7698 resultaten.
Mondriaan kritiek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 blauw
één punt
één kleur
één lijn
het had
géél
moeten zijn…
Jouw blauw-dooraderde hand.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 536 Ach, hoe strekte je eens je blauw-dooraderde kleine hand naar me uit en hoe zei je: "Ge bent m'n kind."
In een houten doosje bewaar ik sinds jaar en dag een lok van je zachte, grijze haar, die ik voorzichtig heb afgeknipt toen je, buiten bewustzijn, op je stervensuur wachtte.
Op die foto uit 1951 sta je als meisje in een vlinderachtige jurk…
Jarig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 395 Je verjaardag staat me nog steeds helder voor de geest
Het voert me terug naar hoe het vroeger is geweest
Al ben je al jaren geleden overleden
Die verjaardag doet me denken aan ons verleden
De dagen uit lang vervlogen tijden
Vol geluk en liefde tussen ons beiden
Op zo’n dag, nu ik eenzaam aan je denk
Was die tijd toch een godsgeschenk
Jouw geboorte…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 We slenteren over het zandpad
langs de opgedroogde bedding
van het riviertje
richting zandheuvels
waar een enkele boom
de kunst van eenzaamheid verstaat
als je mij toelaat, in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder de bloesem van de vlierstruik
we ruiken de adem van zomerse wind
zuurstof…
De pet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 234 Mijn vader droeg altijd een pet.
Hij was geruit, een hele donk're.
Met een drukknoop en een klep.
Hij ging alleen maar af in bed.
En reed hij op zijn brommertje,
de pet ging altijd mee.
En maakte hij een ommetje,
dan groette hij ermee.
Nu hij allang er niet meer is.
Terwijl ik soms eens aan hem denk....
dan zie ik nog alleen die pet.…
In de voetstap van mijn vader
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 In de voetstap van mijn vader
wil ik lopen langs het strand,
wil ik kijken naar de zon
en genieten van het land.
Wil ik dromen,lachen,eten,
en van alles wil ik weten.
Naar de golven wil ik kijken
over hoge wijde dijken,
wil ik vechten met de wind,
hollen wil ik als een kind.
In de voetstap van mijn vader
wil ik vrij zijn en tevreden…
nog even kind
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.141 Zal ik wel of zal ik niet
ik ben bang dat iemand het ziet
vandaag ga ik het gewoon doen
het is voor even gedaan met mijn fatsoen
ik loop onder de brug
nu doe ik het
ik schreeuw hard en het galmt terug
heel even voel ik mij weer jong
ik herinner mij het liedje
dat ik onder het bruggetje zong
het was een heerlijk moment
dat gevoel dat je herkent…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
EEN SCHREEUW OM HULP
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 908 Langzaam ebt de waanzin weg
het schreeuwen wordt gesmoord
ik weet dat ergens daarboven
mijn schreeuw om hulp wordt gehoord.…
Lente-schreeuw
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.227 Houd mij heel even vast
raak mijn verkilde huid,
verjaag waarheid, neem mij
mee naar het hoogste duin,
waar passie aderen vindt
in omwoelde grond, laat
ons wij zijn, geef bloei
aan het naderende voorjaar
fluister liefde richting
lente en geef ons die dagen
waar licht alleen maar zon
zal zijn, reik mij jouw hand…
Liefde zonder respons..
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.643 Schreeuwen zonder geluid
remmen zonder te stoppen
Droomde het wel eens
zou best kunnen kloppen
Heb namelijk ontdekt dat ik,
ondanks dat 'k van je hou,
geen liefde terug ontvang
en niks meer hoor van jou...…
Gezien
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 230 als de dichter
diep in haar hart
kijkt
naar wat haar beweegt
dan is
de ontluistering
niet zo groot
dat zij
het niet waagt
om het steeds weer
uit te schreeuwen…
Stilzwijgend conflict
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 112 Ik haat je! Ik haat je!
Schreeuwde ik tegen de betraande
glazige ogen die me aankeken
even leek het of ze reageerde
vuur sprak uit haar
maar stil stroomden ze verder
Verraders!…
JOUW GOD
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 263 De angst voor de dood,
voor oorlogen en rampen,
de schreeuw om liefde.
Pure versmelting
met goddelijke kosmos,
de lieve ander.
Niemand heeft groter
liefde dan die opgaat in
ander, elk ander.…
TOMELOOS
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 472 Hoe hoog nog kan het dak
mijn schreeuw de wind doorklieven
de tijd voorbij gereisd
een zucht in lucht bewaren
een wachtwoord vol met hoop
houw ik uit grauwe muren
de hamer vastberaden
de code in jouw kleur
ik oefen barensweeën
als wou ik jou opnieuw
als zouden twijfeltouwen
jou nimmermeer verstrikt
mijn hand omvat de rand
waarop je…
wilde hemel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 55 daarbuiten kijk ik
de volle maan
een en al onrust
al die betekenissen
van dromen en
al dat rondwaren
van onze voorouders
die voortekenen
in ruisende bomen
in verte en
ver verleden
maar ook nu
schreeuw schreeuw
naar een wilde hemel…
Schreeuwen en gillen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 117 Ik zou willen schreeuwen,
Ik zou willen gillen.
Alles eruit.
Zodat ik dit alles niet meer voel.
Zodat dit gevoel weg is.
Maar ik doe het niet.…
de schreeuw van de vlinder
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 86 een fladderende vlinder
vlucht schichtig in het avondrood
gevolgd door de... vliegende dood
ondervindt hij op zijn weg veel hinder
geen weerstand en geen kracht
de dood komt steeds dichterbij
zweeft vol van furie en razernij
op zoek in deze enge rode nacht
grijpt hij gulzig zonder… hinder
mijn hart gebroken, hij was verloren
het…
[ De zee sluit me in ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 De zee sluit me in
zodat mijn schreeuw terugkeert –
hij kan niet zwemmen.…
Over een plein klinkt een schreeuw
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 50 Over een plein klinkt een schreeuw.
Dat de eeuwigheid lijkt te verstoren.
Mensen staan voor even stil
bij het leven dat voorgoed lijkt te hebben verloren.
Voeten gaan in rijen vooruit.
Maar soms schuiven er twee voeten tussen uit.
Over het plein klinkt een gekrijs.
Dat de eeuwigheid lijkt te verstoren.…
schrijfprobleem
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 256 hoe schreeuw je op papier
zonder hoofdletters te gebruiken
is het de kunst
hem tussen de regels te plaatsen
in eenvoudig wit
of klad je de verfpotten leeg
simultaan met het krassen van een pen
en geeft hem kleur
klinkt een gekleurde schreeuw harder
dan wit schreeuwen kan
of schrijf je gewoon
schreeuw…
Rustplaats
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.340 Een doodse stilte wordt verbroken
door de helle schreeuw van een vogel
verstopt in de oude treurwilg,
vlak voorbij de oude kapel.
Bloemen sieren deze trieste plek,
waar tijd lijkt stil te staan,
en treuren schijnbaar in stilte,
om het leven, waar kruisen aan herinneren.…
in de zon van de lente
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.164 ik moet gaan
kijk me niet aan
in het verlies
van vandaag
kiemt nog gevoel
blijft de herinnering
van jou als geliefde…
Help
snelsonnet
2.0 met 22 stemmen 1.857 Het moest er ooit natuurlijk eens van komen:
Bezoekers en bewakers staan te geeuwen,
Terwijl dat mens om aandacht staat te schreeuwen,
Geen wonder dat ze dus wordt meegenomen.
Getuige is de halve Noorse natie:
Dat is nog eens een Oslo-confrontatie.…
Het verbond ( M.S. )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 293 Ik brak het niet. Vandaag.
De stilte voor en in jou.
Jij, van wie ik houd...
we reden samen, op de fiets, op ons ijzeren ros
onder takken van zomerbomen.
We roken de bloesem
snoven nieuwe vruchtbaarheid.
Jouw rijke mentaliteit verzorgt en zorgt
voor juiste en zuivere inspiratie!
We genoten die zomers van zon, water, lucht en vogels.
En de…
R.W.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 zijn naam
licht en broos
koesterende omarming
zijn leven
aangeraakt en kil
staat op een kier
hoe veel ziet hij
in het donker
wie blijft achter in de leegte
wie bevrijdt de
gekooide nacht draagt
het licht op handen
hij balanceert op een
gebroken toverdraad
zijn lichaam in de sneeuw…
om de tuin geleid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 opnieuw valt er sneeuw
mijn hoofd lijkt
doorzichtig als glas
alles is zo helder
en toch
denk ik aan niks
herinneringen
wat zijn dat eigenlijk
zijn ze echt?
als alles wit is
vallen de
verschillen weg…
Herdenken zonder oordelen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 369 En wonden nog niet kon helen die bleven spreken
en schreeuwen
in ogen en herinneringen
die langzaam uitdoofden
maar nog steeds hun eigen vergeving
en verlossing
blijven zoeken.…
Overschreeuwen ( R. )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 383 Zij schreeuwen van geluk.
Ze schreeuwen, vooral, om geluk!
Zij schreeuwen van verdriet, pijn en ellende...
Ze zijn enorm bang, om gek te worden
van hun pijn.
Woedend van verdriet.
Wat te denken, van de tranen, te delen?
Daarvan word je stil en liefdevol.…