Alle inzendingen over hechting OR kind

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Volgens de psychiatrische wetenschap ben ik als borderliner in mijn babytijd verwoest door een mislukte moeder-kind-hechting, wat mijn latere, extreme ontsporingen verklaart.…

naam had en haar plaats kende belandde zij in een andere vreemde kudde ze leerde waar ze slapen eten bidden moest wie de wolf van de meute was wie de hond haas of het hertje was omringd door luidruchtigheid voelde ze bevrijding het was een vlekkeloze transformatie van een bang naar een schijnbaar aangepast roedeldier in wie de hechting…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Wat je maar zou willen willen man of vrouw, hermafrodiet slik voor nu alvast wat pillen tot je geen verschil meer ziet Dr Freek komt dalijk kijken het is druk in de kliniek want het team is energiek u zult snel een ander lijken Dit mevrouwtje wil graag ballen die meneer daar is abuis we verwisselen ze van kruis hier een hechting daar…

naar hen zonder ze echt te raken zomaar contact maken was niet altijd gepast de regels in een orthodoxe wei voelden niet altijd vrij zoals vaak in de natuur hebben zij graag een goede buur van hetzelfde soort in elkaar verstaan zonder woord veel anderen aan de overkant genereren een los groepsverband zonder diepe familiaire hechting…

Daar ligt dat jochie, aangespoeld, Dood en eenzaam. Dat was toch niet zo bedoeld Toen zijn moeder hem in zijn armen nam en hij als baby op de wereld kwam?…

ook het vuur in brandend zeer je bent de radar van mijn ogen het refrein in ieder lied de kleur van regenbogen maar ook de snik in wrang verdriet je bent de woorden die ik zwijg de stift op mijn beide lippen mijn knieen als ik weer nijg maar ook de saus die ik wil dippen je bent de knipoog in de avond de houtblokken op het vuur de hechting…

Zij die twee gezonde Kind'ren het levenslicht Liet zien en ze in liefde Heeft grootgebracht moet Nu de dood haar langzaam In bezit neemt constateren Dat alleen de dochter nog Om haar geeft - haar zoon Heeft al vijf jaar niet Meer van zich laten horen En hoe dierbaar de kind'ren Voor haar zijn blijkt wel Als ze na uren diepe…

Waarom is het zo moeilijk om uit te leggen, hoe leeg mijn leven zonder kinderen is?…

ook het vuur in brandend zeer je bent de radar van mijn ogen het refrein in ieder lied de kleur van regenbogen maar ook de snik in wrang verdriet je bent de woorden die ik zwijg de stift op mijn beide lippen mijn knieen als ik weer nijg maar ook de saus die ik wil dippen je bent de knipoog in de avond de houtblokken op het vuur de hechting…

later zal men jou wel uitleggen dat je bang was voor een fantoom waarop jij beschadigd mag zeggen ik heb een hekel aan mijn oom deze traditie zal jou lang heugen oom Peter was er toen niet bij familie en koppel genoten volle teugen sinterklaas praatte net zoals zij zwarte Piet moest naar de ehbo hij klopte te hard tegen de ramen tien hechtingen…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

het lot van zijn nageslacht hangt aan zijden takjes ouders weten wanneer het tijd is voor het vaarwel de heraut van het einde blaast en snijdt de hechting door om een wreed poëtisch spel te spelen met al die wezen van schrik verkleurd vinden ze onthecht de aarde ik zie je daar zo broos liggen ik neem je mee naar huis daar…

Je doet je ogen open, één voor één en slaat me gade. Ik doe mijn ogen toe, één voor één en ga te rade. Ik zie je zo heel veel beter, intens leef ik met je mee, jouw levensloop, mijn replay. Je vallen en opstaan,  je vreugde en verdriet, je glimlach en je traan Jouw leven, mijn bestaan.…

een fietsend kind werd aangereden en was op slag dood langs een wegberm staat een kruis met bloemen omhangen en een chauffeur zit met een wrang gevoel gevangen.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Ik heb me mooi gemaakt voor het mooiste meisje wat ik ken mijn dochter Giulia Eleonora Liefje 13 november 2018 12 jaar geworden om haar te komen feliciteren, respecteren en eren ik heb m'n best gedaan dat te bedenken, te kopen, te geven wat recht doet aan haar intrinsieke, boeiende, bloeiende uiterlijk zodat haar halsje van tijd tot tijd gestreeld…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

was niet hol maar hechtte het team in ervaren om samen ook deze klus goed te klaren subtiel werd ik verleid wat meer dan mijn lijf bloot te geven om zo de spanning van het gebeuren met rust in te kleuren nog kijk ik terug op die gezellige club waar niemand steken liet vallen alleen ik ben de klos pas na acht dagen maken zij de hechtingen…

praten tegen lange rijen stenen, aaneen gemetseld tot een starre muur, geen venster om het licht van vrijheid te omhelzen en geen deur om alle waarheden buiten te sluiten kille dwazen nokkelen met hun knokkels tegen de grijze voegen, de zwakste schakel in deze donkerrode doorgelegen vesting - niets is minder waar, de hechting is sterker…

Ik ben zo juist weer lid geworden van de bibliotheek Als een kind op zoek in een koektrommel keek ik in het rond en vond wat Juweeltjes Nu thuis Aan de koffie Heerlijk in mijn Uitgezochte schatjes Aan het Neuzen Het maakt Me blij En het zonnetje Schijnt weer Binnen…

mijn handen deed ik samen mijn laatste woord was amen daar tussen klonk mijn wensje voor dit lief, klein mensje ik vroeg geen spel, geen speeltjes geen kleurtjes of penseeltjes ik vroeg voor jou met veel plezier voor elke dag een klaver vier…

Stukje aarde drijvend op hoop dobberend op water zoekend, tastend naar de juiste richting zorgzaam gehuld in wazige slierten zon en dauw klein sprietje gras komt voorzichtig tevoorschijn plots overwoekerd door de schaduw van vluchtig onbegrip zonder mededogen, in één oogwenk verwoest de aarde nu dor en korrelig vertrappeld…

traag ontneemt het woekerend sterrenkroos de ademhaling van water dat gelaten verdwijnt roerloos wacht op blootstelling aan licht en lucht was het kind verwonderd toen het in het water raakte en het kroos zich eensgezind sloot de handenwringende tijd voordat iemand kon bevatten wie het kind verborgen hield en toen de…

we wisten het zeker: jij zou voor altijd duren tot die lege uitgestrekte dag en het onwezenlijk stil werd in onze straat het licht ebde weg je kindertijd was even smal als de doodskist waarin wij jouw broze lijfje zachtjes legden…

In volle schoonheid weggenomen, Van de plek die was gereserveerd, Voor de liefste in pa en ma’s dromen, Hun kind, dat nu hun hart verteert. Weggerukt uit hun midden, Nu gezeten aan Zijn rechterhand, Kunnen zij slechts bidden, Voor hun dierbaar aanverwant. Moet ‘t lot het nu ontgelden?…