Alle inzendingen over herfst maakt lente o

Doe lichtstralen wieglen, o Zilvren Planeet! Doe ’t stroomvocht weerspieglen De glans van uw kleed. Blink vrolijk: want de ogen Van haar, die ik min, Begroeten bewogen U, Nachtkoningin!…

Het is maar goed dat je in de lente, zomer en herfst van je leven niet weet, hoe je in de winter van je leven belazerd wordt.…

het stemt niet te stelpen zo diep droef dat groene blaadjes in de lente uitbotten om in de herfst te vallen en weg te rotten voor hetzelfde geld waren ze waterproof…

je tijd is bijna om de lente is in zicht dieren slaken blij gegrom voelen het warme zonnelicht. temperaturen stijgen het gras begint te groeien de winter moet nu zwijgen zelfs bloemen gaan al bloeien.…

o Naakte liefde, grijs en broos; mijn arme herfst, uw lent’ genaderd: een moede wingerd, bloed-dooraderd, die lenkt naar nieuwe oktober-roos; een arme, bibberende schaâuwe die duister om uw schoonheid rilt; - - o norse min, die danken wilt noch durft te rouwen… ------------------------------------------------------------------------- uit…

wij hebben liefde zien bloeien in lente en zomers geluk bij het oogsten in speelse hoogmoed verboden vruchten geplukt het was paradijselijk met de appel en slang zij maakten ons niet bang onaantastbaar in samen voelden wij ons vrij hadden lak aan ja nee en amen het herfstte in pressie stormde heftig in spel de tegenwind maakte…

Is dit lente of misschien herfst: druppels grijsheid en treurnis, vlugge mensen. De avond sluit al vroeg de luiken want de regen willen we niet. Lente of herfst? Toch is water leven, begin en bron; Regen is echter triestig als het lente is.…

Na lang aarzelen maakt de zomer plaats voor herfst zij scheurt het weerbeeld in twee zoals regen op een zonnige dag stormwind en regen jagen wolken vooruit onderhuids broeit een stil verlangen intens vol kracht naar een nieuwe lente…

Lente, lente, Zet ze op een rij, Kontjes omhoog. Zomer, zomer Alleen jouw warmte Vertelt kleuren. Herfst, herfst, Jouw aanvang van Verrotting adem ik.…

Het boeddhabeeld leeft glashelder in de vrieskou -- en smelt in de zon.…

En daar verschijnt ze weer: De herfst. Hallo herfst, Ben je daar weer. Weet je nog De vorige keer... Laat je blaadjes vallen Ga gerust je gang. Samen weer de winter in Ik verdraag hem al heel lang. En hopelijk, ja wie weet Als de lente aanspraak op de wereld maakt Zal ook ik ontwaken. Laten we het hopen. Samen, jij en ik.…

Lente doet me goed, de zomer laat me leven, herfst en winter niet.…

De herfst zoekt zijn weg tussen zomerse buien Een enkel blad valt op het bruingroene mos De wolken bedekken de zon die wil schuilen De dauw legt een zilveren gloed op het bos Opnieuw weer een ochtend, een middag, een avond De nacht maakt de vier dagseizoenen compleet Zes uren per dag voor een lente, een zomer Een herfst mondt uit in wat…

nog donkert herfst in de humus van nat blad wintert vorst sporadisch onder dit afdekkend pak het rustige is schijn onstuimig bruist en heelt de evolutiepijn daar ontkiemt wat ooit is geweest maakt lente al tot feest voor hen die in de aarde onrust voelen waar voorjaar is gaan woelen wil melker 03/01/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

Het leven is als de seizoenen: Ontluikend als de lente Frivool als de zomer Kleurrijk als de herfst En ingetogen als de winter…

Elke lente opnieuw vieren tuinen feest. Narcissen tromboneren. Zwarte merels zingen. Bloesems juichen! Lente, zomer, herfst en winter. Geluk is bloesem van de geest.…

Als ik de herfst voel Van binnen zo leeg en koel Soms op die momenten Maak jij het in mijn ogen lente…

Winter Zomeruur Spring'tij ont-regeld uurwerk Herfst blad schrijft lente…

En zo, is de cyclus rond, zo zal het altijd gaan, de lente in de zomer, de herfst en de winter komt erachteraan.…

En toch wordt alles weerom groen, al zijn we thuis haast opgesloten. Corona heeft met ons te doen en er wordt veel ontsmet, gespoten, maar ééns komt toch de betere tijd en zullen we weer samen zingen. Het nieuwe groen lijkt haast gewijd en vreugdevol worden de dingen, al is het nu een harde pijn, verliezen ook nog mensen ‘t leven, we gaan…

Lente Het is weer lente, de vlinders vliegen o ja, het voorjaar brengt mensen buiten, het is weer lente en juist die kriebels zorgen ervoor dat niet alleen buiten maar ook bij heel veel mensen, de vlinders óók in de buik rondfladderen. Het is weer lente?!…

De lente maakt het leven lichter want met de zon verschijnt een lach, die mij, zo lijkt, bij toverslag met veel meer levenslust laat dichten. Nu is het zaak dit vast te houden, verdringen dat er herfst bestaat, niet denken aan de winterkoude. Ook als de zon straks ondergaat wil ik haar warmte in me houden alsof ik in haar stralen baad.…

In de lente ontlook de bloem In de zomer scheen de zon volop In de herfst viel het eerste blad En nu, nu is het winter in m'n hart…

Ze wist het te vangen met beide handen het zilveren liefdeslint toen ze het aandurfde werd haar herfst in eens weer lente haar blik toekomst gericht beloftevol…

ik wachtte op de lente verlangde naar de zomer zag uit naar de herfst en wilde de winter voorbij en steeds weer werd mijn geduld op de proef gesteld…

Begraaf me in de herfst, mijn lief, en laat me dan ook gaan; dan kom ik, op mijn laatste ademtocht, met de vogels in de lente weder.…

De onstuimmige herfst erft iets of minder van de zonnige zomer maar vertrouwt vooral de koude winter blind op haar lieve lente ogen die de komende zomer weer zal doen stralen tot de daarop volgende herfst Recensiegedicht nav het concert "Zomer & Herfst" door het Kamerkoor Vocoza o.l.v. en opgedragen aan Sanne Nieuwenhuijsen, Haarlem 27…

de herfst winterde jouw gevoelens in een lange diepe slaap maar de lente zomerde die gevoelens tot waar het nu nog steeds om draait…… ware liefde!…

LENTE lente is zoals jij je in mijn armen vleit vol van beloftes ZOMER samen in het gras overdenkend hoe het is en nog worden zal HERFST herinneringen ontvallen ons langzaam als bladeren de boom WINTER winterse koude de kachel warmt op z’n best dat wat ons nog rest…

ben in de herfst van m'n leven hopelijk duurt 't nog even heb m'n balans eens opgemaakt en dat heeft me wel geraakt, geluk heb ik niet veel gekend maar 't maakt je wie je nu bent; teleurstellingen en verdriet, och wie kent ze niet?…