Alle inzendingen over hersenpan

Move over rover and let Jimi take over Gitaarmuziek wolkt samen in mijn hersenpan, slechts één gedachte blijft bedreigen, de wolken moeten namen krijgen..…

Is het een stilleven, als je even: stil staat bij je geleefde leven en alles wat je meemaakte of overkwam: even door laat dringen in je hersenpan? Gewoon even denken aan: hoe ‘t was maakt: je maakt pas op de plaats!…

Na enige felle regenbuien en zandstormen in mijn brein heeft het zwaar vervuilde woelende water de beddingen der winterdijken in mijn hersenpan verlaten. Poëzie is een daad - Remco zei het al - gelijk het snelsonnet van Bart Adjudant van vandaag. _______________________________ VEUL Hoe is het Meusewater thans in Luik?…

Het hoofd is zwaar vol krioelende gedachten gauw rust zoeken neerploffen op de sofa rug tegen de leuning wiebelend zitten hersenschimmen blijven kwellen rusteloos om je heen kijken de divan wenkt stil aaaah lekker languit op dat soepele kleed tussen zachte kussens eindelijk stroomt die vermoeide hersenpan leeg geeft zich vanzelf…

’t vreet papier en kraakt de hersenpan ik gebruik het zelf al jaren mijn verslaving is niet meer te stoppen smeer het dagelijks in mijn haren het helpt je leven naar de knoppen twee liter halen, drie betalen (een koopje) en je wilt nooit meer zonder geef je over aan de honger en bestel dit vlekkend wonder…

Scholen ongestookt verholen achter stoïcijnse muren van gebleekt week maché geplakt Troosteloos deprimerend in stilte bekerend deze ontering en bezetting van kristallen ketters Gevelglimmend oogverblindend verminkend de brede basten en tere sponzige wortelgestellen gillend in ongewoon kwetsende hersenpan tonen Splijten karrewielen…

verkassen fluistert de gek in zijn oor de onbekwame en gegeselde spugen de vloek op muren en getraliede ramen je moet verkassen je moet verkassen het zweet breekt uit de kieren van zijn klamme huid angst laat de kamer krimpen en keren en keren hij wordt er horendol van en in zijn brein beuken de woorden van de man met de hamer tegen zijn hersenpan…

tijdens de ontmoeting van schaduwen blijft taal verborgen in onontwarbare kluwen het zwarte bloed sijpelt aderloos door de hersenpan het ego heeft er weet van weerstand is pijnlijk broos en het gaat aan niemand voorbij vaak al scherven voor het bakken in tere vormen of kleurloze brei men draagt het mee over de horizon heen zonder…

Hersenen die creatief componeren, binnen een kosmische hersenpan. Dat alles is werkelijk waar, maar, dat leven bij toeval is ontstaan, daar geloof ik geen donder van. Geen donder en geen bliksem. Dat ons leven bedoelingen kent, die geen mens verzinnen kan. Dat geloof ik zonder meer. Zonder toevallige goden. Zonder opgestane heer.…

Ik wil dat je meteen deemoedig zwicht, probeert om al je moed bijeen te rapen, al ligt je hersenpan op apegapen - hoewel, ze was ook nooit een zwaargewicht. Allée, probeer je nu eens te beraden, zorg dat je niet opnieuw je kans verspeelt. Het is je toch wel absoluut geraden te zwoegen met wat jou is toebedeeld.…

Ik constateer: men schrijft meer dan men leest Men deelt het navelstaren met collega's Als waren 't zijn, c.q. haar, alter eega's Men raakt schrijvenderwijs steeds meer verweesd Somtijds een metafoortje hier en daar Een vergelijking in je lexicon Ik wou dat ik het minder cryptisch kon Mijn hersenpan is onberekenbaar Gegroet, o wees,…

alsmaar springen van de hak op de tak, van oppervlakkigheid naar ongeschreven dieptes en bij vlagen de werkelijkheid onhandig raken het is altijd wel iets zo is gebleken omdat links of rechtsom de mens zijn bestaan verbeeldt in maten en graden en ontegenzeglijk zichzelf vergelijkt met groepen of zwervende neuroten: omdat alles onder de hersenpan…

Ik bezorg met regelmaat volle bushokjes de zenuwen door grijnzend mijn hart omhoog te houden voordat ik het met zuigend geluid terugstop in mijn hersenpan. Af en toe lach ik met tanden van kaas.…

Waarom moest ik precies vandaag mezelf generen, om al die gare zinnen in mijn hersenpan en maakte ik daar gretig korte letters van, wat door vergeten niet meer is te corrigeren. Maar goed genoeg gezeurd nu, want ik heb geleerd dat weinig woorden ook iets kunnen zeggen.…

Het kladblok ligt al weken ongebruikt op het nachtkastje naast m'n bed het gedicht dat in mijn hersenpan opduikt wordt meteen op het toetsenbord gezet Wie had ooit kunnen vertellen dat het bij mij zo zou gaan zelfs het telefoneren, het bellen is eventjes van de baan Eigenlijk komt het 20 jaar te laat denk ik bij mezelf met een lach maar…

behoefte aan buitenlucht dwingt me de deur uit de dichte mist in die mij snel omringt ontelbaar vele druppeltjes nemen letterlijk bezit van mij mijn jas indringend bedekt met een grijze laag vocht die een aanval doet met speren bewapende micromisten doorboren mijn hoofdhuid het spierweefsel de schedel bevolken de hersenpan leggen het…

ze verkopen als zoete broodjes zijn woorden lijk gebakken lucht klieven de schedels der onwetenden ze hakken in hun hersenpan het laatste restje waarheid kan zich slechts stil verschuilen achter een welgeklede leugen de beste van alle werelden het antwoord voor de massa die alleen maar waarom vraagt en dan verder met het leven gaat zonder…

Tis crisis in de horeca De terrassen zitten vol Tis crisis bij het ABP Senioren op Schiphol Tis crisis bij de spaarders Op elke bank een ton Tis crisis in de kerken Geloofd zij de mammon Tis crisis bij de voedselbank De leggings zitten strak Tis crisis in de hersenpan Nederland aan de Prozac Tis crisis op de arbeidsmarkt…

Ik ben begonnen met “dag-gedachten” de dagelijkse rubriek van mijn gedachten dus van mijn gevoelens, emoties, ongemakken, gemakken, nukken, nekken last, lust, lost en dit allemaal ‘last but not least’ vooral bedoelt voor het leegmaken van mijn hersenmassa, die hersenpan een pan welke anders zou aanbranden waardoor de inhoud niet te…

Hij had een rare kronkel In zijn grote hersenpan Zijn vader werd bijkans wanhopig Bad tot hemel, land en zee Z'n zoon was knap maar fabuleerde Dat hij superhard studeerde Voerde niets uit als hij leerde Deed zelfs aan geen toetsen mee Zijn maîtresse, mijn vriendin Kwam als Athene met haar raad Die hem verloste van het kwaad Ze fantaseerde…

Hard en gesloten blijft de hersenpan... Opeens een rilling! Sterke wind gaat blazen. Versnipperde witte kroontjes krioelen, dansen wild om de kniesoor te verbazen. Zijn suizend hoofd en dolle vingers woelen driftig, doen de stift rond- en voortrazen: felle strijd tussen denken en voelen.…

Hele verhalen doen een wedloop in je hersenpan en maak daar dan maar eens een rijm of een gedichtje van. Over zoveel dingen te willen vertellen, toekomst of verleden. Doe maar waar het nu over gaat, want wat er allemaal gebeurd is, is al zolang geleden!…

ik hou ervan hoe sympathie soms tot apathie bekoelen kan, al was het maar voor de inspiratie die opborrelt in mijn hersenpan na een misverstand. een dichter moet af en toe de muze onteren. ik wil wel iets als schoolslag proberen, maar ik verdrink tegen de stroom in.…

De vroege morgen werkt als een stoomhamer op mijn geklutste hersenpan en ik doe mijn best om niet als een dolle stier mijn bed weer in te draven. De dringende tijd roept maar mijn arme voeten slapen nog.…

Intussen is mijn heg gans kaal gegeten tussen de bomen gloort thans de horizon in de verte kauwen hooglanders op de bosrand mijn huis staat nu in psychisch vaderland rust valt versterkend in mijn vermoeide hoofd was ik door oprukkend kapitalisme verdoofd rust uit de oertijd verkend door mijn hersenstam vertaalt zich onnavolgbaar in mijn hersenpan…

Met een behoorlijke pijn in haar gewrichten, pakt ze d'r pen en gaat even dichten, de pijn zit namelijk niet in d'r hersenpan, dus doet ze wat ze al veel langer kan, ze zet d'r gevoelens gewoon op papier, dan maakt een beetje pijn niets uit, geen zier. Ze pakt een extra paracetamol, nee, niet teveel, dat wordt te dol.…

Indoctrinatie is gelijk een pijp kaneel Elk zuigt eraan en krijgt zijn deel Maar om de vooroordelen te vergeten Heeft menig goed mens zijn hersenpan gesleten Het wordt je met de paplepel ingegoten Menig medemens wordt zo verstoten Doordat men zich afsluit in enge kringen Waarin helaas mensen vaak onrecht begingen Het eigen woord is waar,…

juiste weg inslagen hij zal die rijksweg vinden met nadruk op rijk niet meer armoedig alleen ronddolen Hij weet op kruispunten goed af te slaan hij vreest geen grote rotondes meer weet steeds beter te anticiperen Anticiperen dat moet je soms weer bijleren als een vernieuwde versie van je tom-tom in een verfriste opgeknapte hersenpan…

De teloorgang verankerd in een voortschrijdend inzicht, binnen de kantlijn van geest, maar over de grenzen van de moraal of een ander voorteken gebruikt als het net zich sluit in een eindeloze ethiek, een kameleon die dwaalt onder de hersenpan kookpot van waarheden waar ik als zwijgzame boreling meer te biechten heb dan ik…

en trom geborgen De stoere schutterij schuwt eenderoer en kruit De brave burgerij tobt weer met aardse zorgen Een uitgeputte kroegbaas mest traag z’n danszaal uit Dit ochtenduur is kleurloos, koel, onpeilbaar als een krater Doortrokken met de gore reuk van zweet en schapekaas De nieuwe dag grijnst zelfvoldaan als een tevreden sater Mijn hersenpan…