Alle inzendingen over heg noch steg

geluk vraagt om verdriet ik wil je ik wil je niet aanwezig zijn dat doet zeer dat doet pijn mevrouw, mijnheer ik ben even weg verken heg noch steg neem mij niet kwalijk…

Ik scheer mij weg Verlaat u met heg noch steg.…

ik kloosterde dacht vrij te zijn maar stilte kluistert alle woorden en ketent me aan eenzaamheid sandaalde in een koude pij door de kerkers van mijn geest kende heg noch steg ik was er nooit geweest heb me ontbloot de reiniging gedaan in ijskoud confronteren misschien word ik een beter mens eens moet ik het proberen…

noch steg.…

je gaat niet zomaar als je wordt bemind bij een glimlach van een geliefde en sprekende ogen van een kind soms blijkt de aarde te groot of de hemel eindeloos ver weg een ziel is dan in diepe nood het gevoel geestesdood denken kent heg noch steg je gaat niet zomaar als missen huilt in het donker waarin de zon is verdronken…

noch steg En als ik je in de ogen kijk Zie ik dat je zelf niet weet Wie je bent…

In een oerwoud van mensen kiest ieder zijn weg en al dolend weet men heg noch steg.…

Mijn gang vertraagt, de uren wegen al is mijn hart nog onderweg en kwam het U, God, zelden tegen - en weet het hier ook heg noch steg. ik treur niet in de najaarsregen en 't is geen klagen wat ik zeg. --------------------------------------------- Uit: Herworteld leven, 1990…

staccato hakken harde klieren zachte tonen ver vooruit zigzag springen lettergrepend zachte klank der hemelluit bassen zingen rollend swingen zwieren zwaaien zwiepend kraaien pirouettende trompetten ouverture maagdenkoor droomt de zwaan van lichte zinnen punten komma’s heg noch steg x en q zijn uitgezongen spaties dansen…

Maar de wanhoop mag niet winnen - mensen zijn steeds onderweg - en al zijn we dwaas van zinnen Eén toch kent ons overleg, wil reserveloos ons minnen waar wij weten heg noch steg.…

een vogel kijkt niet om zoals ik vaak doe jij scherende zwaluw met gevorkte staart in duikende vlucht tref jij je doel ik denk steeds na over wat mij zorgen baart jij spreidt je vleugels uit als vanzelf ik zoek met moeite de weg schoorvoetend , aarzelend weet vaak van heg noch steg jij boerenzwaluw verkent de aardse velden trekt…

De Maagd die 't Kind zal baren, ze gaat nu stil op weg - wat zal de toekomst brengen, ze weet hier heg noch steg. De hemel zingt van stilte, geheimen zijn zo groot - de Maagd die 't Kind zal baren, ze baart Hem voor de dood. De toekomst blijft verborgen en God zwijgt nog altijd maar toch is Hij gekomen temidden van de tijd.…

Links bij mijn oor is het warm en nat mijn oog dwaalt af valt bij mij weg het asfalt glimt mij tegen storm en regen zijn tot zegen ik ben op weg rondkijkend zie ik boeken kaften op een rij gelezen en vergeten was het heg noch steg luisterend eerst links dan rechts hoorde ik weer stemmen doof zijn, niet begrepen weer iets weg…

Onbehagelijk vervolg ik mijn weg, weet heg noch steg. Niet ver van mij vandaan brult een leeuw heel luid en trillen mijn ledematen. Aasgieren in de lucht en op vlakten uit- gestrekt ligt hun prooi verspreid dat de overlevingstocht niet heeft gehaald. Ik zie hoe een aasgier op de rug van een verscheurde bizon landt.…

BOVEN DE REGENBOOG Ik zweefde boven wolken hoog boven een dode wereld, ver weg Voorbij een pastellen regenboog en wist nogmaals heg noch steg Ik zweefde met de wolken mee dwars door een frêle regenboog En toen, je gelooft ‘t amper, zeg trok jij voorbij mijn geestesoog Ik zweefde achter wolken aan evenwijdig aan mijn regenboog Ik ontdekte…

Je voelt je razendsnel vertrouwd met oude steden, fraai gebouwd om torens heen: al kende je daar heg noch steg, na een klein uur vind je de weg heel goed alleen. Maar neem een wijk uit onze tijd: je raakt er vaak de weg nog kwijt na honderd keer. Zelfs in één bouwwerk, één kantoor, zoek je je rot, de jaren door en telkens weer.…

Een baby-kleuter zoekt zijn weg Door een ruimte, weet heg noch steg. In tijgersluipgang als geen beter Langzaam, zeker, centimeter voor centimeter. Probeert een wereld te ontdekken. Kruipt van hoek tot hoek, naar allerlei plekken. Met een rammelaar in zijn handje en nog nauwelijks een tandje.…

Ik raak mijn kussen, val in slaap de droom is nu al om mij heen op vlindervleugels zweef ik weg ik ken hier heg noch steg herinneringen komen nu al boven wat hoort bij mij en is van jou mijn lieve metgezel met vleugels,oh zo teer jij past op mij, dat ik me niet bezeer dit is een leven in een atmosfeer, die ik niet ken maar wel begeer jij…

noch steg dan valt het doek Ons motto is en blijft het meest: voed heilzaam toch uw geest en pak in 't licht van holland leest voor naast de pan een boek!…

Heg en steg Wil en weg Verlaten straten Stegen verlegen Tram, bus, fiets Ik rijd naar niets Trein dendert voort.…

Verklaar u eens nader, dan scheer ik mij weg En verdwijn in het niets, waar ik heg ken noch steg…

Wat letters en woorden en heel veel wit dat hier of daar er misschien tussen zit, dat maakt de ontmoeting, dat maakt het verschil, en of jij of ik dat nu wel of niet wil, de taal gaat haar gangen, het denken zijn weg, het leven stroomt verder, weet heg soms noch steg maar laat ons maar dulden wat ons overkomt, de zon en de regen,…

en steg staat nog steeds hetzelfde huis maar die zachte warme mantel waarin ik woonde, is voor altijd weg…

vanochtend neem ik een andere weg loop zogezegd in de schaduw van gister dezelfde route maar in een ander daglicht als een ontdekkingsreiziger ben ik, lopend naast de heg die mij geleidt langs een laatste rustplaats nu komen de namen in beeld op de stenen maar ik ken in het verleden geen steg noch het wenen wat ooit werd gedeeld ik…

mag ik je hand vasthouden want de chaos is zo groot weet heg nog steg kan niemand meer vertrouwen de toekomst lijkt wel dood weet niet eens hoe te beginnen zelfs het eindigen is me niet gelukt heel diep van binnen sta nu met handen leeg maar weet me niet alleen omdat jij ook mijn chaos meebeleef…

nog steg en keek in de fotolens die zweeg en niets verklaarde…

Je had iets aan de heg staan schikken ik haalde wat spinrag uit je haar, dat zijn van zulke ogenblikken die ik mijn herinnering bewaar, veel later, als wij beiden gewoonweg daar geen weet meer van zullen hebben, speelt wellicht de wind nog in die zelfde heg met daarin die zelfde spinnenwebben.…

Met hindernissen , moeilijk begaanbaar Of kennen we heg nog steg En vragen er niet meer naar. De smalle weg, die leidt tot God In tegenstelling tot de brede weg, vol pracht Maar die niet leidt tot God, als slot Op het einde van de smalle weg, is God die wacht.…

Wie alleen z'n eigen 'gevolg' volgt die zoekt, vindt geen oorzaak meer!…

Vreemd wordt niet eigen je blijft:wees Het is er noch je vader- noch je moederland.…