Alle inzendingen over herfst OR wonder OR leven

Een wonder in mijn leven was jij, ben jij gebleven een sprankeling, zo bruisend een schittering vol leven een wonderlijk levend ding een mens een wonderlijk schouwspel jij maakt me aan het lachen jij zet me aan tot denken en peinzen dag mooie vrouw zou ik willen zeggen dag wonder dag leven in mijn leven.…

Ik zag vandaag mijn kleinkinderen gezond van lijf en leden en ook hen beschouw ik weer als wonderen van het heden.…

Wonderlijk leven aan jullie nu toevertrouwd waard om voor te gaan.…

Van leven naar dood. Van afbraak naar opbouw. Van dood naar leven. Alles stroomt. Van oorzaak naar gevolg. Of spontaan wonderlijk. Zwoegend zwemmend. Moeiteloos drijvend. Leven is stromen. Leven is de stroom.…

In welk wonderspel spelen we allen mee? Wat is de naam van dat toneelstuk? Van welk script ben ik de schrijver? In wiens boek ben ik beland? Van de antwoorden blijf ik onwetend, want wij mensen zijn echt niet ons brein, en oneindig veel meer dan ons verstand.…

Het echte wonder van het leven is juist dát – het geen wonder is.…

Heerlijk die wind, het is nog herfst, heerlijk die regen, nog steeds is het herfst, heerlijk die storm, het is herfst, maar best fijn als je kunt luisteren naar de storm in het midden van de nacht! Bevoorrecht en dat, terwijl het nog steeds herfst is!…

De e’s vervlechten lettergrepen De preherfst keert de levenssfeer En neemt begeesterd het beheer Gereed meer regen te verslepen Klef dwepen weken met de e Het snelsennet kweelt lekker mee…

er onverwacht een vogel op kiert zon de hemel open uit een vroeger diep geloven heb ik in lief gebaar voor dit kleine wonder gebogen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Het leven zelf is een groot wonder wat vreemd dat men dit niet ziet of is het niet bijzonder dat het wonder jou beziet?…

Ooit keren we allen terug, naar vanwaar we allen kwamen. Naar het kind dat ik destijds was. Terug tot de stof waaruit ik ontstond. Verbonden in de geest die we samen zijn. Daar blijf ik wie ik ben en altijd was. Een dier zoals alle dieren waren. Als toeval dat bedoeling werd. Als kind van ons heelal.…

de dag erna stilt, geen honger die nog bindt het uur van gisteren staat nog tijdloos in jouw half geopende ogen het graf van steen en omber maken deze herfst ondraaglijk maar ook somber, het grote weten knaagt aan mijn boekenkast te leven zonder is een grote last, toch wandelt er nu in de kamer weer een kleine wonder het maakt dit seizoen…

Door het wonder der natuur. komt er toch weer een nieuw seizoen als licht en schemer elkaar zullen gaan ontmoeten om samen de herfst te begroeten.…

de eeuwige kringloop die ons bestaan bevestigt is een snoer van wonderen de blauwe hemelkoepel jubelkleuren van de herfst fonkelende sterren in zwart winterfluweeel met daaronder een verstilde witbevroren wereld dan de jonge lente met ijlgroene bosranden witgewolkte luchten met de zon die ons langzaam levenswarmte teruggeeft we…

De herfstvakantie is voorbij vandaag En ieder heeft dus lekker uitgeblazen. Maar nu begint het najaar zelf te razen En grijpt ons zeer stormachtig in de kraag. De zomertijd is niet meer terug te draaien. Er is geen houden aan. Dus laat maar waaien.…

Langzaamaan, gaan we op Herfst aan, worden de avonden korter, de dagen eveneens, maar het geeft niks want ineens: komt de zon terwijl het giet en ik kijk omhoog, warempel een pracht van een regenboog. Heerlijke woeste ongrijpbare Herfst…

tussen gras onder berk verscholen ontluikend de witte hoed, zachte schubben boven de licht gekleurde tepel de gesloten onderkant draagt mysterie zwarte magie voor later...nog twee dagen...? jonge hoeden voorzichtig gesneden knoflookboter in de pan, zacht beroerd met inkt het recept geschreven..…

Wanneer de blaadjes vallen worden mensen lankmoedig het rood-groene tapijt wat geurt naar herfst roept weemoed op maakt mensen depressief Wanneer de blaadjes allemaal gevallen zijn, zijn er vele mensen, die niet meer " onder ons zijn" door de herfst, sloeg de weemoed en depressie toe Genadeloos.…

De herfst regeert weer met bedrukt geluid Het hemelwater kletst op grond en daken Wind giert langs huizen, bomen kraken Nog even maar, dan is het daarmee uit Bij vette pech treurt elk seizoen hier later Als woest of zacht geklots van poolijswater…

Aangekomen in de herfst van ons bestaan vraag ik me soms af hebben we genoeg gedaan? Aangekomen en de laatste jaren van ons leven vraag ik me af: waar zijn al die jaren toch gebleven? Aanbeland in de laatste weken, maanden van ons bestaan vraag ik me af, hoe zijn we hier toch aangekomen?…

Wonderkinderen: bewondering voor de makers bewondering voor omroep Max bewondering voor de wonderouders bewondering voor mijn wonderdochter bewondering voor haar wondermoeder verwondering in mij, een blijvende dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn en zullen blijven bestaan verwondert u allen en Max herhaal deze documentaire: "Wonderkinderen…

De herfst van ons leven is mooi daar blijven we van genieten. Waarin we vast nog veel lachen maar ook tranen zullen vergieten. Aan de na-herfst willen we nog niet denken die tijd ligt nog ver in het verschiet. We willen in het heden leven, en verder denken....nog maar eventjes niet.…

Moeder zei eens: ik ben in de herfst van m'n leven En even... dacht ik aan haar terug Haar overlijden al vier jaargetijden achter de rug Herfstblad ligt op haar zonnewarme steen Ik ben even herfstwind de baas Helaas gaat haar naam weer schuil onder herfstblad Door de aders heen zie ik haar handpalm ze zwaait.…

Als een blad ga ik op pad. Voortbewogen door de wind, op weg naar morgen. Waar de aarde mij teder ontvang om te worden verteerd.…

Zo voel ik mij soms in de herfst van mijn leven. Er is een schoonheid die ondanks alles, toch vreugd blijft geven.…

Wonderen zijn de wereld nog niet uit. Artsen kunnen wonden helpen helen. Geen arts heeft wonderen geleerd. Het feit dat liefde ziekte helen kan is een onbegrepen wonder. Een wonder dat gezondheid heet. Laten we ons tot slot verwonderen over het allergrootste wonder, dat leven wordt genoemd.…

De herfst waait door mijn hoofd en ik verlang slechts naar de zang en storm van de wind over wat mij is beloofd: een lang en gelukkig leven zolang als dat ik deze herfst voorgoed mag beleven.…

Het is maar goed dat je in de lente, zomer en herfst van je leven niet weet, hoe je in de winter van je leven belazerd wordt.…