Alle inzendingen over herinnering OR emoties OR geheugen

ooit zal ik je helemaal vergeten na een onbewust bevel om stilte het dichtslibben van geheugen en dan niets meer kunnen weten dus laat me nu genieten van je zweefvlucht in mijn hoofd je naam je woorden warm herhalen ik wil vonkjes voelen als de herinnering is gedoofd…

vroeger was alles beter ons geheugen is bewezen selectief en verandert ook nog creatief oude herinneringen het meest zoals het vroeger was is het nooit geweest wel was voor velen uit de klas de toekomst in het betreurd verleden briljanter dan hun toekomst heden…

Jeetje wat gaat de tijd toch snel Een moment uit het verleden Herinner ik me nog wel De moord op Pim Fortuyn Is hier een voorbeeld van Dat is wat ik nog goed herinneren kan Ook al is het dit jaar (2022) Twintig jaar geleden Dit is een moment Die blijft mij altijd bij Zal voor altijd in mijn Geheugen gegrift blijven staan Mijn God, alweer…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Al die emoties spelen een eigen rol, daarvan word ik soms helemaal dol.…

Ik zoek in het lege park van mijn gedachten, naar mijn eerste herinnering aan jou Jouw eerste lach, mijn eerste smachten, aan alles waar ik zoveel van hou Tijd verhulde alles in het vergeten Alleen herinneringen zijn overgebleven Mijn geheugen is onherstelbaar versleten dagelijkse wazige wolken zijn weggedreven Aan de geest wordt dagelijks…

Je kunt je duizend keer Hetzelfde verkeerd Herinneren.…

als er iets is waaraan ik me kan warmen dan zijn het de plaatjes ingeplakt in het album van het geheugen Lejo van Kuijeren…

Vervlogen lijken ze dichtbij maar toch ver weg Laten soms als kleine gunst fracties los uit hun archieven De rusteloze zoeker koestert ze als schatten in het kleine museum der herinneringen…

De wind die langs de ramen blaast heeft de herinneringen meegetrokken. Je bent op sterven na dood. Niet eens terminaal maar wel het leven verloren. De oorzaak niet meer in je hoofd; Verweest, ver weg, verlaten... Vergeten.…

is zo niets vergeten maar alles heeft direct binding of verbinding gemaakt met al wat van belang is pas als de sleet komt en vergeten ons extra doet omkijken gaat herinnering aan emotie gekoppeld worden is beter oproepbaar en paraat in tijden dat het moet en echt nodig is…

op ooghoogte dragen benige handen glazen in zalen vol platte figuren, uitgeknipt tussen kleding en meubels ik wil de tijd inhalen maar ben kwijtgeraakt hoe lang het zou duren waar je was en waar je zou zijn te vinden kristallicht en wijn, flonkerende nagels en oogwit jouw blik schiet met een flits uit een kartonnen geheugen, verblind…

Mijn herinneringen liggen vast in knopen, mocht de houdbaarheid van geest wat vroeg verlopen.…

Soms komt wat is vergeten, in een dagdroom voorbij, of glinstert in de verte vaag bekend, tot mijn brein in het schijnsel van een moment, plots verlicht zich in een herinnering herkent.…

De zwaartekracht van de tijd; uit de bodemloze zandloper vloeien de herinneringen weg de namen onder haar vingers de ruimte tussen de stenen en wie ze niet meer is.…

ik dwaal zonder haken en ogen kijk vaak naar boven intuïtief trekt de hoogte omdat beneden alles langzaam schuifelend moet mijn zoeken is een opnieuw begroeten van ontbrekende stukjes die ik vergeten ben mijn drive gaat voor volledigheid naar een volmaakt verband voordat ik zonder strand in eeuwige verbondenheid raak ik…

als los zand zoeken gedachten hun weg door het geheugen sijpelt herinnering uit cellen eeuwig grijs sponst de tijd mijn hersens tot waar geworden leugen tel ik de laatste korrels en voel mij dom noch wijs…

Je weet het niet meer iemand speelt met je geheugen en doet dit steeds maar weer je duikt in je herinneringen maar het is zo duister daar weten of die koffie vers is valt je al zwaar alles om je heen is nieuw het ruikt toch zo fris je hoort iemand zeggen dat het al weer mis is maar wie is die vrouw en wat wil ze van jou?…

er staat het een en ander op de rol nog onbeschreven maar aan te vangen naar behoefte voorlopig is het stil op de onwetende plek straks weten we wat we destijds niet wisten uit ons geheugen door gebrek aan herinnering gekookt in zwijgwater zoals een nog te gebeuren verhaal…

Momenten waarvan de herinneringen overblijven Sporen gegraveerd in het geheugen om nooit meer weg te vegen, onze liefde vervoegt de tijd van melancholie en stilte Hoe dierbaar en waardevol zij allen zullen zijn... alsof het gisteren was.…

Ik heb twee gezichten Één is altijd blij Ik lach, ik ren en ik spring Maar dit is maar een deel van mij Je zegt dat ik zwak ben Dat ik mij aanstel Voor confrontatie weg ren En dat klopt ook wel Dat komt door de andere helft Die met pijn en verdriet Die is alleen van mij De helft die jij nooit ziet…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

In een nostalgische bui denk ik nog even terug aan vroeger, bijzondere tijd waarin enkel flarden worden overgehouden, als losse puzzelstukjes liggen voorbije levens en liefdes verspreid in mijn geheugen.…

blijven herinneren langs die weg met betraande ogen…

Beschadigde verstilde beelden hangen in mijn geheugen. Kleurloze tranen mengen mijn herinneringen. Jouw ogen vertelden mij over het naderende, scheurende afscheid. Onze woorden waren reeds gestorven in stille eenzaamheid. Toch was er rust in mij, ik stamelde mijn Amen. Ik kuste jouw stille lippen.…

vraagt een onbekende stem of ik al alle antwoorden weet het denkbeeldige ontvouwt zich in heldergrijze vragen zodat er geen geheugen is dat herinnering vergeet bij de eerste lentezoenen die prille kleuren dragen op een plek waar iemand dwarsverbanden vindt in een roerloze ruimte die hersenhelften verbindt…

hier liggen we dan ons geheugen te ontkalken is het moment daar, vergeten we onze herinnering te ontklemmen dit heet een tedere beroering aanraakbaar, vleesgeworden verenigen onze gebeurtenissen met datering en plaats onontkoombaar en voltooid bevroren tot we in eeuwigheid verzanden is het nog niet gedaan…

Eens liepen wij samen aan het strand met gejutte schelpjes in ons hand daarna zat hij jaren met dementie thuis later in een verpleegtehuis heeft toen als therapie de schelpjes tot een ketting geregen eindelijk af, heb ik die gekregen hij is er niet meer heb al twaalf jaar gerouwd zoals nu op speciale dagen wil ik die ketting weer dragen…