Alle inzendingen over hemel OR zon OR maan

Achter de horizon verdwenen Een gouden zon, mochten we vandaag weer even lenen... De maan komt op schijnt over't donker van de aarde... Ik schat de zon en ook de maan op juiste waarde... Sterren, overdag niet te ontwaren De hemel bezaait, ik kan het niet verklaren...…

Toen de zon nog scheen op het duister van mijn leven, was de stilte nog oorverdovend. Maar nu, nu de maan als een lichtbaken aan de hemel staat, nu pas begrijp ik wat jij al die tijd probeerde te zeggen.…

Onderwerp: volle maan- dag-nacht Als het zonlicht nevel wordt Broeder zon, zuster maan, genderneutraal, Naar de hemel reikt, Broeder maan, Kindsheid wordt, Dan dooft het licht nooit uit, De sterrrenlichamen de handen reiken Dan zijn er geen Klaagmuren Ook niet in Termuren, Maar zing ik hun oudere liederen om de donkere nacht te verstillen…

Als de zon dooft, en de sterren aan de hemel staan. Dan kijk ik naar boven en zucht, want met de avond komt ook mijn herinnering aan jou terug. Eerst was ik jouw beste vriend nu zijn de maan en de sterren dat. Maar toch… Als ik zo in de avond naar de hemel staar. Dan denk ik nog steeds aan jou. Ach was je er nog maar.…

En verder niks dan hemel. Ik heb in duizend ogen de maan gezien maar nooit de zon zien doven. IJzer duidt leven op exoplaneten.…

....hoog in de hemel, tussen de zon en de maan, ....zoen ik je gezicht, en zweef bij je vandaan. ....van ver zie ik jou, kijkend naar mij, ....en word warm van je blik, omdat ik weet wat die zei.…

Eerst nam men haar man weg en nu ook nog haar kind lange tijd zal het duren voordat zij de rust weer vindt. Opstandig zijn eerst haar gedachten dan berust zij in haar lot zij weet dat haar man en haar zoon voorgoed mogen rusten bij God.…

Kom mijn liefste want de zon baadt haar dag tot doven in schemering die blozend beeft daar duister loom van zwoelte nadert deze nacht kekasih zullen wij strelend vuur versmelten sluiers maanlicht hemels minnen en sterren ademloos verbazen tot de ochtend aarzelend een nieuwe morgen daagt…

sterren en mano o maam o maan…

‘k heb jaren naar de maan gestaard En als hij er niet is Is er iets wat mij dan zorgen baart Dat vreselijk gemis De zon kwam op, verwarmde mij Maar toch had ik het koud Ik werd dan helemaal niet blij Dat vóelde denk ik fout Als ik nu langzaam weer geniet Van een kleine zonnestraal Verdwijnt misschien dit verdriet Vanwege mijn verhaal…

Hoog op de top van het duin ontwaart men een prachtige zonsondergang een vuurbal weerkaatst boven het golvende water de schemering valt en de maan werpt zijn lange stralen over de zee die zich koestert in de vallende duisternis lijkt het bij vloed of het een meer is de zee kabbelt voortdurend op het roze met zilveren zand het zilte nat…

Ben bang van jou geworden, je bent veranderd omgeslagen van dag naar nacht, van vandaag naar gisteren Waarom moest je weer terug naar de schaduw uit mijn licht gebleven, mijn warmte laat jou koud Je bent teruggegaan diep in de nacht, Je keert je rug naar mij, ik probeer erdoorheen te kijken mijn licht op scherp te stellen en door jouw…

duikt in schoonheid onder met diamant getinte stralen smelt langzaam de horizon in alle poëzie talen troost ze mij door haar verleidelijk lonken met een lichtstreep van tintelend verlangen wil de zee een laatste glimp ontvangen deze dag brengt geen nacht immers de maan loopt wacht…

De stilte van de nacht de maan die mij toelacht een vallende ster hij komt van ver de zon verdwijnt achter de maan het begint te regenen laat de hemel nu een traan daar boven is het een pracht tafereel het lijkt wel een podium of een toneel met de sterren als acteur de maan is dan de souffleur en ik ben het publiek het is prachtig gewoon…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Zittend op mijn balkon, gezicht genietend in de zon, bedenk ik, dat ook nu ik moet genieten van de warmte van de zon, wetend, dat ie met een paar uur, weer vertrekt van mijn balkon, om plaats te maken voor het avondrood, overlopend in de donkere nacht, met aan de zwarte hemel de maan en hier en daar een ster.…

dat niet te verwoorden is dat een onvergetelijk beeld nalaat dat met mij gaat slapen en weer opstaat als de zon, de maan en de sterren die lichten aan een hoge hemel maar niet te bereiken zijn zo meen ik, dat ook jij daar bent onbereikbaar in een lichtende schijn…

O wat zon is komen dalen In de Maagdelijke schoot! Zie hoe schijnt ze met haar stralen Alle glanzen doof en dood. Ai, hoe schijnt dit hemels kind, Aller zielen licht en hoeder, Zon en maan en sterren blind, Uit de schoot der zuiv're moeder!…

Hemel vaart dàg hemel fonkelende sterren en ik zie je staan op de maan het is mistig aan de hemel en het regent pijpenstelen een zoete belofte een hemel naar de maan…

Zie wat de Here schiep in zeven dagen: De hemel en de aarde en het water, de zon, de maan, de dieren en wat later de mensen tot Zijn innig welbehagen. De achtste dag had Hij geen geestkracht meer en schiep uit puur chagrijn het pokkenweer.…

de maan glijdt op de toppen van mijn uitgestrekte vingers naar een hoogtepunt bloost zich geel de hemel in na die rakelingse bevingering en streelt de zwarte stilte zon van de nacht maar zo gehavend dat ze eeuwig ootjes vormt van pijnlijke herinnering…

het licht is niet eigen als zoon van de maan weerschijn ik in de tweede hand woon ik in het tweede huis leef ik in de onderwereld protuberansen verkleinen mijn kansen mijn gelaat is pokdalig gekraterd de inslagen waren hevig en ergens rijdt nog een karretje rond gevoed door zonnecellen…

in richtingen waar vlekken zonnig schenen of angstaanjagend waanideeën kind aan huis, een arm buiten drong naar binnen om de duivel weg te drijven die beste vriend verdroogde als een afgedropen pen hij schreef haar lichaam niet want dat was al gebroken dus schonk ze het de witjassen ,zonk hen tot de bodem met haar laatste zonde... naar de maan…

Wat een geluiden, wat een oceanen! Elke letter opent de verte. Door op een knop te drukken, Door aan een touw te trekken, Door een handel over te halen. Elke lettergreep opent de verte. Met een donkere zucht uit de diepte, Met een kameraadschappelijke lach van opzij, Met een schrille kreet in de wolken. Elk woord opent de verte En ruikt…

Jij bent de maan die waakt over de nacht. Ik ben de zon die eenzaam op je wacht. We zullen elkaar niet bereiken. We zitten niet op dezelfde baan, als jij opkomt zal ik ondergaan.…

Het is een hilarisch gezicht zoals de aarde wordt verlicht door de zon en door de maan de grote beer die je aan de hemel ziet staan de poolster straalt in volle kracht het is een koude heldere nacht een ster gaat op de vlucht ik geniet van de avondlucht het is een prachtig fenomeen ik vergelijk het met een edelsteen een ster is net een diamant…

de zon en de maan kijken elkaar glimlachend aan stel je voor zegt de zon ik zou jou niet kennen hoe saai is dan mijn bestaan met jouw donker en mijn licht houden wij het leven mooi in evenwicht…

ik naar de maan want de maan in mijn leven dat is zij kwispelend naast mij Mijn zon en mijn maan zullen jullie altijd zijn Mijn yang en mijn yin mijn mooiste spiegels Soms zou ik willen dat ik ook een staart had waarmee ik kwispelen kon…