Alle inzendingen over herinnering OR delen OR vroeger

De jaren verstrijken eerst langzaam, dan vlug, en hoe ouder je wordt vroeger komt nooit meer terug. Je hebt je herinneringen die je altijd zult bewaren, en krijgt er steeds meer bij in de loop van de jaren. Als je oud geworden bent en niet meer leeft in deze tijd, dan weet je alles nog van vroeger trek daaruit je profijt.…

Zuchtend luister ik naar 'n foto van vroeger, of naar het dorp....het is voorbij, de herinnering blijft!…

wanneer jij lacht om verhalen van vroeger die wij in geluk nog steeds kunnen delen dan wil ik jou bedanken en zeggen dat de herinnering aan die tijd nooit verdween... want het voelt als een warme deken van licht om mij heen wanneer jouw handen klanken ontlokken aan de piano uit mijn kindertijd...…

mezelf volkomen kwijt werd energie geladen met herinnering aan leven dat nooit over ging maar cirkelde waarbij begin het einde steeds verving ik ben als mens geweest ontsteeg de pracht van zwaartekracht die tijdelijk me een lichaam gaf om deel te nemen aan dit feest…

Vroeger sprak men van een pijp kaneel, een ieder zoog eraan en kreeg zijn deel, heb ik een laatste verzoek, of is het soms teveel... Wanneer ben ik dan aan de beurt en komt dan eindelijk... MIJN DEEL?…

vroeger focusten wij op vastigheden nu is vrijheid in het zijn het hoogste goed dat reikt naar alle dimensies die voor onze interesses openstaan en aanwezig zijn delen ik heb de grootsheid van het heelal gezien eeuwig leven ervaren door even god te zijn…

Een groot deel van ons liefdesleven heeft zich daar eens afgespeeld wat blijft zijn nog wat oude foto's zwart/wit toen nog, en nu vergeeld. In ons hart zullen we het bewaren terugzien naar die mooie tijd de jaren zijn voorbij gevlogen maar de herinnering raken we nooit kwijt.…

ik wacht op de eerste sneeuw herinner me de vlokken die langzaam vielen in een soort stilte terwijl je de auto's hoorde herinner me vroeger dat we sneeuwpoppen maakten en de liedjes en de overkomende vliegtuigen verlang ik naar de stilte en de sneeuw die valt en valt een soort omhelzing…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Geef me maar een teken, en deel m’n herinneringen. Je zal altijd dichtbij me staan, de ruimte met me delen. Ik zal je horen spreken, en je gitaar horen zingen.…

aan de beurt gekomen hoewel ik hoop, dat het nog jaren gaat duren blijf ik van je dromen Ik mis je vaak voor bepaalde zaken zoals je voor me was, wat je voor me deed en ik kan je vertellen dat niemand dat ooit weet Ik koester je in mijn leven ik zal je nazaten alles geven en delen om jou te herinneren zoals je was een voorbeeld voor velen…

Als ik denk aan vroeger denk ik aan niet vervulde wensen Gemiste kansen Aan mensen die door mijn leven dansen en niet heb gekend Aan gezichten waaraan ik weinig part nog deel heb Ze roepen niet te stellen vragen op Misschien had ik toch…….. Ervaar ik mijn falen? Is dit gram halen?…

Herinneringen koester ze diep in je hart Beleef vergeten momenten voor een nieuwe start Met weemoed een glimlach wordt vroeger vandaag Maak van heden de toekomst zonder gewetensvraag?…

morgen zal je aan mij denken als herinnering aan vandaag zoals je nu nog weet van gisteren ...alleen van vroeger wordt het vaag morgen zal je mij herkennen als de bezoeker van vandaag maar of je mij overmorgen herkent ...dat is nog maar de vraag…

Vroeger konden we nog met de poppen spelen. Vroeger konden we ook alles met elkaar delen. Net als nu, dat zie je meteen. Echte vriendschap, Wij laten elkaar nooit alleen. We zijn al zo lang vriendinnen. Tien jaar, maar ik zou zo weer opnieuw willen beginnen, omdat die tijden met jou zo mooi waren.…

noemde men mij vroeger een kilometervreter vandaag heb ik halverwege moeten opgeven omkeren naar wat was ging niet meer heb dan maar stilzittend met herinneringen naar de toekomst gekeken waar ik met steunstok voor houvast op de tast zal verdergaan…

Het droom zwerven van mijn deels vergeten jeugd herinner ik met volle teugen door een natuur die in mij is een gevoel van ziel bevrijden en in de echo van de droomschaduw slapen er vlinders op paddenstoelen in het donkerste duister van het bos heb ik mijn buik vol van herinneringen.…

Late vogels vluchten langs blauwe hemellichten richting grijze horizon oktober is op zijn mooist wanneer ik je wil kussen meer afscheidsbrief dan ik letterlijk bedoel voorgoed voorbij die zomerdromen er dansen fraai gevormde schimmen ritmisch in leegte van herinneringen het zijn de vroegere mensen die van mij hebben gehouden, om…

wat vroeger was, zal altijd zijn. ik leef nog steeds toen, toen ik niet leefde. ik adem in, uit. ik ben slechts lucht die het voortbestaan vervuilt. morgen is gisteren en vandaag onbestaand. ik leef herinneringen.…

ik zag hoe jij verschoot even voorover boog in een klein moment van contact er sluierde al een lach in je blik die ik meteen vertaalde tot jij hebt het gefikst ik wist van jouw vluchtige ontmoetingen met leden van het kleine volk van weleer zij zijn eigenlijk nooit weggeweest hebben eeuwen in schaduwen van jaren geleefd…

zacht wiegen watergordijnen hun nattigheid tegen de straat guur slaat de wind opspattend water tegen een troosteloze muur weg is de zomerse scene met een zonovergoten hangplek vol schaarse kledij daar was toen geen corona in al zijn varianten met contactbeperkingen bij ze hebben het hart uit het vrijen gehaald van de anderhalve…

Samen reden we over het strand zagen we mensen lopen hand in hand overal hartjes getekend in het zand Overal was liefde nergens was pijn maar nu jij hier zo ligt je niet beweegt zie ik geen hartjes meer nergens mensen hand in hand maar jij in dit bed en niet op het strand…

Ik kwam aan in mijn herinnering Ik stapte uit waar ik dacht te weten Ik liep richting vroeger, het was er wel veranderd maar ik herkende het beslist Wat jaren op mijn netvlies had gezeten was uitgewoond door eenzaamheid Wat er niet meer was wist ik Opende mijn ogen van verborgenheid…

grijzig zwart smeult nog het vuur licht rood op in vlaagjes tochten waar eens de vlammen schroeiden het blauw en geel afwisselend gloeiden daalt nu de hamer van de smid vormt het zachte ijzer tot een hoef het slaan der gaten voor het koelen moet om wat extra te houden op de nieuw beslagen voet diep in mijn herinnering…

ik heb me teruggetrokken de brokken leven zijn even veel te groot voor mij zij spatten in duizend stukken uiteen gevoelloos als steen ze gaan mij voorbij het bestaan komt in vergeten niet meer langszij ik heb de troost van herinnering van hoe het vroeger allemaal ging nog is er het ambivalente van kleinschalige geborgenheid…

meer dan een beeld is mij bij van wit en zwart in kleur gedacht als het groen van ons in het grasrollend oliedrum vrienden voor mijn leven met jou de heuvel neer leven bevatte wat het kon - blik liet niet verder zien - van schoon en kwader goed zoals het wassend water wit in teil ons altijd deed buiten op de stoep - nog…

ik ben de trap op gegaan in het huis vol gedachten het was me te veel werd meegenomen door sterkere krachten in confronteren wilden zij mij hun meningen leren ben die chaos nu even ontvlucht voor wat stilte en rust had alles op een rij was blij dat ik vroeger achter me had gelaten maar met de sleutel in het slot schrok alles…

ik ben vandaag het pakhuis ingegaan vol afdankertjes uit mijn leven heb er nooit naar omgekeken zoals anderen struinen in herinnering toch kwam ik tal van onverwachte zaken tegen die mij niet goed zijn bijgebleven met die oude kinderwagen heb ik bij weten nooit gereden was zeker ooit mijn oma’s heden tussen stof en grijze raggen…

In mijn herinnering ervaar ik vaak de tederheid van al dat zachte diep in mij. Al is mijn hoop en het gevoel sindsdien, door vele zomeren verlopen. Toch was die liefde toen zo groot, dat ik je nooit vergeten ben. Ik van je lippen nog de warmte ken. En jij het bent waar ik aan denk; wanneer ik eenzaam ben.…