denk ik weleens: die man is zelf niet echt!…

Dan zal ik u wel krijgen Dit is míjn versje, wilt u weleens zwijgen!…

En alles maakt me blij zomaar omdat alles leeft onder de zon, al verdwijnt die weleens, ik maak me ook vrolijk omdat ik Besef dat als ik dat nu niet doe, het er nooit meer van komt..en ik wil ook weleens het gevoel hebben dat ik leef...…

misschien weleens goed om even uit je eigen boek te komen en iets te schrijven in die van een ander al zijn het maar een paar ondersteunende woorden een grappige allinea of een spannend hoofdstuk geeft je eigen verhaal ook weer meer inhoud…

Ik hoor weleens dat ze hier auto's kraken Of lees van inbraakgolven in de krant Dan denk ik toch: Wat is dit voor een land? En: Zou ook ik me zorgen moeten maken? Maar kijk ik om me heen, dan schud ik nee; Ach, namen ze die rommel maar eens mee…

Voelt u zich weleens opgelaten, Of wilt u daar liever niet over praten. Hangt u te bungelen in de lucht, Terwijl u ondertussen zucht: “Oh, wanneer wordt ik neergelaten “. Vaak moet je dan tactisch manoeuvreren, En niet meer bij, maar af te willen leren.…

zou weleens willen kijken aan de andere kant met m’ n hoofd door zo’n vloeibare muur om met grote verbazing al het moois te aanschouwen en te absorberen om daarna voldaan en gerustgesteld weer terug te keren naar de werkelijkheid van het hier en nu…

Maar lees jij je gedachten Heb je dan weleens gedacht Dat ik deze gedachte dacht Dat had ik nooit verwacht.…

Soms kijk ik weleens naar de maan, En denk, komen wij daar dan toch vandaan. Maar ja, bij ‘ halve maan,’ Waar moesten we dan staan, Als de andere helft is weggegaan? En waar ging je heen Als hij een paar dagen verdween?…

Wat denk je dat die drie prinsesjes kosten En Max wil ook weleens een jurkje aan Plus renovaties die op stapel staan Een speedboot, ook nog buitenlandse posten De fiscus moet geen geld van mij verlangen Een koning hoort slechts vorstelijk te vángen.…

Ik droom weleens van een wereld die nooit kapot zou gaan Ik droom dan over natuurschoon, Over mensen die elkaar bijstaan Ik droom dan over vrede dat oorlog niet bestaat Ik droom dan over liefde, vriendschap die nooit over gaat Ik droom weleens over engelen In het donker met mijn ogen dicht Ik droom dan over gelijkheid Over een wereld…

krenten in de pap willen hebben niemand heeft een baan voor dag en nacht opvoeding normen en waarden gaan ook weleens in de wacht tot de politie belt en ouderlijk toezicht tekort is geschoten het is toch wel hopelijk de laatste keer…

kleine grote dromen in je hoofd dat nooit stilstaat een wirwar van woorden dwalen en vragen constant naar de weg "is het weleens rustig in jouw hoofd?" nee meneer, alleen wanneer ik slaap dan komen de dromen…

Heb je net als ikke Weleens ergens tegenaan lopen hikken, Bijvoorbeeld tegen een beslissing of besluit, Komen we er samen uit Of word het slikken of stikken. Men weet het nooit vooraf, Wijsheid komt pas achteraf.…

Bij zware verkoudheid is het weleens moeilijk in te slapen enkele zang of meerstemmig lied klinkt voortdurend in het donker werkt zich op tot plagend nachtkoor sterk en ontembaar opgericht door het trage zacht glijdende keelslijm dat toonkunst schrijft.…

dan heb ik het weleens moeilijk…

Regen en grauwe kilte worden weleens oppgewekt door een luide knal, die de gedachte verspreidt: afwachten, vol voornemens...…

Goede voornemens bij de kerstnachtdienst gezellig samenzijn bij kaarslicht en heerlijk eten deze huichelarij kan mij weleens het bloed uit de nagels halen laat die kleine nietige bescheiden sterrenvonk alle kracht in zich hebben om zonder sier door ieders ziel te waren voor alle dagen.…

zou weleens willen voelsprieten en ervaren hoe een moeder zich voelt met haar kind het grootste wonder der geboorte uit haar lichaam eigen geworden vlees en bloed eeuwig verbond van bescherming het intens liefhebben waar zelfs de grondvester in al zijn overgave geen weet van heeft…

één keer wil ik nog de scherven als er glas is stukgegaan één keer wil ik weleens sterven van geluk wel te verstaan één keer wil ik nog eens huilen duizend druppels zoete traan één keer in je armen schuilen om er nooit uit weg te gaan…

Kent u ze hebt u ze weleens gezien?…

men noemt mij weleens arrogant, maar dat ligt niet echt in mijn aard, ik maak een gebaartje met mijn hand, en negeer dat soort dingen uiteraard... ik steek mijn kin omhoog en lach heel slap, naar diegeen die zich dat ontvallen liet, want arrogantie is een slechte eigenschap, en zulke eigenschappen heb ik niet...…

Ik ga nog als een vorst over de stang Maar op de fiets ben ik in het verleden Nog weleens van het zadel af gegleden Een tegenvaller voor de scheppingsdrang 'n Echte man kan daar natuurlijk tegen Toch is mijn stem wel een octaaf gestegen. (Een heer die langsreed zei me desgevraagd: 'Ik voel me door dit nieuws op stang gejaagd.')…

Het geloof is van mij afgegleden als een oude jas uit het verleden, het was eens zo vertrouwd, zonder is het weleens koud. Er zijn tijden, dat ik hen kan benijden, de zekerheid die zij ontvangen doet even naar een geloof verlangen.…

Jij denkt niet, maar voelt wel en dan wil je weleens schuilen ver weg achter een heg of een grote steen. Je schoonheid bewaren en je bescher- men tegen al het kwade.…

als een gedempte avond liggen ze al dagen verpakt op tafel onaangeroerd zoals dichte gordijnen zij is oud en grijs haast in slaap het geluid van decemberklokken gloeit na in haar schoot, het wonder van weleens negen maanden had ze er op gewacht hij ging zijn eigen leven in vandaag is het niet anders…

Er is altijd iets belangrijkers Belangrijker dan ik Flitst er weleens door mijn hoofd Op een onbewaakt ogenblik Niet dat ik mij altijd stoor Aan de hectiek van alle dag Niet dat ik mezelf nou Zo laag inschatten mag Niet het geneuzel van domme mensen Dat maakt mij soms zo moe Maar het feit Dat men mij ziet En het gevoel geeft Dat ik er ook…

Heeft bewustzijn zin als zin ontbreekt en bewust overschat Zijn het woorden of de daden die zoveel invloed hebben Lijken de wegen vol hobbels en toch is het plat Zegt men weleens dat spreken zilver is en zwijgen goud Toont dit jouw stilte, jouw vorm, gesneden uit hout…

Maar soms denk ik weleens tijdens het uitlaten Het zou nog gezelliger zijn Als we nu lekker met elkaar konden praten Ik zou hem van alles vragen Val je ook weleens ten prooi aan existentiële gedachten? En als jij thuis zit en ik op kantoor Wat doe je dan de hele dag tijdens het wachten?…