Alle inzendingen over herfst OR zon

De wazige zon scheen door de bomen. De herfst is weer gekomen..... Wat zou deze dag me brengen gaan? Het waas zal langzaam gaan verdwijnen. En dan!....Gaat de zon weer helder schijnen!…

in Krachten der natuur spelen met het water wind en zon De herfst nadert met wilde schreden zij sluit de oogst van zomer toe…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

wanneer bij ’t slinken van de dagen de zon de hemel blauw straalt het zachte ruisen van de bomen de stilte niet verstoort dan verzwijg ik nog even herfst en veins volop zomer…

verward, wanneer ik blad'ren veeg en herfst mij even geurt terwijl de zon nog zomer schijnt zó, dat het hemel blauw gevoel zich wolkt en in weemoedigheid verdwijnt…

De herfst brengt haar kleuren naar voren. Door deze kleurrijke tak kwam de zon op natuurlijke wijze haar schoonheid verzorgen. Herfstseizoen blijft bijzonder mooi. Foto Dick Voogd…

Dit is het jaargetij van snottebellen, verstopte neusgaten en kriebelhoest, onstoken keel, geschraap, gesnuit, geproest. Mijn eigen niesbuien zijn niet te tellen! Daardoor rijm ik met weinig fantasie: helaas, wat opkomt is alleen “hatsjie”!…

De zonnehoedjes zijn gegaan - Ik had niet eens gemerkt Dat ze gekomen waren, Dood die eerder in het Oog valt dan het leven Dat eraan vooraf ging - Drie seizoenen zijn voorbij, En ik merk dat mijn adem Louter heeft stilgestaan, Ze stokte daar waar Het leven om mij heen Onmerkbaar is verder gegaan…

Verbolgen zijn, 't zint me niet dat je heel de dag, de zon pas ziet als ie bijna rusten gaat! De weerman zat er weer eens naast had vast -en zeker weer haast: om voor 't donker thuis te zijn! Verbolgen zit 'k nu dus hier, mist heel de dag, terwijl 'k wenste: da'k de zon, voelde en zag!…

de grens tussen jullie en mij een border beplant met witte en roze madelieven alleen gelaten met een handvol zaden blijf ik nog wat en wacht op regen en zon ------------------------------------------ Uit: de bundel: "In een herfst geboren" 1977…

in rode schijn gevangen door de lage zon tonen bladeren hun afscheidsgloed doen zich een laatste maal tegoed aan licht en warmte in dit teer moment kort voor de val geeft herfst zijn stervensgroet…

Mijn perspectief tussen het roestblad is een droomhuis aan de bosrand onderweg opgeraapt in de herfst Rijke kleuren in de zon strelen de houten huidschilfers van moeder aarde en ik wandel voorbij even hier te gast…

Een kus als een kleur zoals de herfst het vertelt vandaag ben je mooi en schijnt de zon morgen is er een storm, een zware bui, waarvoor je schuilt wind en regen je denkt na en kijkt ernaar ups and downs een spiegel die naar je kijkt glimlach of een boze blik ben ik dat echt?…

Kijk door ons raam, naar het woud, welke herfst vergat. Geen vallende kleuren, altijd groen, eeuwige zon. Jij liet het gebeuren, die eerste zoen, waarmee alles begon...…

Vroeg in de morgen Koeien grazend in het land Zonovergoten…

En om me ook wat van dat goud te geven Speelt blij de zon op m’n aangezicht even, Dan met schalkse klownknijpen, speelt de zon Over m’n beeltnislege medaljon.…

De hoge Zon heeft heden schoon bevonden De bleke Herfst. Dalend tot waar zij zat, Heeft hij uit nevelsluier teer ontwonden Haar tengre lijf, van tranen en nachtdauw nat.…

En dat er steeds weer nieuw leven is: kinderen, bloemen, knoppen in de herfst, beloftes die ooit gehouden worden, al moeten we nu nog wachten en dulden.…

O blaadren die zo schoon zijt in uw dunheid, Schoonst nu gij dun zijt, schoner dan de zomer, Al-licht, dóór-licht, gans ín-schijn van de zon, Gij sterft, de zon blijft - durf ik zo, ik dromer? Ik die niet weet dan licht-, dan fijn-, dan dun-heid, En dat ik loop in 't wondre licht der zon.…

jij dacht in het korter lichten van de dagen de zomer nog te kunnen vangen maar tussen lagere zonnestralen blijft al langer een onbestemde vaalheid hangen de wind die warm en aromatisch was geeft nu zijn eerste ochtendfrisheid af je lach blijft zomers vol hoewel het warme rood al herfstig donkerde toen je mij je lippen bood…

Maar plots kwam de zon wazig door de bomen... Er was weer een mooie herfstdag gekomen... Ik ga er weer van genieten. Zulke mooie dagen zullen er voorlopig wel niet meer komen. Laat me nog maar even dromen.... van die zomerse zonnige dagen... Want de herfst zal ze verjagen!…

ik heb de herfst gezien in parachuutjes van het dalen het gele stuifmeel voor de zaden maakt alles weer compleet nog voelt de middag heet maar in het ochtendkrieken zie je nevels langzamer vervliegen in de morgenstond de grote mond van zon is niet zo spraakzaam meer zij dicht haar stralen in tot een wat winterser begin de zomer…

het was nog lang geen winter de herfst nauwelijks start voorbij maar het avondrood dat lonkte als het vuur tussen jou en mij we zochten bei' de warmte op in de luwte van voorwinters nacht waar de zon in kim verdronk de herfst nog werkte aan haar pracht van talrijk' duizendkleurige bladeren lichtend als parel'n in schuwe zon die bij…

er lopen lijnen over je gezicht verbleekt in scherven gevallen onder de laatste laagjes zon die je achter een glazen raam met geraniums ervoor verzon de herfst plakt aan jouw vel je ritselt als karton…

zachtjes dwarrelen gedachten roerloos naar benee nu de herfst heeft ingezet is er geen houden meer aan bladeren waaien rechtsom zelfs nu het tij is gekeerd even meegaand lijkt de zon die de lokken streelt van hen…

is jachtig de herfst is mooi de herfst is machtig…

Huidmond gesloten Ademt niet mee met het seizoen Valt eerloos op de grond Laat eerder los dan was voorzien…

loop alle paden af terwijl bladeren vallen zie een heel lage zon aankondiging van winter denk aan je vader die dood is gegaan aan de mist zo dicht het moet wel herfst zijn luister en je hoort de kikker in de vijver springen Basho!…

als de zon tranen laat dan regent ze op mijn gezicht de kleuren van de regenboog als een wilg tranen laat dan treurt hij op de aarde de blaadjes van de herfst als mijn hart tranen laat dan verdrink ik om jouw liefde die stilletjes openbloeit…