6719 resultaten.
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
HERFST
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 449 Dit is het jaargetij van snottebellen,
verstopte neusgaten en kriebelhoest,
onstoken keel, geschraap, gesnuit, geproest.
Mijn eigen niesbuien zijn niet te tellen!
Daardoor rijm ik met weinig fantasie:
helaas, wat opkomt is alleen “hatsjie”!…
Zonnehoedjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 De zonnehoedjes zijn gegaan -
Ik had niet eens gemerkt
Dat ze gekomen waren,
Dood die eerder in het
Oog valt dan het leven
Dat eraan vooraf ging -
Drie seizoenen zijn voorbij,
En ik merk dat mijn adem
Louter heeft stilgestaan,
Ze stokte daar waar
Het leven om mij heen
Onmerkbaar is verder gegaan…
Gouden kleuren...
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 743 groene bladeren een afscheid
Nu zal het wachten niet lang meer duren
Op de gouden kleuren van de herfsttijd……
Zweefde heel even
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 79 draaide en keerde
mijn herfst in gras
zag in het bladertapijt dat er ook
voor mij nog een plaatsje was…
BEGRAFENIS VAN MIJN TANTE!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 690 Ik zag de bladeren vallen
dwarrelen door de lucht
van oude bomen
die hun herfst voltooiden
Ik zag een hoop zand liggen
afgedekt met taxussen
van groenblijvende coniferen
die haar ´berghulp´ symboliseerde
Ik zag een open wachtend graf
een groot gapend gat
omlijst met taxussentoppen
die haar afscheid verzachtte
Ik zag de taxussen bewegen…
Afscheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 635 Ik herinner mij jou.
Die schuine ogen van je
die ondeugende blik
met daarachter
dat immense verdriet.
Hoe ik mij steeds verbaasde,
over die vreemde combinatie
van levenslust en levensmoe.
Dat dwars door de pijn heen leven
terwijl je bezig was te sterven.
En nu, zonder jou
gaat de tijd gewoon z’n gang
zonder jouw oren
om mijn verhalen…
oudjaar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 367 oudjaar, het is over
het is bijna gedaan
er resten je nog enkele uren
afscheid doet lijden
mijn hart doet pijn
velen hopen reeds op het nieuw
laten het oude onterven
ik kan het niet meer aanzien
zoals bij alles in het leven
is het ook voor jou zo…
alle schoonheid moet sterven
vaarwel …
tweeduizend zeventien!…
Ken je dat…
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 2.628 oranjerode luchten
vochtig vrijen in de herfst
op veel te hete wollendeken
sterren stukslaan aan de hemel
die je bovendoor de winter glijdt…
HET RODE VERLATEN
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 668 morgen roept oktober
rond de ochtend kleuren nachten valer
eenzaam, gestorven in dat loze uur van wachten
vanuit het oosten raast de herfst al eender
met een open dag
de blik door het raam verraadt herkenning
en gespitste oren vangen reeds de oude roep
uit vroeggeboren nevels
overal
waar afscheid blaast
leg ik rode bladeren neer…
herfst
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 496 is jachtig
de herfst is mooi
de herfst is machtig…
Huidmond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Huidmond gesloten
Ademt niet mee met het seizoen
Valt eerloos op de grond
Laat eerder los dan was voorzien…
Komt straks de herfst...
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 635 Komt straks de herfst met bonte kleuren,
met dagen die wat korter zijn
en naar het afscheid geuren...,
toch wil mijn hart niet treuren
maar hoopvol blijven tot het licht weer daagt.…
Eén september
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 2.334 Deze stoeltjes vuren salvo's
ten afscheid van een zomer zorg,
als welkom aan een herfst met tijd
voor lang ontbeerde onverstoorbaarheid.
Het ritme van herwonnen ruimte
davert huiswaarts door de straten
tot de terugkeer, klokke twaalf
als het gekletter plaats maakt voor geschetter
en het kind de boventoon weer krijgt.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.822 Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer.
Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer.
Afscheid voor een tijd is niet fijn.
Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn.
Afscheid voor altijd doet verdriet.
Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…
als stille getuigen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 648 twee blauwe houten klapstoelen
achtergelaten op de vlonder
de boot in dezelfde kleur ligt
op zijn kop ernaast
ook op het droge getrokken.
gereed om ze op te bergen
voor een volgend seizoen
een nieuwe zomer….
stil kijk ik uit over het meer
het is of ik de echo hoor van
kinderen die hier lachten
zwemmend in het koele water
op de klapstoelen…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…
Afscheid bestaat niet
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.831 Afscheid
dat bestaat niet…
Plukjes gemêleerd grijs
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 42 inbreng
heeft door een licht
ontdooiende omgeving
door elkaar warm
afscheid toe te wuiven
op de ontmoetingsplaats
heeft het kleine wonder
van samen in liefde
de eerste lentebloemen
in kleur doen ontluiken…
Leven
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 839 De abeel zijn loten delen mij mee dat ze nu gaan hangen
De berk heeft het begeven toch niet zo alleen
Zijn familie is echt totaal in tact gebleven
De laatste poging van de herfst tot kleuren
Verzand in rottend vies schimmelrijk bestaan
Hoewel ook schimmels vrolijk leven geven
Is het met het meeste leven dan gedaan
En na het afscheid van hun…
Hij bleef nog even
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 500 In zijn zetel van tevreden
denkend aan hoe alles ooit begon,
zetelt in de herfst van zijn leven
een oude man onder een gouden zon.
Zijn oude ogen over het water,
een schittering van een wijzer ouder man.…
Bloemen op een zondagskleed
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 263 Voor Micheline
haar ogen vinden de schaduw
het licht in mijmerwolken
boven een stille zee
ze draagt haar leven
als kunstgeverfde bloemen
op een zondagskleed
ze weet
de zomerzwaluwen gaan
het afscheid rust
in een vleugelzwaai
elk jaar weer de herfst
waarin ze vergeet-mij-nietjes
wiegt in lenteliedjes
ze gelooft
in de streling…
Herfst
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 121 Toch is de herfst een
beetje sterven en doet
mij denken aan het leven
hierna.
Bij het verdriet om een
afscheid hoort ook de
herkenning van het
herfstgetijde. Mijn rouw
opnieuw iets kwijt te raken
overstemt het feest van de
voorbije tijden.…
Het feest van de voorbije tijden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 55 Toch is de herfst een
beetje sterven en doet
mij denken aan het leven
hierna.
Bij het verdriet om een
afscheid hoort ook de
herkenning van het
herfstgetijde. Mijn rouw.
opnieuw iets kwijt te raken
overstemt het feest van de
voorbije tijden.…
Levenseinde
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 3.458 in tegenstelling tot vele mensen
vieren bladeren hun levenseinde
uitbundig een feest van kleuren
waardoor het afscheid licht schijnt
de zomer heeft maar net zijn biezen
gepakt of de groenkorrels trekken
zich terug een festijn van rood geel
en bruin eindeloos zich uitstrekkend
in bos en tuin park en plantsoen
later vallen de bladeren het…
AETERNUM VALE
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 2.105 Ik kijk naar de poel, de poel van mijn leven
De poel waar ooit mijn dromen op dreven
Als groene bladeren jong en teer
‘K zie nu pas haar diepte, ik kijk er op neer.
Voorover gebogen, mijn blik op het water
Op zoek naar mijn vroeger, niets is meer later.
Wat is verdwenen, wat zal nog dagen?
Veel is vergeten, veel ook begraven
Ik zink naar…
Wat zou ik graag
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 766 Maar nu de herfst met grauwe luchten
van wind en regen over alles giert
moet ook mijn hart in onmacht zuchten
en weten dat de stilte soms ook siert.
De aarde gaf alweer haar vruchten,
heeft luid in 't lover 't afscheidsfeest gevierd.…
Langer worden de schaduwen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 877 Waarom enkel in de herfst die kleur
die je hevig doet hunkeren?
Langer worden de schaduwen
en korter de dagen,
het licht dat je verheugt wordt zeldzaam,
de gordijnen gaan dicht
tot weer een lente je wekt
en doet herleven.…