Alle inzendingen over hengsten

Niet eerder zag ik een uitvaartkoets zo zwart dat zelfs de fiere hengsten onder hun dekmantel geween pluimden roze boeketten en ballonnen zwierden treurig rondom de eiken rustplaats van het kind hoorde het getrappel van de hoeven dat raakte als een zerk op de bodem van mijn ziel toen ik intenser luisterde heelde het geluid bewuster…

Kort zag hij zich weer als een jonge hengst Wat zou dat wijfie daarvan opzien En haar mening over hem herzien Want god, nu zag ze hem wel op zijn engst. Aan haar gegil te horen was dat wel gebleken Ach ja, helaas, de ouderdom komt met gebreken.…

met durven nog maar pas begonnen toets ik onzeker een tree van mijn trap Voorzichtig beklim ik mijn wezen leg mijn leven in de schaal en lijm met mijn verhaal in hortende rijm -Wat doet het goed dit eindelijk te lezen- Van de reacties schiet ik nokje vol moeilijk ook, bij een ander te herkennen ik moet nog aan de warmte wennen Dan die hengst…

Ze preste mij de kinderen te erkennen Die zij had onderwezen, opgevoed Ze waren immers van mijn vlees en bloed Madame de Monteban kon dat bekennen Aldus besloot ik, Koning, neer te pennen Wat eerdere voorschriften hadden verhoed Het deed de beide vrouwen zichtbaar goed Françoise wist de hengst in mij te mennen Er kwam een Internaat nadat…

ze droomde ooit een paard te mogen zijn met weelderige wapperende haren bereden door de dapperste huzaren zelfs zweep en sporen kregen haar niet klein zij was een fiere furie vol venijn die slechts met echte hengsten wilde paren de zonen van de kudden der Tartaren haar hoofdstel was bedekt met hermelijn gedwee is zij de koets weer ingestegen…

Dit wordt 'r allerstrengst verboden: 'Als het wéér gebeurt, dan geef ik jou een hengst!' De vink ziet, dat z'n dochter flirt en zegt: 'Je doet wel link!' Terzijde: dit is niet gebeurd; het is een blinde vink. - En ook de rest is louter luim; het is niet echt geschied. De rijmer zuigt 't uit z'n duim. Nee, dieren praten niet.…

Ze maakt zich schoon van dat wat is geweest door 's nachts de vuile was eruit te dromen daar gaan ze: merrie, hengst en fabelbeest chimaera's, wangedrochten en fantomen. En opgewekt hervat de mens zijn queest': het stersignaal naar binnen laten stromen..…

Op mijn zwarte hengst over de stille landwegen naar de eindeloze kust aan zee waar zilte adem uit jouw lichaam ontsnapt op de vleugels van een zwaluw verder mee de zomer in en je spreidt jouw benen als een rivierenlandschap laat mijn beekje binnen aan de buitenkant op mijn donkere paard door de kalme bossen naar de groene heuvels…

Toen heb ik hem een fraaie hengst verkocht en daarna ook een flinke ram gegeven.…

In de herfst schuilt haar vrouwelijkheid in de winter meest vermoeide mannen in de lentes lonken kinderen onbevangen, ben ik zomers tot alles weer bereid, er bestaat geen verlies aan tijd als we elkaar komen te vervangen, een hengst die schrijlings wordt bereden, beteugeld, gevleugeld van verlangen snuift briesend het koren van de molen, te…

In het voorjaar schuilt haar vrouwelijkheid, winter's lonken alleen vermoeide mannen, zomer's lonken kinderen onbevangen, ben in het najaar in alles bereid, dan bestaat géén verlies aan tijd, komen we elkaar vervangen, wordt de hengst van passie schrijlings bereden, beteugeld, gevleugeld van verlangen, verschuiven dekens van de evenaar,…

(bij 'Meisjespaard met spiegel' van Iris Le Rütte) De jonge merrie zit zo lief naar zichzelf te kijken, de kamspiegel tussen de twee voorbenen vastgeklemd, braaf als een grote hond die pootjes geeft en ze blijft maar kijken, al ontploffen er granaten om haar heen, al lopen er beeldschone hengsten hitsig langs haar lijf, al vergaat eens de…

het spookslot van Horst de Diestiaanse parel in het Hageland - van einde en ver bezocht - eenzaam is de spits eender welk seizoen één schietgat in de donjon - het oog van de tijd middernacht in Horst de spookkaros, getrokken door zes git hengsten jeugdherinnering: ‘het bootje met nummer zes - nu binnen komen”!…

Op de toppen van de duinen stuiven witte hengsten, Fatima wuift met haar sluier naar de westenwind. Spuitend water, een oase, mannen en kamelen, de woestijn een tamboerijn, een rinkelende zandstorm. Het donker kreunt, het zonlicht dreunt, een roodgekoonde horizon rolt aan over de heuvels.…

rijdt de eeuwen langs van keizers en wat pauzen je lapt ze aan je laars een luchtig tussendoor met witte wijn want macht wordt geserveerd met vele sauzen je blik is weids, maar alle kathedralen zuchten van gezemel over luchten het aardse paradijs wordt slijts teveel verwachten God als superkoning van zijn eigen hemel je slaat de hengst…

k zinge u, o vlerken die spant als den schoft van een trek-os, maar die teder en licht zijt als de vlerk der kapel; motor, 'k zinge u en ronk in me-zelf als het dommelig ronken, ('lijk aan de deur van een bie- korf gonst hommelen-ronk,) schuddend uw binnenst, en schuddend de schuite en schuddend het want-werk, schuddend als de aêm van de hengst…

tot een gehoornde hengst de merrie van de nacht verleid zal ik dat spoor volgen en de duivelskunsten vullen in hun vacht. ik dool om te willen zwerven langs de seizoenen aan de wand van de inmiddels gestorven tijd met z'n steeds uitbottende hand.…

van Aymon Wiens naam bij ons verbasterd werd tot 'Heem', Heer van Dordogne, ooit genaamd Dordoen Een graaf van Karel, maar geen Elegast Met Charlemagnes zus was híj getrouwd Zij schonk haar echtgenoot Aymon vier zonen Ritsaert Adelaert Writsaert Reinout Strijdvaardig was Aymon, maar trots het meest Op Bayard, felle trouwe zwarte hengst…

in het kraken van gebeden roep ik de God uit het verleden met woorden die ik had geleerd Zijn Zoon heeft de chaos ook niet gekeerd paarden braken hun nek en tanden op stenen handen die wezen naar elkaar vingers beschreven hun strijd met bloed uit die tijd vol jaloezie barstend van nijd de zwarte hengst met flanken die dampen…

ik bespan mijn koets met schimmels, ruinen en een zwarte hengst ik tuig ze op, zwaai en juich maar als ik aan de leidsels trek hoeven spatten vonken uit de straat als de koets zich langzaam in beweging zet, nog draven ze gestrekt, ik kijk niet om zeg me waarom we slaan op hol en stijgen langs ogen vol afgrijzen bolle koppen nokken…

't Is een hengst die ze hem heeft gegeven. Voor de onverlaat is het geen feest. want hij heeft niet terug van het beest en de vrouw steelt de show als de EHBO hem komt halen: hij is er geweest. Al is ze een stoot om te zoenen, blijf netjes, want stout zijn d'r schoenen.…

En komen we elkaar vervangen, wordt de hengst van passie als overwinnaar bereden, beteugeld, gevleugeld van verlangen en verschuiven tekens aan de evenaar.…

Voor een lange voermanswagen, volgeladen met kareel, wordt een hooggebouwde hengst gespannen in zijn sterk gareel. De oude voerknecht trekt geweldig met de toom en schreeuwt het uit.…

ja, ik heb de kruik gebroken languit gelegen in het riet in Rimbaud’s dronken boot maar waar en wanneer zelfs de zon heeft het nooit geweten toen horloges nog geen secondewijzers hadden en ik zonder verrekijker op pad trok het verleden deel was van het nu de hengsten tijdig steigerden en moeder bloedde iedere maand zij gaf me de kruik…

De kater ’s nachts op ’t hellend dak Een gade zich kiest op zijn gemak De wakkere haan steekt nooit zijn neus Dan in het kipje van zijn keus, Terwijl de weegluis aan de wand Slechts Haar zijn woord en hart verpandt Wier beeld, als hij de sterfling beet, Zijn borst van wellust hijgen deed En ik, die hoger toch moet staan Dan weegluis kater hengst…

Voor een lange voermanswagen, volgeladen met kareel, wordt een hooggebouwde hengst gespannen in zijn sterk gareel. De oude voerknecht trekt geweldig met de toom en schreeuwt het uit.…

Haar toon verdooft het oor Draalt over drijfzand Door een mistgordijn Een knapenkoor dat één stem smeedt Met een zucht naar verboden stranden Waar ruiters naar een nulpunt staren Hun schuwe hengst brengt hen Op het ritme van een dwaze woede Waarom bleef ik niet doof? Maar nee.…

Mijn hengst begint nukkig te briesen hij wil sneller.. ik geef hem spoor! Mocht je toch voor een ander kiezen? ach.. net als de zee, golft het leven door!…

ik heb twaalf hengsten in drie spellen want je zou maar zonder zitten als je iemand af wilt rossen. De lijn is open pak die telefoon! We zoeken een heel erg edel dier! Het rijmt op baard en ook op haard! Het is geen poes, geen wolf, geen pier! Wie weet win jij die prijs gewoon!…

Uw hengst, onzedig Niet 'zin'ledig Staat voor u klaar In volle glorie Hij is ook jarig, Als Uw dienaar In koninklijke Waardigheid!…